• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Aldığım Karar Yanlış mı Sizce?

Selamlar arkadaşlar. Biz 5 yılı aşkın süredir evliyiz ve senelerce tedaviler görmemize rağmen gebelik oluşmadı.
Bu durum ister istemez beni üzüyor. Eşim belki belli etmiyor ama farkındayım o da çok üzülüyor. Ve görevimiz icabıyla yaşadığımız şehirde hiç yakınım yok. Sadece eşimin ve benim iş yerinden arkadaşlarımız var. Ve hemen herkesin ya küçük çocuğu var ya da hamile. Eşimin iş arkadaşları çocuklarına doğum günleri yapıyor ve bizi de çağırıyorlar. Ve bu sıralar hemen hepsinin ardarda oluyor. Ama içimden gitmek gelmiyor. Çünkü üzülüyorum mutlu olmuyorum o ortamlarda. Ve evine dahi gitmediğim insanlar bile sadece doğum günlerine çağırıyor. Ben de bir karar aldım ve doğum günlerine gitmeyeceğim dedim eşime. Sadece çok yakın olduğum bir arkadaşım var onunkine katılırım sanırım.
Özellikle bu yollardan geçmiş insanlara soruyorum. Kafamdan atmaya çalışıyorum bebek olayını ama o ortamlar beni iyice geriyor. Yanlış mı yapıyorum sizce?Yoksa iyice üstüne gidip umursamamaya çalışmak mı beni daha mutlu eder sizce?

Sizi o kadar iyi anlıyorum ki 15 aylık bi oğlum var tüp bebek tedavisiyle oldu çok şükür 2. Denememizde o süreç çok yorucu çok yıpratıcı evet kıskançlık değil bu öyle bi ruh haline geldim ki o dönem sokağa bırakılan bebek haberlerine çok ağlardım hele ufacık bebeğin yanına biberon bırakıp ailesinin yanına tatile giden bi anne haberi vardı içim dışıma çıkmıştı bu kadar evlat hasretiyle yanarken haketmeyecek birine niye bebek veriyorsun Allahım diye ağlamıştım saatlerce
O yüzden kimse ne der diye düşünmeyin siz nasıl daha mutlu olucaksanız onu yapın bu süreçleri yaşamayanlar anlayamazlar
rabbim inşallah hayırlı zamanda evlat sahibi yapsın sizi (amiiin)
 
Kesinlikle katılıyorum. Maksat çocukların bir araya gelmesidir. Ama artık gün gibi erkekler bir odada, bayanlar baska odada. Enteresan bie ortam.
Demek ki sadece bana denk gelmiyor dengesizler.
Aynı şekilde sürekli çocuğunu anlatan, sürekli videolarini gönderen bir arkadaşım "amaann boşver napacaksin gez toz" diyerek güya tesellli vermesi mi, cinsiyetini beğenmediği için senin hic olmuyor ya, senin icin farketmez demi cinsiyet, bana biraz moral versene diyerek benim acimi kendini rahatlatmak icin kullanan mi.. Süreç degil insanlar yipratiyor bizi

Umarım en hayırlı vakitte hayırlı bir evlat sahibi olursunuz.

Aslında siz kendinizi eksik hissetmiyorsunuz, insanlar size kendinizi eksik hissettiriyor. Ben mesela düşünürdüm, hiç çocuğum olmazsa ne olur çok mu mutsuz olurum, dünyanın sonu mu diye... Üzülürsün, ağlarsın, bir süre sonra alışırsın, sonra kabullenirsin. Ama insanlar her gün deşer yaranı. Tam kabuk bağlar yaran, gelir kazığı sokar, çevirir. Ben de böyle insanları hayatımdan sildim. Bence siz de uzaklaşın.
 
