Memleketim yangın yerine döndü yine... En korkunç olan da, bunu da unutacak olmamız. Kanıksamaya başlıyoruz; ateş düştüğü yeri yakmaya devam ediyor. Üzülüyoruz; elimizden başka bir şey yapmak da gelmiyor. Her geçen gün daha da sıkışıyor yüreğimiz, ne zaman bitecek? Herkesin kendince bir fikri var; ama öyle bir noktadayız ki, üzülmenin yanı sıra birbirimize laf yetiştirme gayreti içindeyiz. Bırakalım bugün bunları; sadece üzülelim, içimiz yansın, yakın olanlarımız yardıma koşsun.
Vefat edenlere Allah'tan rahmet, yaralılara acil şifalar, yakınlarına da sabırlar diliyorum. Çok zor, çok...