- 26 Kasım 2015
- 1.916
- 548
- 123
24 yaşındayım. Lisans mezunuyum . İşim var çalışıyorum. Maaşım mesleğime göre az bir rakam 2 bin.
Babam çalışmıyor. Şuan işsiz. Alkolu var . Genel olarak problemleri var psikolojik kötü bir cocukluk geçirmiş etmiş ve toparlanamamış kendini salmış bir birey. Tedavi olacak yapıda da değil herseye kapalı. Arada bir işe giriyor ama cok durmuyor cıkıyor. Bu yıllardır böyle senelerce ondan nefret ettim suçladım hep anneme acıdım . Sürekli annemi mutlu etmek istedim eve birşeyler almak etmek ama zaten küçücük olan evde yaşam alanımız hep kısıtlıydı ve konfor olmadı. Çok şükür yine açıkta kalmadık ona lafım yok. Öğrenciyken haftasonları calıstım paramı kazandım ailemden destek alacak durum yoktu çünkü ev kıtkanaat geçindi babam sayesinde. Şimdi babama kızmayı bırakmayı planlıyorum. Çünkü psikolojik sorunlarım kendimi aştı terapiye basladım ve antidepresan kullanıyorum her ne kadar kullanmak istemesem de daha kötü olmamak adına mecburum bir nevi. Babama kızmayı bırakıp kabullenme yoluna gitmeliyim evet anlıyorum kolay seyler yaşamamıs ve bulasmıs alkole yapacak birşey de yok su asamada kendi istemediği sürece tedaviyi kendimi yıpratıp babam neden böyle demek bana sadece zarar verdi bugüne dek. Ve annem ona hep acıdım hep korudum ama sonucta o da birşey yapmıyordu bunu anladım farkettim o da ve psikologa gitmeyi kabul etti ne birşey hep güçsüz kaldı . Onu da suclamıyorum onun ki de zor bir hayat . Şimdi ben kendim için ne yapmalıyım bunu düşünmeye basladım. Kızkardesim var mesela o etkilenmiyor bu tarz seylerden sevgilisi oluyor ayrılır eder baska bulur biraz rahat bir insan iyiki öyle benim gibi kafayı yemektense bazen öyle olmak daha iyi geliyor bana. Ben kuralcıyım biraz yapım böyle bu yüzden de cok zarar gördüm sert oldugum için cok yerimden kırıldım. Şimdi ben calısıyorum güzel rahat bir eve cıkmayı teklif etsem tereddütüm su kirayı hep bn ödemek zorunda kalırım cünkü suan 300 tl gibi komik bi kira rakamımız var evler 700 den asagı yok artık 700 bile zor yani. Babam naısl olsa calısıyor ödüyor diye rahatlayacak diye korkuyorum ama bir yandan da bu evde cidden mutsuzum ne odam var ne güneş yüzü görüyoruz insanın içini sıkıyor cidden ortam. Lüks değil tamamen ihtiyac görüyorum artık senelerdir evime arkadas cagıramadım yada arkadasım gelse söyle rahatca oturup film izleyeceğimiz bir ortamım olmadı hiç.. Küçük görünebilir ama bunlar beni hep üzdü .Nasıl osla evlenirsin diyeceksiniz ama olasılıga bırakamam ki sonucta biri cıkacak mı ne malum ? Birde o konuda cok sorunluyum kaybetme anksiyetem var ve biriyle olamıyorum asırı derecede korkularım var ya ayrılırsam ya biterse diye biriyle sevgili bile olamıyorum bu konuda terapi göreceğim.. bu da beni baya üzüyor ve yollarımı tıkıyor aslında cünkü bana engel. Ayrı eve cık diyeceksiniz tek yaşayabilecek bir insan da değilim daha da çökerim sonucta kötü de olsa ailem özellikle annem ben hastayken yanımda. Sanki baska da yolum yok gibi .. Bu yüzden işte tıkanıp kalıyorum ve daralıyorum .. Sonuc psikolojik sorunlar.. Anksiyete depresyon. Belki birinizden değişik bir fikir cıkar diye umut edip yazdım suan.. Yerimde olsanız ne yapardınız ?
