
(( durumlar dahada kötüye gitti..Buraya bakacak vakit ve kafayı bulamadım kendimde..artık sağlıklı değilim sinirlerim çok yıpranmış durumda.sakinleştiricilerle ayakatayım hep uyku hali ve de sürekli dinmeyen ağlamalar..
Şanslı olduğum konu ise işyerimde verilen destek sağolsun müdürümde dahil herkes çok anlayışlı oldu bu dönemde çünkü elimde olmayarak yansıttım onlarada..
Gelelim size anlatttıklarımdan sonra olanlara; şans verdim eşime onca kavga gürültüden sonra ama içim rahat değildi o kızla halen aynı yerde çalışıyor olmalarından son derece rahatsızdım.Bundan yaklaşık bir ay önce kadar eşime o kızın telini ver diye mesaj çektim,amacım kızı tehdit edip işten çıkartmaktı.Ama eşim ne var konuyu açıyosun deşiyosun bilmem ne senle olmucak bitsin git dilekçeni ver tarzı konuşmalar yaptı.Hiç cvp vermedim tmm dedim bitti.Madem bitti dedim kızı işyeirnden aradım.ve kız bana geciken cevabı verdi ağlayarak çok özür dilerim dedi.Bir hataydı ama oldu, sizi gördükten sonra vicdanım hiç rahat değil ne olur beni dövün ama buı vicdan azabından kurtuların filan.Kızla baya konuştum kustum içimdekileri.O sürekli ağladı.ve flash bir gerçek daha ben ben öğrendikten sonrada görüşüp görüşmediklerini sordum ağlayarak cvp verdi.Bunuda evt olarak anladım.O gece eşim eve gelmedi.Ben kıza zarar vermek için ailesine ulaşmaya çalıştım.Ablasını buldum face den mesaj attım.10 dk içinde cvp geldi görüşmek sitediğini bunları yüzyüze konuşmak istediğini söyledi.Halbuki msn yazışmalarında ablasının önünde yazıştıklarını biliyorum.Neyse eşime uçmuş mesajlaştığımız tehditler savurdu.KArdeşimle görüştüler tmm dendi boşanılacak...Ama gidip başvuru yapmadı.20 gün kadar evden ayrı kaldı.Bu süreçte kızım onunla hiç konuşmadı.Sadece bir hafta sonu aldı onu..Yavrucum öyle özlemişki içim parçalandı.Sonrasında eve geldi neden sordum buraya aitim dedi.Çocuğun yanında çok konuşma fırsatı bulamadım o anda.Sonrasında yalvardı yakardı kızımız için deneyelim dedi.ve kandırdı beni.sevgimin zaafiyetinden faydalandı.Elimden geleni kızım için yapmaya çalıştım.Bir yalan daha bulursam bu iş biter dedim.Ne bilmem gerekiyorsa anlat yada karşıma çıkmasın dedim kabul etti.Geçen hgaftaya kadar telefonuna bakmamıştım hiç.Sabah iş için hazırlanırken o uyuyordu telini aldım elime ve sürpriz..kızın mesajları duruyor..beynimden kaynar sular döküldü ve aşk mesajları.o sinirle kaldırdım onu aptallık ettim.Almadım telefonu daha diğer mesajları okumadım.

(( Sinirle çok hatalı davrandım.elimde olmayarak.Gene yalan söylemiş.Bana ben öğrendiğim anda ilişkisini kestiğine dair yein etmişti.Mesajlar Mart ayının sonlarına aitti.yani benden sonra bir ay daha görüşülmüş.ve yavaş yavaş soğuttum kendimden gibi atalca bir yanıt verdi.Okuyorsunuz belkide bu kadın bunlara rağmen halen duruyormu diye sinirleniyorsunuzdur.ama nedenini bilmiyorum birşey yapmak için kolum kalkmıyor.Bir iki gün sonra mail şifresini istedim uydurma bir şifre verdi bana..bilmiyorum iptal ettim o yüzden giremiyorsundur dedi.Geçen cçtesi kayınpederimle konuşmak için hemde kayınvalidenin mezarına gitmek için onlara gittik.Kayınpederime anlattım.O gece mailine bakalım birlikte dedim.Sen giremiyosan ben nasıl gireyim dedi.Film izliyordu.Bir ara wc ye kalktı ben pcye oturunca internete bastım ve direk onun mail adresi açıldı. Yazarken bile başıma ağrılar girdi.Gene yalan....O ge ce apar topar evimize geldik gece 2 de..Geldikten sonrada olmuyor dedi.Sen karışltırmaktan vazgeçmiceksin.Geçmiş diyor.Anladığım kadarıyla onun için dünde geçmiş bugün görüşmüyosa dünün hesabını sormamam gerekiyor sanırım.Bir dizi saçmalık..Bense hergece sinir boşalması yaşıyorum ağlamaktan harap düştüm.Ama artık bitirme kararı aldım ve bugün dilekçemi hazırlattım.Bu gece ise dilekçeyi gösterip p.tesi vermeye gidceğim.artık azap bitiyor.Herşey çok zor ve kötü...12yıllık emeğim bitti gitti.Bu kadarına bu yüzden katlandım sanırım.ama çok zor...mafoldumben