Selamlar arkadaşlar. Biz 5 yılı aşkın süredir evliyiz ve senelerce tedaviler görmemize rağmen gebelik oluşmadı.
Bu durum ister istemez beni üzüyor. Eşim belki belli etmiyor ama farkındayım o da çok üzülüyor. Ve görevimiz icabıyla yaşadığımız şehirde hiç yakınım yok. Sadece eşimin ve benim iş yerinden arkadaşlarımız var. Ve hemen herkesin ya küçük çocuğu var ya da hamile. Eşimin iş arkadaşları çocuklarına doğum günleri yapıyor ve bizi de çağırıyorlar. Ve bu sıralar hemen hepsinin ardarda oluyor. Ama içimden gitmek gelmiyor. Çünkü üzülüyorum mutlu olmuyorum o ortamlarda. Ve evine dahi gitmediğim insanlar bile sadece doğum günlerine çağırıyor. Ben de bir karar aldım ve doğum günlerine gitmeyeceğim dedim eşime. Sadece çok yakın olduğum bir arkadaşım var onunkine katılırım sanırım.
Özellikle bu yollardan geçmiş insanlara soruyorum. Kafamdan atmaya çalışıyorum bebek olayını ama o ortamlar beni iyice geriyor. Yanlış mı yapıyorum sizce?Yoksa iyice üstüne gidip umursamamaya çalışmak mı beni daha mutlu eder sizce?
Öncelikle Rabbim isteyen herkese versin.. Ben asla bunu kıskançlık olarak adledemem.. Kesinlikle evlat hasreti bu..Gitmeyin.. Mecbur değilsiniz.. İnanın size kimsenin bir faydası olmaz.. Kendinizi kötü hissettiğiniz her durum sizi iyileştiemz.. Sizi çağırdıkları zaman başka bir programım var diyin.. Giden arkadaşlarınızla hediyenizi yollayın bitsin gitsin.. Eğwr öyle bir samimiyetiniz yoksa zaten hepten boşverin.. Allah size evlat nasip etsin inşallah..
 
Seni en iyi ben anlarım
Bende üzülüyorum
Eksik hissediyorum
İnşallah bizlerinde olur
Ama böyle kendini geri çekme psikolojik galiba bir ara bende de oluşmuştu
 
Tekrar alıntılamayı beceremedim de o ortamlarda gerildiğinizi söylemeniz tuhaf. Yani sonuçta bebekli ortamlar insanı germez genellikle.
Bence son cümlenizdeki gibi olayın üstüne giderek çözüme kavuşturabilirsiniz.

Yani yazmayayım dedim ama hadi bi kere yazdınız sırf yazmak için da ikinciye yazmayın bari lütfen ne kadar yanlış anlamışsınız. İşte bu tarz yorumlar bakışlar veya tacizler yüzünden o ortamlara girmek istemiyor. Zira her ortamda en az bir densiz çıkıyor.
Arkadaşlar da yazmış iyi niyetli gibi herkesin içinde hatırlatıp dua etmeler imalı acimali bakışlar çocuğuna nazar değecek diye ödü kopanlar. Hamile misin diye sorup hayır denmesine rağmen eliyle göbek ellemeye çalışanları gördü bu gözler. .

Bebekli ortamlar germiyor insanı patavatsız densiz insanlar geriyor umarım şimdi anladınız.

Konu sahibi bosver in sizi bu sıkıntıyı çeken anlar . Hayırlısı hepimiz için vakti saati var herşeyin yada bizim sınavımız da bu tabi ki çocuk ta herşey demek değil Rabbim sağlık versin inşallah. Canınız ne istiyorsa onu yapın ben şahsen çok kalabalık ortamlara girmiyorum gerek yok . Zaten samimi arkadaşlarınız varmış fazlasına gerek yok .
 
Yani yazmayayım dedim ama hadi bi kere yazdınız sırf yazmak için da ikinciye yazmayın bari lütfen ne kadar yanlış anlamışsınız. İşte bu tarz yorumlar bakışlar veya tacizler yüzünden o ortamlara girmek istemiyor. Zira her ortamda en az bir densiz çıkıyor.
Arkadaşlar da yazmış iyi niyetli gibi herkesin içinde hatırlatıp dua etmeler imalı acimali bakışlar çocuğuna nazar değecek diye ödü kopanlar. Hamile misin diye sorup hayır denmesine rağmen eliyle göbek ellemeye çalışanları gördü bu gözler. .

Bebekli ortamlar germiyor insanı patavatsız densiz insanlar geriyor umarım şimdi anladınız.

Konu sahibi bosver in sizi bu sıkıntıyı çeken anlar . Hayırlısı hepimiz için vakti saati var herşeyin yada bizim sınavımız da bu tabi ki çocuk ta herşey demek değil Rabbim sağlık versin inşallah. Canınız ne istiyorsa onu yapın ben şahsen çok kalabalık ortamlara girmiyorum gerek yok . Zaten samimi arkadaşlarınız varmış fazlasına gerek yok .
Boş konuşmuşsunuz bu nedenle cevap verip uzatmak istemiyorum,konuyla ilgili diğer yorumlarımı okumadığınız çok belli. Peşin hüküm çok da iyi bir şey değil.
 