Babam çalışmıyor. Şuan işsiz. Alkolu var . Genel olarak problemleri var psikolojik kötü bir cocukluk geçirmiş etmiş ve toparlanamamış kendini salmış bir birey. Tedavi olacak yapıda da değil herseye kapalı. Arada bir işe giriyor ama cok durmuyor cıkıyor. Bu yıllardır böyle senelerce ondan nefret ettim suçladım hep anneme acıdım . Sürekli annemi mutlu etmek istedim eve birşeyler almak etmek ama zaten küçücük olan evde yaşam alanımız hep kısıtlıydı ve konfor olmadı. Çok şükür yine açıkta kalmadık ona lafım yok. Öğrenciyken haftasonları calıstım paramı kazandım ailemden destek alacak durum yoktu çünkü ev kıtkanaat geçindi babam sayesinde. Şimdi babama kızmayı bırakmayı planlıyorum. Çünkü psikolojik sorunlarım kendimi aştı terapiye basladım ve antidepresan kullanıyorum her ne kadar kullanmak istemesem de daha kötü olmamak adına mecburum bir nevi. Babama kızmayı bırakıp kabullenme yoluna gitmeliyim evet anlıyorum kolay seyler yaşamamıs ve bulasmıs alkole yapacak birşey de yok su asamada kendi istemediği sürece tedaviyi kendimi yıpratıp babam neden böyle demek bana sadece zarar verdi bugüne dek. Ve annem ona hep acıdım hep korudum ama sonucta o da birşey yapmıyordu bunu anladım farkettim o da ve psikologa gitmeyi kabul etti ne birşey hep güçsüz kaldı . Onu da suclamıyorum onun ki de zor bir hayat . Şimdi ben kendim için ne yapmalıyım bunu düşünmeye basladım. Kızkardesim var mesela o etkilenmiyor bu tarz seylerden sevgilisi oluyor ayrılır eder baska bulur biraz rahat bir insan iyiki öyle benim gibi kafayı yemektense bazen öyle olmak daha iyi geliyor bana. Ben kuralcıyım biraz yapım böyle bu yüzden de cok zarar gördüm sert oldugum için cok yerimden kırıldım. Şimdi ben calısıyorum güzel rahat bir eve cıkmayı teklif etsem tereddütüm su kirayı hep bn ödemek zorunda kalırım cünkü suan 300 tl gibi komik bi kira rakamımız var evler 700 den asagı yok artık 700 bile zor yani. Babam naısl olsa calısıyor ödüyor diye rahatlayacak diye korkuyorum ama bir yandan da bu evde cidden mutsuzum ne odam var ne güneş yüzü görüyoruz insanın içini sıkıyor cidden ortam. Lüks değil tamamen ihtiyac görüyorum artık senelerdir evime arkadas cagıramadım yada arkadasım gelse söyle rahatca oturup film izleyeceğimiz bir ortamım olmadı hiç.. Küçük görünebilir ama bunlar beni hep üzdü .Nasıl osla evlenirsin diyeceksiniz ama olasılıga bırakamam ki sonucta biri cıkacak mı ne malum ? Birde o konuda cok sorunluyum kaybetme anksiyetem var ve biriyle olamıyorum asırı derecede korkularım var ya ayrılırsam ya biterse diye biriyle sevgili bile olamıyorum bu konuda terapi göreceğim.. bu da beni baya üzüyor ve yollarımı tıkıyor aslında cünkü bana engel. Ayrı eve cık diyeceksiniz tek yaşayabilecek bir insan da değilim daha da çökerim sonucta kötü de olsa ailem özellikle annem ben hastayken yanımda. Sanki baska da yolum yok gibi .. Bu yüzden işte tıkanıp kalıyorum ve daralıyorum .. Sonuc psikolojik sorunlar.. Anksiyete depresyon. Belki birinizden değişik bir fikir cıkar diye umut edip yazdım suan.. Yerimde olsanız ne yapardınız ?