- 27 Aralık 2016
- 1.909
- 3.121
- 26
- Konu Sahibi withoutyou
- #1
Merhaba güzel kadınlar. :) İçimdeki birkaç şeyi dökeceğim buraya. Karışık olabilir anlattıklarım. Zaten muhtemelen birkaç yorum sonra kapattırırım konuyu, amacım sadece içimi dökmek...
Çok fazla arkadaş edinmeyi seven bir tip değilimdir. Yani kolay kolay kimseye ısınamam ve kendimi açamam. Lise ilk sınıfta sürekli olarak sınıfımız değişiyordu ve bir kızla her defasında aynı sınıfa düşüyorduk. Gel zaman git zaman çok yakın arkadaş olduk. Ama yakın arkadaş kavramının da ötesinde bir durum. Gün 24 saat biz herhalde 17 saat falan birlikteyiz. Sabah buluşuyoruz, okula gidiyoruz, okuldan sonra ya dışarıya ya birimizin evine ya da dershaneye. Bu arada dershanede de aynı sınıftayız o zaman. Hiç ayrılmıyoruz kısaca. Gecelere kadar falan birlikteyiz. O biz de kalıyor bazen, böyle güzel bir arkadaşlığımız oldu. Baya sağlamdı yani kolay kolay kimse giremezdi aramıza. Ama karakter olarak epey farklıyız biz bu kızla. Nasıl anlatsam... Yanlış anlaşılmaktan korkuyorum açıkçası. Ben her şeyi net olarak anlatacağım, kötü niyetli olduğumu düşünmeyin lütfen. Bu kız biraz daha "aşk, erkek arkadaş" gibi konulara yoğunlaşmış bir yapıdaydı. Ben de aksine halen daha böyle şeylere önem vermem. Benim için daha çok kendimi geliştirmek önemli oldu her zaman. Bir de hep onu düşünürdüm. Onun bana olan faydasının belki de yüz katı benim ona faydam olmuştur. Ben dil anlamında kötü olduğu için kurslara gidelim derim beni reddeder. Ama mesela evde oturuyoruz, konuştuğu bir erkek arar hemen koşa koşa gider. Kaç defa onu geri çevirdim böyle şeylerden inanın saymakla bitmez. Hatta Allah göstermesin bir kere çok kötü bir durumun ortasından aldım neredeyse onu. Yani kısacası ben daha olgun olan ve ne yapacağını bilen kişiydim bu arkadaşlıkta. Ama gördüğüm hep nankörlük olmuş. Çok uzattım biliyorum. Ben sadece içimi döküyorum, okumak zorunda değilsiniz.
Neyse, işte gel zaman git zaman lise bitti tabii. 4 yılı üstte anlattığım şekilde geçirdik. Ama ben hep içten içe biliyordum bu arkadaşlığın biteceğini çünkü gerçekten uyumsuzduk. Belki bana abartıyorsun diyebilirsiniz ama tamamen gerçekleri söylüyorum. Yani yapılarımız tamamen farklıydı. Mesela onun erkek arkadaşları daha 15 yaşında evlerine girip çıkardı devamlı olarak, ben böyle bir şey yapamazdım. Kimsenin özel hayatı bizi ilgilendirmez. Ama 15 yaşında bu bana normal gelmiyordu. Sanırım en doğru böyle anlatabilirdim. Ama onu böyle şeylerden hiçbir zaman yargılamadım. Neyse, lise bitti bizim ipler de koptu. Ben zor zamanlar geçirdim biraz hiç konuşmadık. Sonra tekrar konuşmalar başladı. Tabii, bundan itiraf geldi. Kız yememiş içmemiş, lise döneminde görüştüğüm bir çocuk vardı. Aramızdaki durumu herkes biliyordu ama, en iyi de bu kız biliyordu.
Gitmiş o çocukla buluşmuş. Ben şok!
