isin tuhafi evet, ölen insanlardan ölesiye korkmama ragmen merakim da var. cocukken otopsi uzmani olmak isterdim nasil psikopat bir cocuktuysam artik. cok arastirdim cok okudum ama gercek vir oluyle hicbir zaman yuzlesmedim. dusundukce kafa karisiyor. aslinda simdi beni korkutan sey, tamamen manevi. vucudumu zatwn kadavra olarak bagislayacagim. onemli olan bu dunyada yasadigim her guzellik kotuluk vs. silinip gidecek yer yuzunden
benim de hayal gucum oldukca genistir . neler nwler geliyor.ama en cok manevi yonu zorluyor. bir ara kullandim ama bende kalp carpintisi, uykusuzluk ve sinir hassasiyeti yapti. gercekten zorlayici. ama sizin adiniza sevindim. en azindan daha rahatlamus olmaniza
Çokk zorramingercekten cok korkutucu, sinir bozucu, moral bozucu bir olay. bende de oluyor bazen cikiyor akildan, sonra oldugu yere eri donuyor. alt etmesi kolay degil gercekten
Umarım atlatabilirsin
merhaba? okuyan olur mu bilmem ama sirf bu konuyu birileriyle oaylasma istegi sebebi ile uye oldum. konuyu nereye yazacagimi bulamadim. Psikoloji ile arama yaptim fakat karsima hep "bir derdim var" bolumu cikti. neyse uzatmayayim hemen paylasayim, son 2-3 yildir kafayi ölüme taktim. Yani su sekilde, sevgilimle sarilmis uzanirken birden yuzune bakiyorum. ileride òlecegi geliyor aklima, buz gibi olacagi, curuyup gidecegi. uzuluyorum. yani tuhaf bir takinti gibi. bu sadece ornek, gunun her saati aklimda. ailemden anneme kardesime bakarken hep aklimdan gecen sey bu oluyor. birgun olecegiz. yani nasil anlatayim bilemiyorum. mutlak ölümle kafayi bozmus gibiyim. en ozel anlarda bile bunlari neden yapiyoruz ki? ölüp gidecek canlilariz diye dusunup uzuluyorum. psikologa mi gitmem gerekiyor. bir yarari olur mu? antidepresan vs kullandim zamaninda ama baska daha hafif konular icindi ve antidepresanlar beni daha mutsuz ediyor. ama bu konuyu kafamdan nasil atacagimi bilemiyorum. sinirlerim bozuluyor artik yahu
umarim turkcedir. bakayim hemen tesekkur ederim
degil mi. her yanimiz tehlike ve olumle sarili. elimizi kolumuzu sallayarak ciktigimiz evimize donememe ihimalimiz var. cok aci. hayat sartlari insanlari bu duruma itiyor malesef
ben de dusunmuyordum ama az once yorum yapan arkadasin dediklerini dusununce olabilir mi? diye de duaundum. belki de kafam hic dagilmadigi icindirBen sosyallikle ilgisi olduğunu düşünmüyorum
cok sagol. insallah atlatirim benim gibi olanlar da insallah
sizinkisi cok tatliymis ama ☺ ben de gergin enginim sanirim. ama doktora cok ugramamayi tercih ediyirum. benimkisi de yanlis asli da :)Çokk zorr
Annem Başım ağrıyo dese hop nörolojideyiz
Babam bacağım ağrıyo dese hop kalp damar doktorundayız :)o kadar çok mr, röntgen falan çektirdiler ki benim yüzümden
Radyasyondan zarar görecekler diye korkuyorum şimdi de
komiğim aslında :)
Nişanlıma da aynısını yapıyorum "bi doktora gidelim" cümlemle dalga geçiyor artık
ingilizce
rica ederim.
aaa... ingilizcemin pek iyi oldugu soylenemezingilizce
Evet terapi almanızı öneririm . Ben de opsesiftim . 2 yıl kadar terapi gördüm . Şimdi iyiyim . Ben takıntılarımın üstüne gitmeyi öğrendim doktorumdan . Şimdi umursamıyorum hiç birini . Ara ara tekrar aklıma geliyor ancak umursamıyorum .merhaba? okuyan olur mu bilmem ama sirf bu konuyu birileriyle oaylasma istegi sebebi ile uye oldum. konuyu nereye yazacagimi bulamadim. Psikoloji ile arama yaptim fakat karsima hep "bir derdim var" bolumu cikti. neyse uzatmayayim hemen paylasayim, son 2-3 yildir kafayi ölüme taktim. Yani su sekilde, sevgilimle sarilmis uzanirken birden yuzune bakiyorum. ileride òlecegi geliyor aklima, buz gibi olacagi, curuyup gidecegi. uzuluyorum. yani tuhaf bir takinti gibi. bu sadece ornek, gunun her saati aklimda. ailemden anneme kardesime bakarken hep aklimdan gecen sey bu oluyor. birgun olecegiz. yani nasil anlatayim bilemiyorum. mutlak ölümle kafayi bozmus gibiyim. en ozel anlarda bile bunlari neden yapiyoruz ki? ölüp gidecek canlilariz diye dusunup uzuluyorum. psikologa mi gitmem gerekiyor. bir yarari olur mu? antidepresan vs kullandim zamaninda ama baska daha hafif konular icindi ve antidepresanlar beni daha mutsuz ediyor. ama bu konuyu kafamdan nasil atacagimi bilemiyorum. sinirlerim bozuluyor artik yahu
Ölüyor sanma hissi; nefes alamama ve kalp carpıntılarıyla mı devam etti ?
