Açılın, doktorasını 8 senede bitirebilmiş depresyon ve distimi hastası akademisyen geldi :)
Eğer antidepresanınız yan etki yaptıysa doktorla konuşup farklı etken maddeye sahip bir başka ilaca geçebilirdiniz. Ben dört sene depresyon yüzünden sündürdüğüm çalışmalarımı uygun ilaç sayesinde 1 senede nihayete erdirdim. Resmen çakralarım açılmıştı. Doktora zaten depresif ve anksiyete dolu bir süreç, yeterliliği ayrı, tez döneminde 6 ayda bir TİK'leri ayrı, sanırım sizin yayın zorunluluğunuz da var, bir de makale yazma süreci, hakem dönüşü, revizesi... Sağlıklı ruh halindeki, kendini gerçekleştirmiş insanları bile raydan çıkarabilen bu süreci tedavi almadan geçirmeniz mantıksız. Ha yapılır mı, yapılır. Ama ilaç tedavisi olmadan geçireceğiniz doktora süreci gençliğinizi bitirir, uzun dönemli sekel bırakır. İnat etmeyin, medikal tedaviden kaçmayın, bütçeniz varsa terapi ile de destekleyin. İnanın hayat çok daha güzel olacak :)
Ben ilk TİK bittikten hemen sonra evlendim, evlilik ve doktora bir arada yürümez diye bir durum yok. Hatta eşim en stresli ve en kötü zamanlarımda yanımda olduğu için çok şanslıydım. Benden kaynaklanmayan nedenler yüzünden savunma sonrası bir aylık düzeltme süresinde bütün tezi yeniden yazdım ben. Bu sürede ağlaya ağlaya her şeyi sıfırdan yazarken kahve getirip "sen halledersin ya, sorun yok" demesi bile yeterdi :) Benim hayatımda evliliğin getirdiği ekstra bir sorumluluk olmadı, sanırım zaten uzun seneler tek başıma yaşadığım için. Size göre evliliğin getirebileceği bu sorumluluklar neler? Neden korkuyorsunuz? Neden yürütemeyeceğinizi düşünüyorsunuz?