Açıkçası çocuğa da duygum olmadığı için pek takılmadım. Ama zoruma da gitti hafiften. Eh, böyle olunca kim olsa olacağı gibi ben içten içe bilenmeye başladım buna. Çünkü onun erkek arkadaşı benim eski arkadaşımdı mesela ve ben sadece rahatsız olur diye çocukla diyaloğumu en aza indirmiştim. Çok garip bir durum yani. Kız da birileriyle görüşmek hastalık gibi bir şeydi. Hatta bir gün bana, "Ben gece konuşacak kimseyi bulamazsam kafayı yiyecek gibi oluyorum," demişliği var
Neyse, bu sonra çocukla buluştuğunu anlattı. Çocuk beni baya gömmüş falan.
Ama neyse seninle de görüşmüyorduk o zaman deyip geçti. Buralarda çok detaya girmiyorum daha önce anlatmıştım çünkü. Sonra biz basit bir konudan bu kızla kavga ettik. Bana kalkıp "sen bana ne istersen yap" demiştin gibi bir cümle kullandı. Ben de artık bu kızdan hiçbir şey olmayacağını anlayarak tamamen bitirdim aramızdaki arkadaşlığı. Ne güzel kafam da rahattı. Ama bu durmuyor yani. Sınıf grupları açıyor, mesajlar atıyor vs. Sonra bir hastalık-rahatsızlık durumunu belli ederek tekrar konuşmaya çalıştı benimle. Ben de kötü durumda diye sert çıkışmadım. Yalnız sinirlerim bozulmaya başladı. Bu arada ben liseyi bitireli 4 yıl oluyor neredeyse. Hep o dönemlerde oldu bunlar.
Bu arada bu kız ilk sene barajı geçemedi. İkinci sene puanı çok düşük olduğu için rastgele bir bölüme girdi. Ben hep ona destek oldum. Ben 3 kez girdim sınava. Üçünde de puanlarım iyiydi ama istediğim bir bölümü, istediğim üniversitede kazanmak istiyordum. Ben 3.seneye kalınca bu kız da baya değişimler oldu. O sene üniversiteye başlamıştı, bana karşı değişik tavırlar takınıyordu. İşte şuradayım ben kızlarla, böyle yapıyorum vs gibi. Ben de üzerinde durmuyordum. Bu seneye gelelim. Ben Allah'a şükür bu sene istediğim bir yere girebildim. Özel bir üniversitede burslu olarak kazandım. Üzerine bir de babamdan söz aldım, önümüzdeki yaz tatilinde WAT yapacağım. Bunlar bana kıskançlık olarak döndü tabii. Sürekli laf sokmalı şeyler paylaşıyor.
Şimdi diyeceksiniz ki, neden üzerinde duruyorsun sil gitsin. Ama durum farklı. Kızın annesi ve babası feci ilgisiz ve düzgün insanlar değiller. Hatta kardeşinin intihar etmişliği var.
Psikolojisi bozuk bir aile yani. Ayrıca ilişkiyi kessem de yapışacak bir yer buluyor. Bu kızla ilişkiyi ancak tüm eski sınıf arkadaşlarımla kesersem belki bitirebilirim. Yani kıza hakaret edip silsem bile tekrar ulaşabiliyor bana. Çok garip bir durum içindeyim. Tamamen kesip bitirmek, bir daha da yüzünü bile görmek istemiyorum. Çünkü üstte anlattıklarım belki de en hafifleri, psikolojik olarak çok zararını gördüm. Artık bir amacım var. Okulumu güzelce bitirip kendimi olabilecek en iyi şekilde geliştirmek istiyorum. Hedeflerim var. Bu kızın bana zarar verdiğini düşünüyorum. Şimdi bayadır mesafeliyiz. 2 haftadır falan konuşmuyoruz. Sürekli sosyal medyada yazılar paylaşıyor. Küstüğümüzde de gidip millete beni kötülüyor?! Öyle bir şey yapmam lazım ki, bitirdiğimde bir daha hiç yazamasın bana. Normal biri olsa direkt kestirip atacağım da, of garip bir durum.
