Aşkını gözlerinle, dün, kalbime işledin, 
Bir sanatkâr, eliyle, oyar gibi mermeri. 
Rüzgâr yüzü görmeyen ufkumda genişledin 
Bir fırtına halinde koptuğun günden beni. 
Daha fani olaydı kurtulurdu zarardan, 
Aşkım ki farkı yoktur bir dağ başında kardan. 
Gururuma basarak üstüne çıkanlardan 
Dönmeyen bir sen varsın, yalnız sen varsın geri. 
Nasıl taşta çeliğin izi kalırsa derin, 
Üstüne satır satır öyle nakşoldu yerin. 
Üzülme, senden sonra kalbime girenlerin 
yalnız senin aksindir orda göreceklerin...
Yaşar Nabi Nayır