Ambulans şoförü olayına güldüm
bu aralar ilginç bir şekilde çok fazla ambulans şoförü/attci ile samimi oldum . Ben sadece 1 saatlik zaman diliminde gördüm, o yüzden içlerini bilemeyeceğim ama gördüğüm kadarıyla temelinde bir yerde bence de meslektaş sayılırlar.
Çünkü hepsi normal insanlar için uygunsuz sayılabilecek saatlerde çalışıyor, hepsi o gün kendisi de enkazdan çıksa, ailesi hala enkaz altında da olsa, coronavirus dünyayı kırıp geçse de acil durumda izin hakkı olmayan-kendi de izni çok düşünmeyen,mesleğinin- görevinin getirdiği bilince sahip insanlar. Ve hepsi aynı acıyı paylaşıyor, korkunç manzarayı, ağıt yakan insanları, ezilmiş ölüyü görüyor, yeri geliyor ceset torbasına beraber koyup beraber taşıyorlar. Israrcı ailelerin yaklaşmasına şoför de, attci de engel oluyor.
Sonra attci aracin arkasina geçiyor, şoför önüne.
Yani aslında bir yerde hepsi aynı arabada, aynı işin kendilerine düşen bir parçasıni ustleniyorlar. (malesef hiç canlı görmedim, belki attcilerin canla başla canlıya mudahale ettigini ama şoförün sadece aracı açtığını görsem fikrim değişirdi). Aynı arabada, aynı felakete müdahale etmek, insanlarin kendini diğerine daha yakın görmesine neden olabilir. Çünkü hepiniz ekibin bir parcasisisiniz ve biriniz olmasa diğeriniz eksik kalır. Belki şoför de bunu demek istemiştir ama gecenin yorgunluguyla düzgün ifade edememiştir
Ama ben sizin demek istediğinizi anlıyorum. Bence bu tavriniz 'doktorum ben' kibrinden değil, iş yerinde olması gerekenin bu olduğunuzu düşündüğünüzden.
Bizim ekipte de genç doktorlar vardı, yeni mezun hemşireler, reanimasyoncular, psikiyatrler, özel kliniğinden randevu zor bulunan yaşlı hekimler vardı. Ama o ekip bünyesinde hepsi "revirdekiler" di. Yeri geldi bizim gibi elden ele eşya taşıma zincirine katıldılar, yeri geldi kapı nöbeti tuttular, yeri geldi beraber saatlerce battaniye katladik
hiç de 'cekilin ben doktorum, ben buraya hayat kurtarmaya geldim, statünü bil' modunda olanı, ya da kendisine bey diye hitap etmemizi isteyene tanık olmadım. Belki siz de benim "gönüllü" ekibe gelseniz insanların senli benli konuşmasından, kıdemli doktor ve yeni mezun hemşireye hiç takılmadan herkesin sizi 'revirdekiler' diye görmesinden hiç rahatsız olmayacaktiniz çünkü o gönüllü bir etkinlik, sizinkisi iş.
Bence her şey bundan ibaret.
yoksa unvan ve eğitim olarak üstünlüğü yoktu ki benim unvanımın altındaydı da. Ben bunu hiç dert etmedim. İş tanımlarımız farklıydı çünkü.