Selamlar arkadaşlar. Biz 5 yılı aşkın süredir evliyiz ve senelerce tedaviler görmemize rağmen gebelik oluşmadı.
Bu durum ister istemez beni üzüyor. Eşim belki belli etmiyor ama farkındayım o da çok üzülüyor. Ve görevimiz icabıyla yaşadığımız şehirde hiç yakınım yok. Sadece eşimin ve benim iş yerinden arkadaşlarımız var. Ve hemen herkesin ya küçük çocuğu var ya da hamile. Eşimin iş arkadaşları çocuklarına doğum günleri yapıyor ve bizi de çağırıyorlar. Ve bu sıralar hemen hepsinin ardarda oluyor. Ama içimden gitmek gelmiyor. Çünkü üzülüyorum mutlu olmuyorum o ortamlarda. Ve evine dahi gitmediğim insanlar bile sadece doğum günlerine çağırıyor. Ben de bir karar aldım ve doğum günlerine gitmeyeceğim dedim eşime. Sadece çok yakın olduğum bir arkadaşım var onunkine katılırım sanırım.
Özellikle bu yollardan geçmiş insanlara soruyorum. Kafamdan atmaya çalışıyorum bebek olayını ama o ortamlar beni iyice geriyor. Yanlış mı yapıyorum sizce?Yoksa iyice üstüne gidip umursamamaya çalışmak mı beni daha mutlu eder sizce?
Önemli olan sensin
 
Ben buna karşıyım.
Sırf sizin şu an çocuğunuz yok diye insanların davetlerini geri çevirirseniz yarın çocuğunuz olduğunda Doğum gününe vs gelecek insan bulamazsınız.
Bir de ben anlamıyorum siz herkesten geri kalmamak için mi çocuğunuz olsun istiyorsunuz anne olmak için mi ?

Bu cümleleri kurabilen birisine gayet kibar yazdığımı düşünüyorum. Peşin hükümlü olan sizsiniz . Kadın derdini anlatmış onu da yarım yamalak anlamayıp evirip çevirip yazdığınız cevaba bakın . Bütün mesajları okudum ve bi özür mesajınızı görmedim konu sahibine . Sanal bile olsa herkes kendine yakışanı yapar ..
 
Bu cümleleri kurabilen birisine gayet kibar yazdığımı düşünüyorum. Peşin hükümlü olan sizsiniz . Kadın derdini anlatmış onu da yarım yamalak anlamayıp evirip çevirip yazdığınız cevaba bakın . Bütün mesajları okudum ve bi özür mesajınızı görmedim konu sahibine . Sanal bile olsa herkes kendine yakışanı yapar ..
Tamam.
 
Durum kesinlikle kıskançlık değil bende aynı durumdayım yıllardır ne Doğum yapanlara gittim ne Doğum günlerine kıskanmak değil asla sadece bi yanınızın eksik oluşunu iliklerinize kadar hissediyorsunuz istemsizce göz dolmaları başlıyor kimseye hissettirmemek için saçma sapan şeylerle ilgileniyorsunuz herkes size darısı sana diye acıyan gözlerle güya dua ediyor bütün bu durumlara sokmak istemiyorum kendimi siz de gitmeyin boşverin size iyi gelmeyen hiçbirşeyi yapmaya mecbur değilsiniz
 
En iyi yasayan bilir sanirim allah gonlunuze gore versin.Bir evlat sahibi anne olarak sizi tam olarak anlayamam belki ama hislerinizin kiskanclik olmadigini ve cok hakli hisler oldugunu soylemeliyim.Mutsuz olacaginiz ortamlara girmeyin insanlarin sizin ustunuzden yani sizin mutsuzlugunuzdan yararlanmalarina firsat vermeyin
 
Rabbim evladin varlığıyla da yokluğuyla da sinamasin, hayirli zamanda hayirli evlatlar versin.. Gonlundeki dileği sizin icin hayra cevirip oyle nasip etsin tez zamanda..
Anlıyorum burukluğunu.. Kendini huzursuz hissettigin yerlere gitme.. Hele samimiyetin yoksa zaten abes dogumgunune gitmek, bence.. Kimse icin kendini zorlama, madem hassassin..
 
