Merhabalar.
Böyle bir başlıkta konu açacağım hiç aklıma gelmezdi. Nereden başlasam anlatmaya hiç bilemiyorum. Yaklaşık 1,5 ay önce şüphelerim ve eşime elimde kanıt olduğunu söylemem nedeniyle itirafı sonucu aldatıldığını öğrendim. Daha doğrusu benim rezillik çıkarmamdan korktuğu için itiraf etmek zorunda kaldı. İlk itirafında duyguların tek taraflı olduğunu söyledi. Daha sonrasında ise karşılıklı birbirlerine açıldıklarını, duygusal anlamda çok etkilendiğini ve cinsel anlamda da arzuladığı itiraf etti. Doğruysa cinsel anlamda hiçbir şey yaşanmamış. Ama benim için hiç önemli değil. 17 yıllık evliliğim salı günü bitiyor ve ben salı günü onurumu kazanmış olacağım. En çok zoruma giden de binlerce defa özür dilemesine rağmen hala o or.... puyu koruyup onu rezil etmemden korkması. Ve onun çocuğuna yazık değil mi demesi. Ya benim çocuğum, ona ne olacak. Nasıl atlatacak bu travmayı.
O kadar bitkin hissediyorum ki kendimi anlatamam. Aslında olayı tüm detayları ile yazmak istedim ama ona bile gücüm yok. Zaman herşeyi ilacı biliyorum. Sadece zaman çabuk geçsin istiyorum. Ve oğlum için sağlıklı ve çok güçlü bir anne olmak istiyorum.
Lütfen kusura bakmayın. Çok kopuk yazmış olabilirim. Bir de tel. den yazdığım için imla kurallarına uymamış olabilirim.
Dualarınızı bekliyorum. Sevgiler.
Böyle bir başlıkta konu açacağım hiç aklıma gelmezdi. Nereden başlasam anlatmaya hiç bilemiyorum. Yaklaşık 1,5 ay önce şüphelerim ve eşime elimde kanıt olduğunu söylemem nedeniyle itirafı sonucu aldatıldığını öğrendim. Daha doğrusu benim rezillik çıkarmamdan korktuğu için itiraf etmek zorunda kaldı. İlk itirafında duyguların tek taraflı olduğunu söyledi. Daha sonrasında ise karşılıklı birbirlerine açıldıklarını, duygusal anlamda çok etkilendiğini ve cinsel anlamda da arzuladığı itiraf etti. Doğruysa cinsel anlamda hiçbir şey yaşanmamış. Ama benim için hiç önemli değil. 17 yıllık evliliğim salı günü bitiyor ve ben salı günü onurumu kazanmış olacağım. En çok zoruma giden de binlerce defa özür dilemesine rağmen hala o or.... puyu koruyup onu rezil etmemden korkması. Ve onun çocuğuna yazık değil mi demesi. Ya benim çocuğum, ona ne olacak. Nasıl atlatacak bu travmayı.
O kadar bitkin hissediyorum ki kendimi anlatamam. Aslında olayı tüm detayları ile yazmak istedim ama ona bile gücüm yok. Zaman herşeyi ilacı biliyorum. Sadece zaman çabuk geçsin istiyorum. Ve oğlum için sağlıklı ve çok güçlü bir anne olmak istiyorum.
Lütfen kusura bakmayın. Çok kopuk yazmış olabilirim. Bir de tel. den yazdığım için imla kurallarına uymamış olabilirim.
Dualarınızı bekliyorum. Sevgiler.
