Anksiyete gurbet yalnızlık yardım edinnn

canselikoooo

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
3 Şubat 2024
1
0
25
Arkadaşlar merhaba ben 24 yaşında 6 aydır evliyim. Evlenmeden önce İstanbul’da hemşirelik yapıyordum, evlenince Samsuna geldim ve eşimin ailesi ataerkil bir aile olduğu için çalışmama izin vermedi ve eşimde benim dinlenmem gerektiğini söyleyerek geçiştirdi. Ben son 1 yıldır anksiyete panik atak ile yaşıyorum lustral 50 mg kullanıyordum yavaş yavaş bıraktım bu süreçte terapi vs aldım. Gelelim asıl konuya şuan evde tek olduğum için içim sıkılıyor tuhaf hissediyorum çok yalnız kaldım çünkü şuan yaşadığımız yerde hiç arkadaşım yok. Eşim ailesiyle beraber köy de hayvancılıkla uğraşıyor verdikleri ay da 3-4 bin anca . Yani gideyim evime bişeyler alayım kafam dağılsın vs diye alabileceğim bir param da yok. Gerçekten çok bunalıyorum bi yandan kendimi strese sokmaktan korkuyorum çünkü daha çok krizler yaşıyorum ama bi yandan da bu şartlarda nasıl kafa dağılabilirim diyorum. Evde tek durup eşimin ailesine kızıyorum bi yandan kendime kızıyorum niye geldim buraya diye. Biraz içimi dökmek istedim, fikirlerinize açığım:KK66:
 
Arkadaşlar merhaba ben 24 yaşında 6 aydır evliyim. Evlenmeden önce İstanbul’da hemşirelik yapıyordum, evlenince Samsuna geldim ve eşimin ailesi ataerkil bir aile olduğu için çalışmama izin vermedi ve eşimde benim dinlenmem gerektiğini söyleyerek geçiştirdi. Ben son 1 yıldır anksiyete panik atak ile yaşıyorum lustral 50 mg kullanıyordum yavaş yavaş bıraktım bu süreçte terapi vs aldım. Gelelim asıl konuya şuan evde tek olduğum için içim sıkılıyor tuhaf hissediyorum çok yalnız kaldım çünkü şuan yaşadığımız yerde hiç arkadaşım yok. Eşim ailesiyle beraber köy de hayvancılıkla uğraşıyor verdikleri ay da 3-4 bin anca . Yani gideyim evime bişeyler alayım kafam dağılsın vs diye alabileceğim bir param da yok. Gerçekten çok bunalıyorum bi yandan kendimi strese sokmaktan korkuyorum çünkü daha çok krizler yaşıyorum ama bi yandan da bu şartlarda nasıl kafa dağılabilirim diyorum. Evde tek durup eşimin ailesine kızıyorum bi yandan kendime kızıyorum niye geldim buraya diye. Biraz içimi dökmek istedim, fikirlerinize açığım:KK66:
Aynı şeyleri yaşamasakta seni çok iyi anlıyorum babamın tayni yüzünden ankaradayız ve kimsemiz yok burada komşumuz bile yok hatta benim için sorun değil ama annem yalnız onun için üzülüyorum bende. En azından eşinizin akrabaları varmış onlardan iyi olanlarla görüşebilirsin
 
Çalışma konusunu gündeme getirin ve çalışın. Nasıl kabul ettiniz böyle bir şeyi yazık değil mi mesleğinize?
 
X