Hanımlar merhaba.
Benim sorunum ani sinirlenme ve sonrasında duyduğum pişmanlık.
Mesela en basiti bugün okul çıkışı arkadaşım dedi ki pantolon alacağım bi avmye bakalım bende tamam dedim.Ama bu kabine girdi çıkmıyor bekle bekle bekle.Her neyse sonunda hiçbir şey almadan çıktık.
Bahsettiğim avmde hemen arkadaşımın evinin orada.Ben ordan tekrar otobüse binip eve geliyorum.
Ama ne göreyim; akşam trafiği.
Bilen bilir şişli trafiğini otobüse bindim bir adım ilerlemiyor.
İndim otobüsten bir hışımla dedim çekilmez bu trafik eve kadar yürüyeyim.
Nereden baksanız 6 km. Yolda telefonumun şarjı bitti. Arayanda ulaşamıyor.
Her neyse 1,5-2 saat sonra falan eve geldim.Bir geldim ne göreyim: annem hazırlanmış polise gitmek üzere.
Her neyse dedim böyle böyle. Tamam dedi ben birine abinin iş başvurusu kağıdını vereceğim dedi.Hava zaten kararmış, abimde genç hani 22 yaşında.Bende siniliyim zaten, bir patladım sen nasıl bir insansın,bu saatte yollanır mı kadın falan.Hatta kavga derecesine geldik uzatmadık fazla ama şu an pişmanım.
Yani hakim olamıyorum kendime hiç o kadar ileri gitmeme gerek yoktu. Ama bu hep böyle en ufak şeyde parlıyorum ve pişman oluyorum hep.Neler söylüyorum o an inanın istemli çıkmıyor ağzımdan.
Ne yapacağım ne edeceğim bilemiyorum yani, teşekkür ediyorum okuduysanız. İçimi dökmek istedim..
Benim sorunum ani sinirlenme ve sonrasında duyduğum pişmanlık.
Mesela en basiti bugün okul çıkışı arkadaşım dedi ki pantolon alacağım bi avmye bakalım bende tamam dedim.Ama bu kabine girdi çıkmıyor bekle bekle bekle.Her neyse sonunda hiçbir şey almadan çıktık.
Bahsettiğim avmde hemen arkadaşımın evinin orada.Ben ordan tekrar otobüse binip eve geliyorum.
Ama ne göreyim; akşam trafiği.
Bilen bilir şişli trafiğini otobüse bindim bir adım ilerlemiyor.
İndim otobüsten bir hışımla dedim çekilmez bu trafik eve kadar yürüyeyim.
Nereden baksanız 6 km. Yolda telefonumun şarjı bitti. Arayanda ulaşamıyor.
Her neyse 1,5-2 saat sonra falan eve geldim.Bir geldim ne göreyim: annem hazırlanmış polise gitmek üzere.
Her neyse dedim böyle böyle. Tamam dedi ben birine abinin iş başvurusu kağıdını vereceğim dedi.Hava zaten kararmış, abimde genç hani 22 yaşında.Bende siniliyim zaten, bir patladım sen nasıl bir insansın,bu saatte yollanır mı kadın falan.Hatta kavga derecesine geldik uzatmadık fazla ama şu an pişmanım.
Yani hakim olamıyorum kendime hiç o kadar ileri gitmeme gerek yoktu. Ama bu hep böyle en ufak şeyde parlıyorum ve pişman oluyorum hep.Neler söylüyorum o an inanın istemli çıkmıyor ağzımdan.
Ne yapacağım ne edeceğim bilemiyorum yani, teşekkür ediyorum okuduysanız. İçimi dökmek istedim..