Çok fazla arkadaş edinmeyi seven bir tip değilimdir. Yani kolay kolay kimseye ısınamam ve kendimi açamam. Lise ilk sınıfta sürekli olarak sınıfımız değişiyordu ve bir kızla her defasında aynı sınıfa düşüyorduk. Gel zaman git zaman çok yakın arkadaş olduk. Ama yakın arkadaş kavramının da ötesinde bir durum. Gün 24 saat biz herhalde 17 saat falan birlikteyiz. Sabah buluşuyoruz, okula gidiyoruz, okuldan sonra ya dışarıya ya birimizin evine ya da dershaneye. Bu arada dershanede de aynı sınıftayız o zaman. Hiç ayrılmıyoruz kısaca. Gecelere kadar falan birlikteyiz. O biz de kalıyor bazen, böyle güzel bir arkadaşlığımız oldu. Baya sağlamdı yani kolay kolay kimse giremezdi aramıza. Ama karakter olarak epey farklıyız biz bu kızla. Nasıl anlatsam... Yanlış anlaşılmaktan korkuyorum açıkçası. Ben her şeyi net olarak anlatacağım, kötü niyetli olduğumu düşünmeyin lütfen. Bu kız biraz daha "aşk, erkek arkadaş" gibi konulara yoğunlaşmış bir yapıdaydı. Ben de aksine halen daha böyle şeylere önem vermem. Benim için daha çok kendimi geliştirmek önemli oldu her zaman. Bir de hep onu düşünürdüm. Onun bana olan faydasının belki de yüz katı benim ona faydam olmuştur. Ben dil anlamında kötü olduğu için kurslara gidelim derim beni reddeder. Ama mesela evde oturuyoruz, konuştuğu bir erkek arar hemen koşa koşa gider. Kaç defa onu geri çevirdim böyle şeylerden inanın saymakla bitmez. Hatta Allah göstermesin bir kere çok kötü bir durumun ortasından aldım neredeyse onu. Yani kısacası ben daha olgun olan ve ne yapacağını bilen kişiydim bu arkadaşlıkta. Ama gördüğüm hep nankörlük olmuş. Çok uzattım biliyorum. Ben sadece içimi döküyorum, okumak zorunda değilsiniz.
Neyse, işte gel zaman git zaman lise bitti tabii. 4 yılı üstte anlattığım şekilde geçirdik. Ama ben hep içten içe biliyordum bu arkadaşlığın biteceğini çünkü gerçekten uyumsuzduk. Belki bana abartıyorsun diyebilirsiniz ama tamamen gerçekleri söylüyorum. Yani yapılarımız tamamen farklıydı. Mesela onun erkek arkadaşları daha 15 yaşında evlerine girip çıkardı devamlı olarak, ben böyle bir şey yapamazdım. Kimsenin özel hayatı bizi ilgilendirmez. Ama 15 yaşında bu bana normal gelmiyordu. Sanırım en doğru böyle anlatabilirdim. Ama onu böyle şeylerden hiçbir zaman yargılamadım. Neyse, lise bitti bizim ipler de koptu. Ben zor zamanlar geçirdim biraz hiç konuşmadık. Sonra tekrar konuşmalar başladı. Tabii, bundan itiraf geldi. Kız yememiş içmemiş, lise döneminde görüştüğüm bir çocuk vardı. Aramızdaki durumu herkes biliyordu ama, en iyi de bu kız biliyordu.
Gitmiş o çocukla buluşmuş. Ben şok!
