anlaşılabilme isteği

F

FirtinaninKizcesi

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
3 Mart 2008
4.983
27
156
Konya
yahu kızlar insanlarda bir karamsarlık bir kendinden ve herşeyden bıkmışlık varki sormayın gitsin.Kime sorsanız alıp başını gitmek istiyor.daha doğrusu düzelteyim kaçmak istiyor.sorumluluk üstlenmek istemiyorlar herkes yorgunsavaşçı.herkesin bahaneleri hazır..herkes şikayetçi halinden çevresinden.Hiç elle tutulur gözle görülür bir iyi durum yokmu .
insanlar En çokta anlaşılamamaktan ve yanlızlıktan şikayetçi.aynı dili konuşamamaktan şikayetçi.
neden bazen karşımızdaki anlamıyoruz.yada anlamaya çalışamıyoruz.aynı dili konuşmıyoruz.
öyleki örnek verirsem bazen kendimi anlatmaya çalışırken kendimi ifade etmeye çalışırken bunun için uğraşırken ve hazırlanmışken hep karşı taraf anlattı ben dinler oldum... anlaşılma isteğim yarım kaldı.ve her zamanki gibi karşı tarafı anlamak zorunda kaldım..
en sıkıntılı ve en karamsar anda bile aynı dili konuşabilmek güzel bir şey...anlaşılabilme isteği güzel birşey. ...peki ya sizce...
sevgilerimle...a.s.:1hug:
 
Ahhh be Fırtınacım..
Hayat artık o kadar zorlaştı ki..:çok üzgünüm:
Herkes kendi derdine düştü..
Maalesef artık en yakınımızda olan ailemizin bile sıkıntılarını görmüyoruz,anlamıyoruz,kendi problemlerimizi çözmeye çalışırken..
Bir başkasının derdini dinleyemeyecek,empati yapamayacak kadar dolu ve yorgun beynimiz..
En yakın arkadaşım,nişanlısı ile sürdürme konusunda kararsız.. Bir gün ağlıyor,bir gün gülüyor. Anlatıyor,bağırıyor,söyleniyor,dinliyorum,dinliyorum.. Bazen "burada mısın sen ya" diyor?:mymeka:
Elbette oradayım,onun yanındayım ama aklımdan geçenlere mukayyet olamıyorum ki..:1closedeyes:
Dertsiz insan yok be canım..
Vee maalesef dertler biz büyüdükçe daha da büyüyor..:tomato:
 
gunluk yasam kosturmacası...
yasama ayak uydurma cabası...gelecek kaygısı...
ekonomık zorluklar..her sey o kadar agırlastı kı..ancak ve ancak kendı derdımızı dustuk...
etrafımızdakı kişilerı ancak bayramlarda yada tatıllerde vakıt ayırır olduk...
halden dertten anlamaz olduk...
bıraz sohbet etıp...dertlerı dınlemek..çözüm bulmak...gercekten o kişiyi tesellı etmek cok zorlastı...
galıba yasanmışlıklarda var.... yanı ınsanlara guvenın kalmamasıylada ılgılı...
belkı kacmak uzaklasmak işimize gelir oldu...sankı kaçınca kurtuluyoruz...ama olmuyor...
her zorluk üzerımıze agır bır yuk gıbı bındı...bazen kendımızı bıle dınlemıyoruz....
ay benım yorumda pek dertlı oldu neyse....
bıraz vakıt ayırmak...beynımızı formatlamak....ve karsının dertını dınlemek..aynı dılı konusmak....
ona yardıncı olmak ...onu mutlu etmek ...onla bırlıkte bızıde mutlu edıcek ama....
malasef yapamıyoruz yada yapıyoruzda formalıte gıbı....sankı...
hanı ıcten candan degıl...
ınsanlıgımızı hatırlasak ıyı olucak sanırım...
 
çok doğru anlatmışsın. aynı şeyleri yaşıyorum ve hissediyorum. telefonlarda bile hep ben sorun dinliyorum ve çözmeye çalışıyorum...işte neler yaşadığına kadar anlatıyorlar,ve bana çözüm ne diye soruyorlar.ama bir kerede sen nasılsın diye sor . ne alemdesin.... nasılsın. yok. anlatıyor anlatıyor,içini döküyor,rahatlıyor ve bye......ilginç. bazıları böyle maalesef....
bıkkınlığa gelince,hayat şartları,ekonomik kriz, insan ilişkilerinin yok olması,kişilerin ummadığı yakınlarından darbe yemesi,darbelerin fazlalaşması,,insanların kendilerine bile zaman ayırabilecek ne vakitlerinin nede paralarının kalmaması bireyi bunalıma ve bıkkınlığa sevk ediyor...
neyseki benim belli sayıda az ama öz dostlarım var. onlar beni dinler. çözüm bulmaya çalışır. çok şükür ki bu konuda şanslıyım. hatta benle olmak için sırf 1 gün bile olsa taa istanbuldan kalkıp gelen dostum bile var. sadece beni özleyip ,görmek istediği için. ve sorunlarımı dinlemek için. iyiki var onlar... evet. gerçekten şanslıyım ben....
 
biraz garip bi tespit olucak belki ama bunun daha çok büyük şehirlerde olduğunu düşünüyorum.. herşey o kdr hızlı ki, hep bi telaş, bişeyleri yakalama çabası, bi koşuşturmaca.. hayat normalin bikaç katı hızında akıyo, insanlar da haliyle yakalamaya uğraşıyo, o zaman da çoğu şeyi gözden kaçırabiliyo veya çıkarabiliyo.. yani kaynaklarım kısıtlıysa doğal olarak kendi problemlerimi çözmeye yöneliyorum ve halledebiiyosam ancak onları halledebiliyorum diğerlerine fırsat kalmıyo..

örneğin geçen bayram karaman daydım sevgilimin yanında, e minnacık şehir, ist gibi diil ki.. mesela çoğu yere yürüyerek gidebiliniyo; dolayısıyla hayat daha ağır işliyo, herşeye vakit kalıyo.. tabi ki hayat gailesi heryerde var, ordakilerin de geçim vs bi sürü derdi var ama işte bi şekilde zaman kavramı daha yavaş orda..

nerden nereye geldim ben de yahu :) ama bu tezime çok güveniyorum ve pekçok sorunla da yakından ilişkili olduğu kanısındayım.. senin bahsettiğinle de doğrudan olmasa bile dolaylı olarak muhakkak bağıntısı vardır..
 
Her insan özünde yanlizdir aslinda!!!

Bunu büyüdükce dahada cok anliyoruz
Icimizde kopan firtinalari en yakinimizda olanlara bile anlatabiliyormuyuz?
Bulundugmuz ucurumlar celiskiler, sorular, dertler tam manasi ile kime söyleyebiliyoruzki?

Birde benim gibi herseyi icinde yasayan bir insan oldugun zaman isin dahada zor!:çok üzgünüm:

Ben su yasima kadar bunu cok iyi anladim, bazi insanlar dert dinlemeye bazilarida dert anlatmaya gelmis bu dünyaya!! Ben cogunlukla dinleyen oldum, ama artik beynim kaldirmiyor yoruldum ve dinlemekte istemiyorum.....:çok üzgünüm:

Insanlara hak veriyorum herkezin derdi kendine zor ver agir, baskasininkine yer kalmiyor malesef...

He birde anladigim bir sey daha var, insanin tek dert ortagi ailesi ve esi, gerisi bos
 
Fırtınam bende anlattığın ruh hali içindeyim uzun zamandır tam bir yorgun savaşçıyım... Artık pek savaşmıyorum da sanki olaylar üstümden akıp geçiyo bende durmuş izliyorum .... Çünkü artık savaşmanın bir anlamı yok insanları zorla duygulu,düşünceli,anlayışlı yapamıyoruz :1no2: İlişkilerin bu hale gelmesinde en büyük etken bencillik bence
 

aynen allycıgım....ınsanlar kendılerıne verdıklerı degerın ..azıcıgını karsıya verseler...
ve ıcten olsalar...sorunlar ..cozulur yada en azından hafıfler..canım...
bencede bencıllık ve cıkarlar...baska bır sey degıl ınsanı ınsandan sogutan o duygular...
 