Ben o tür ortamlarda kötü hissetmemeyi başaramadım. Ne oluyor biliyor musunuz? Tam herşey iyi, güzel giderken, patavatsızın biri birşey söylüyor, 3 gün boyunca ağlıyorsun.

Çok yakın bir arkadaşımın bebek mevlütüne gittim. Bebeği görmek istedim, annesi bebeği kaçırdı benden. Senin olmuyor ya belki nazarın değer dedi.

Çok yakın bir arkadaşım tedavi gördüğümü biliyordu. Hamile olduğunu öğrenmiş. Bebeğin kalp atışlarını duymuş. Heyecanla bana anlatıyor, böyle mucizevi birşeyi ilk defa birinci ağızdan duyuyordum. Bu güzel haberi sanki ben almışım gibi sevincini paylaşırken "Allah ım iyi ki bana bu mucizeyi verdi. Ya hiç çocuğum olmasaydı, düşünmek bile istemiyorum, zaten eşim de ailenin tek erkek çocuğu, olmasaydı kafayı yerdim vs vs" diye devam etti. Buarada benim eşim de tek erkek çocuk.

Yine yakın bir arkadaşım sık sık anne olmayan anlayamaz cümlesini kurar.

Hele bir tanesi var ki evlere şenlik. Her gördüğünde sorardı. Ben de henüz düşünmüyoruz derdim. Her defasında "aaaa olur mu öyle şey, ben anne olunca hayatın anlamını kavradım, önceden hayatım çok anlamsızmış" der bıkmadan.

Bu tür anlayışsız insanlar yüzünden, bana kötü gelen enerjimi düşüren insanlardan uzaklaştım. Siz de kendinizi kötü hissettiğiniz hiç bir ortama girmeyin.

Zaten çocuk doğum günü partilerine iş arkadaşlarının neden davet edildiğini anlamadım. Çocuğuna mı parti veriyorsun, kendine mi? Çocuğun arkadaşlarını toplarsın evde, çocukları sevindirir eğlendirirsin. Siz daha iyi bilirsiniz ama bana biraz gösteriş için yapılan organizasyonlar gibi geldi.
Tam bi seyleri aşıp mutlu olmaya başlıyorsun, bi kendini bilmez oyle bi cumle kuruyor ki, yerle bir hissediyorsun.. Cok iyi anliyorum demek istediğinizi.. Insan bu tipler yuzunden uzaklaşıyor ortamlardan..
O kadar mantıksız ki bazi sorular, bekara "evlilik yok mu, dusunmuyo musun" demeler, sanki gidip hemen marketten alınacak bi sey.. Evliye "cocuk yok mu, cocuk yap" demeler, olsa duyarsin zaten korkma.. Hadsizlik, baska bi sey degil..
 
İşte bu şekilde anlaşılmaktan korktuğum için belki de uzaklaşıyorum insanlardan. Bu kesinlikle kıskançlık değil. Kendi durumuma üzülmem. Hiçbir zaman kimseyi kıskanmadım onda var bende neden yok diye. Siz olayı çok farklı algılamışsınız.
Bazi uyeler sirf yorum olsun diye yaziyolar. Kisi kendinden bilirmis, kendi basina gelse demekki catir catir catliycakmis.

Anliyorum diyemiycem cunki sizin durumunuzu anlamamiza imkan yok, yasayan bilir diye dusunuyorum. Bunun adi kiskanclik degil, icinde kim bilir ne firtinalar kopuyo oyle ortamlara girince. Kendinizi uzecek seylerden uzak durun, Allah hayirli bi evlat nasip eder insallah.
 
Yaşamadım evli de değilim ama empati yapabiliyorum, annelik duygusuna da yakınım sanırım.
Ayrıca hayatta başka konularda da benzeri yaşanabilecek bir şey bence bu yoğunluğu farklı olsa da, mesela ben işimi gücümü oturtamadığım için insanlardan kaçıyorum, soru sormalarını istemiyorum pek falan.
Hisleriniz doğal ve önce kendi ruh sağlığınız önemli, normal zamanda görüşmediğiniz kişilerin etkinliklerine gitmeyiverin boşverin.
Rabbim hayırlısıyla hayırlı, sağlıklı evlatlar versin inşallah...
 
Selamlar arkadaşlar. Biz 5 yılı aşkın süredir evliyiz ve senelerce tedaviler görmemize rağmen gebelik oluşmadı.
Bu durum ister istemez beni üzüyor. Eşim belki belli etmiyor ama farkındayım o da çok üzülüyor. Ve görevimiz icabıyla yaşadığımız şehirde hiç yakınım yok. Sadece eşimin ve benim iş yerinden arkadaşlarımız var. Ve hemen herkesin ya küçük çocuğu var ya da hamile. Eşimin iş arkadaşları çocuklarına doğum günleri yapıyor ve bizi de çağırıyorlar. Ve bu sıralar hemen hepsinin ardarda oluyor. Ama içimden gitmek gelmiyor. Çünkü üzülüyorum mutlu olmuyorum o ortamlarda. Ve evine dahi gitmediğim insanlar bile sadece doğum günlerine çağırıyor. Ben de bir karar aldım ve doğum günlerine gitmeyeceğim dedim eşime. Sadece çok yakın olduğum bir arkadaşım var onunkine katılırım sanırım.
Özellikle bu yollardan geçmiş insanlara soruyorum. Kafamdan atmaya çalışıyorum bebek olayını ama o ortamlar beni iyice geriyor. Yanlış mı yapıyorum sizce?Yoksa iyice üstüne gidip umursamamaya çalışmak mı beni daha mutlu eder sizce?
Aymi şeyleri düşünüyoruz. Ben yaklaşık 1.5 senedir uğraşıyorum ama inanın surda hamileyim konulu başlıkları bile hiç açıp bakmam. Sürekli bir tanıdığın hamile haberi gelir, aç bir tebrik et filan derler. Ya milletin bebeğini filan kıskandığımdan değil inan, allah her isteyene nasip etsin ama cidden canım acıyor konuşasım gelmiyor kimseyle. Hele bir de ay çok güzel bi duygu sana da nasip olur inş filan dendiğinde kendimi kötü hissediyorum. Benden de beklemeyiversinler ya kimseyi tebrik mebrik.
 
Hayatta en büyük arzum aile sevgisine aç masum bir yavruyu evlat edinmek.
Çocuğum olsa da...Hatta mümkünse olmasın çocuğum falan.
Ne kadar çok bir çocuğun hayatına dokunursam ne kadar çok bakıma muhtaç hayvana yardım edebilirsem o kadar tamamlanmış ve bu dünyada iz bırakmış olacağım.
Tek arzum bunlar için para kazanabilmek.
Siz de kendinize böyle amaçlar edinin.
Sevginin kanla, ırkla, türle bir ilgisi yok.
 
Selamlar arkadaşlar. Biz 5 yılı aşkın süredir evliyiz ve senelerce tedaviler görmemize rağmen gebelik oluşmadı.
Bu durum ister istemez beni üzüyor. Eşim belki belli etmiyor ama farkındayım o da çok üzülüyor. Ve görevimiz icabıyla yaşadığımız şehirde hiç yakınım yok. Sadece eşimin ve benim iş yerinden arkadaşlarımız var. Ve hemen herkesin ya küçük çocuğu var ya da hamile. Eşimin iş arkadaşları çocuklarına doğum günleri yapıyor ve bizi de çağırıyorlar. Ve bu sıralar hemen hepsinin ardarda oluyor. Ama içimden gitmek gelmiyor. Çünkü üzülüyorum mutlu olmuyorum o ortamlarda. Ve evine dahi gitmediğim insanlar bile sadece doğum günlerine çağırıyor. Ben de bir karar aldım ve doğum günlerine gitmeyeceğim dedim eşime. Sadece çok yakın olduğum bir arkadaşım var onunkine katılırım sanırım.
Özellikle bu yollardan geçmiş insanlara soruyorum. Kafamdan atmaya çalışıyorum bebek olayını ama o ortamlar beni iyice geriyor. Yanlış mı yapıyorum sizce?Yoksa iyice üstüne gidip umursamamaya çalışmak mı beni daha mutlu eder sizce?
bizim de 4 senedir bebeğimiz olmadı ama hiç böyle birsey düşünmedim
çağırılan d gunlerıne giderim
ailece gorusmedıklerıme gtmem yani, beni sadwce d günü için çağırıyorsa ama
baskasının cocugu var benım yok dıye uzulmuyorum
hayatta hersey kader kısmet
benım kardesımın yenı bebeği oldu ona deli oluyorum mesela
hiç de üzülmüyorum
Allah isterse bize de verir, ,istemezse birseyı bahane eder vermez
siz de bu gözle bakın
 
Back
X