Açıkçası çocuğa da duygum olmadığı için pek takılmadım. Ama zoruma da gitti hafiften. Eh, böyle olunca kim olsa olacağı gibi ben içten içe bilenmeye başladım buna. Çünkü onun erkek arkadaşı benim eski arkadaşımdı mesela ve ben sadece rahatsız olur diye çocukla diyaloğumu en aza indirmiştim. Çok garip bir durum yani. Kız da birileriyle görüşmek hastalık gibi bir şeydi. Hatta bir gün bana, "Ben gece konuşacak kimseyi bulamazsam kafayı yiyecek gibi oluyorum," demişliği var
Neyse, bu sonra çocukla buluştuğunu anlattı. Çocuk beni baya gömmüş falan.
Ama neyse seninle de görüşmüyorduk o zaman deyip geçti. Buralarda çok detaya girmiyorum daha önce anlatmıştım çünkü. Sonra biz basit bir konudan bu kızla kavga ettik. Bana kalkıp "sen bana ne istersen yap" demiştin gibi bir cümle kullandı. Ben de artık bu kızdan hiçbir şey olmayacağını anlayarak tamamen bitirdim aramızdaki arkadaşlığı. Ne güzel kafam da rahattı. Ama bu durmuyor yani. Sınıf grupları açıyor, mesajlar atıyor vs. Sonra bir hastalık-rahatsızlık durumunu belli ederek tekrar konuşmaya çalıştı benimle. Ben de kötü durumda diye sert çıkışmadım. Yalnız sinirlerim bozulmaya başladı. Bu arada ben liseyi bitireli 4 yıl oluyor neredeyse. Hep o dönemlerde oldu bunlar. Bu arada bu kız ilk sene barajı geçemedi. İkinci sene puanı çok düşük olduğu için rastgele bir bölüme girdi. Ben hep ona destek oldum. Ben 3 kez girdim sınava. Üçünde de puanlarım iyiydi ama istediğim bir bölümü, istediğim üniversitede kazanmak istiyordum. Ben 3.seneye kalınca bu kız da baya değişimler oldu. O sene üniversiteye başlamıştı, bana karşı değişik tavırlar takınıyordu. İşte şuradayım ben kızlarla, böyle yapıyorum vs gibi. Ben de üzerinde durmuyordum. Bu seneye gelelim. Ben Allah'a şükür bu sene istediğim bir yere girebildim. Özel bir üniversitede burslu olarak kazandım. Üzerine bir de babamdan söz aldım, önümüzdeki yaz tatilinde WAT yapacağım. Bunlar bana kıskançlık olarak döndü tabii. Sürekli laf sokmalı şeyler paylaşıyor.
Şimdi diyeceksiniz ki, neden üzerinde duruyorsun sil gitsin. Ama durum farklı. Kızın annesi ve babası feci ilgisiz ve düzgün insanlar değiller. Hatta kardeşinin intihar etmişliği var.
Psikolojisi bozuk bir aile yani. Ayrıca ilişkiyi kessem de yapışacak bir yer buluyor. Bu kızla ilişkiyi ancak tüm eski sınıf arkadaşlarımla kesersem belki bitirebilirim. Yani kıza hakaret edip silsem bile tekrar ulaşabiliyor bana. Çok garip bir durum içindeyim. Tamamen kesip bitirmek, bir daha da yüzünü bile görmek istemiyorum. Çünkü üstte anlattıklarım belki de en hafifleri, psikolojik olarak çok zararını gördüm. Artık bir amacım var. Okulumu güzelce bitirip kendimi olabilecek en iyi şekilde geliştirmek istiyorum. Hedeflerim var. Bu kızın bana zarar verdiğini düşünüyorum. Şimdi bayadır mesafeliyiz. 2 haftadır falan konuşmuyoruz. Sürekli sosyal medyada yazılar paylaşıyor. Küstüğümüzde de gidip millete beni kötülüyor?! Öyle bir şey yapmam lazım ki, bitirdiğimde bir daha hiç yazamasın bana. Normal biri olsa direkt kestirip atacağım da, of garip bir durum. Son düzenleme:
