kızlar biz hem kardeş hem kuzen 4 kızdık beraber büyüdük beraber yaşadık herşeyimizi. dosttuk arkadaştık hiçbir sırrımızı atlamadık başkasına anlatmadık. gençtik kanımız kaynadı zaman zaman ama hiç kopmadık. sonra onlar benden önce evlendi kötü niyetli değilim ama yine de içimden hep kıskandım onları. hep peşpeşe nişanlandık onlar peşpeşe evlendi bizim işte bir kısmetsizliktir gitti. nişanlılığımız çok uzun yıllar sürdü neyse sonunda bende evlendim. aradan bir zaman geçti ben hamile kaldım. biliyoeum çok sevindiler ama aynı benim gibi içten içe hep dedilerki nie biz değilde o. ben o çocuğumu düşürdüm ama yine onlar vardı yanımda hiç bırakmadılar yine beraber aştık. aradan 7 ay geçti ben yine hamile kaldım şimdi 3,5 aylık hamileyim allah nazarlardan esirgesin. yine yanımdalar hergün arar sorarlar biz birbimizle hiç konuşmazsak günde 5 kere konuşuruz akşamları buluşmalarımız hafta sonları planlarımız ayrı. :
biliyorum onlar böle düşünmüyolar ama benim içim hep buruk hamilelikle ilgili pek konuşmuyorum yanlarında sadece sorarlarsa cvp verip hemen konuyu değiştiriyorum. en mutlu anlarımı onlarla paylaşmak varken ne bilim onları üzerim sanıyorum çok korkuyorum. rabbim en kısa zamanda öncelikle canım kardeşlerime, can yoldaşlarıma ve bu özlemi duyan herkese nasip etsin 