Sağol canım :1hug: insanlar biraz da karşısındakinin duygularına önem verse bu kadar yıpranmıycak ilişkiler ama herkes kendi istediğini yaptırmaya çalışıyo kimse kimseyi anlamaya çalışmıyo :sm_confused:
 
ben artık sırf bu yüzden telefonumu sessize aldım,internette online olmuyorum...benim derdim bana yetiyor zaten ve kimse de "nasılsın" diye sormuyor...ve kesinlikle bazı insanların dinlemek diğerlerinin anlatmak için dünyaya geldiğine katılıyorum...bugüne kadar hep ben dinleyen oldum ve zevk aldım arkadaşlarıma yardımcı olmaktan ama artık ne kadar yakın arkadaşım olurlarsa olsunlar insanların sevgililerin söylediği bir sözün ne anlamlara gelebileceğini 1 saat boyunca dinlemek istemiyorum...
evde de derdimi anlatabileceğim kimsem yok..susuyorum sadece ve içime atıyorum...kimseyle tek kelime konuşmak ve kimseyle muhatap olmak istemiyorum artık...
en son erkek arkadaşımdan destek istemiştim ve ağzımın payını aldım...ve anladım ki insanın kendinden başka dostu yok...kimseye güvenmiyorum artık...
yavaş yavaş deliriyorum galiba...
 
hepiniz o kadar güzel ifade etmişsiniz ki...
hayat şartları,manevi çöküntüler,aile sorunları vs.vs
kısaca kafamız dolu,bazen bakıyoruz ama göremiyoruz,
dinliyoruz ama duymuyoruz..
insanlar fazla düşünmekten yorgun,sonuç alamamaktan yorgun...
herkes kendi derdiyle uğraşırken,bir başkası ağır geliyor belki de...
bizi dinleyecek olanın,akıl verecek olanın yanına koşuyoruz,dinliyor,akıl veriyor ama
birde o anlatmaya başlasa,ne fırtınalar kopuyor yüreğinde...
bir şarkı der ya...""herkesin bir derdi var,durur içerinde..."" diye
gerçekten dertsiz kimse yok...
ama belki çare olamasakta,yanında olduğumuzu hissettirmek çok önemli...
bende sıkıldığım zamanlar derdimi anlatacak kimse bulamıyorum bazen ki çok
arkadaşım var,ablam var...ama dedim ya
herkesin derdi var birde ben dert olmayım onlara diye susuyorum ve
yine biricik eşime anlatarak deşarj olabiliyorum....yada yazıyorum...
ama artık sizlere anlatıyorum....
işte hayat kavgası bu sanırım...kendi kendimize yetmemiz gerekn zamandayız...
sevgilerimle....
 



Hepiniz ne kadar güzel ifade etmişsiniz, bana tastiklemek düştü..

Hayatın günahı yok, zora koşan bizleriz. Hayatı tatlı, tatsız yapmak elimizde gibi gelirdi eskiden, şimdi arkama bakınca iplerin hep başkalarının elinde olduğunu görmek acıtıyor arada ...Aklıma geldikçe değer verdiklerime değmezmiş diyorum.

Siz siz olun, hiç kimseye olduğundan fazla değer vermeyin.

a.s.Şeniz
 
fikirlerinize katılmakla birlikte ...şöyle bir tespitim var ..hayatta hepimiizn bir rolü var bize verilen fırtat itibariylee.. kimimiz daha toparlayıcı ,dinleyici ,hem kendi sorunlarıyla mücadele edebilen hem başlarına yardım edebilen insanlar olabiliyoruz...bu tarz insanlar biraz daha yorgun olsada hayatta bence hazzı çok büyük...yorulsakta bence hereks dinlesin karşıosındakinin derdini ,paylaşsın ,hafifletsin ...karşımızdakiler bizi dinlemese bile .......konuyu açan arkadaş öyel güzel anlatmışki sanki hepimiizn duygularını...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

14 - 20 Temmuz 2025 Haftalık Burç Yorumları
2 3
Yorumlar
56
Görüntüleme
1K
Nhessa
30 Haziran - 6 Temmuz 2025 Haftalık Burç Yorumları
2 3 4
Yorumlar
74
Görüntüleme
2K
Nhessa
D
Maddi sıkıntılar ve eşimin kayınvalideme taşınma isteği
4 5 6
Yorumlar
102
Görüntüleme
8K
sendemibrutus
S
18 Şubat 2025 Güneş Balık Burcunda - Burçlara Etkileri
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
1K
Nhessa
9 - 15 Aralık 2024 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
26
Görüntüleme
2K
Nhessa
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…