- 27 Mart 2008
- 118
- 141
- Konu Sahibi Kaaardeeelen
- #1
Merhaba hanımlar;
Sizlere gebelik sürecimden herkese umut olması adına bahsetmek istiyorum. Yaklaşık3 yıl önce evlendim severek evlendiğim bir evliliğim oldu eşimi çok seviyordum ancak oda ne birliktelik sağlayamıyorduk sonradan kabul etsemde öğrendim ki bu bir hastalıktı Vajinismus! ne yapılabilrdi ne olacaktı vs vs bu sürede doktorlarada gittim ancak yenemedm tam tamına 1.5 yılım boşuna gitti o süreçte yaşadığım hissiyatı ancak bunu yaşayanlar bilebilir. Kendini eksik hissetmek yetersiz hissetmek çocuk arzusu (yaşım 33 çünkü) kimseye anlatamamak günden güne tükeniyordum daha kötü günlerin beni beklediğinden habersiz. Vajinismusu bu forumda
Tiniminimavihanim hanım sayesinde yendim evde aparatlarla kendisinden Allah razı olsun. Sonra biz çocuk istemeye başladık hep istiyoduk tabi bu arada (akılsız kafam) birliktelik olmadığı zamanlarda burda yazan şırınga yöntemleri gibi saçma sapan şeyler deniyorduk.Velhasıl artık normal yollardan çocuk sahibi olmaya denemeye başladık eşimde bende mühendisiz sözde eğitim almış insanlarız il seferde çocuk olacak sanıyoruz ama nerdeeee sayısız denemelerden sonra doktora gitmeye karar verdik eşimden ve benden istenen testler sonucu sebepsiz infertilite tanısı konuldu. Doktor klomen ile yumurta geliştirme tedavisine başladı çok güzel iki yumurtam oluştu ama sonuç negatif. Sonra femera isimli ilaçla bunu denedik yine herşey yolundaydı sonuç yine negatif.Aşılama yapmaya karar verdi doktorum gonal f iğne ile yumurtalarım geliştirildi yine herşey mükemmeldi ama oda başarısız. O kadar üzülüyordum ağlıyordum ki anlatamam eşimle tartışmalar başladı ailelerin çocuk baskısı etrafında sana acıyan gözle bakanlar hatta çocuklu ortamlara bile girmek istemiyordum artık. bu tedavilerin son aşaması tüp bebek yaptırmaya karar verdik ve bir tüp bebek merkezinde başladık 5 tane kaliteli 5. gün embriyom oluştu doktor dondurulmuş transferi uygun gördü onuda yaptk bu sefer çok umutluyduk ama sonuç yine hüsran.Artık hiç anne olamayacağm gibi hissetmiştim benim kaderimde tek çizgilerimdi.Yıkıldık tabi eşim beni ista ailemin yanına gönderdi git gez toz kafan dağılsın diye bir hafta tatile gittim geldm işe başladım adet günümde ikinci transefere başlayacaktk bi türlü beklenen adet gününde adet olmuyordum hiç ihtimal vermememe rağmen eşimden gizli test aldım ve oda ne çöpe atmak için aldığım test pozitifti!! iki gün arayla aylarca denediğimiz çocuk çalışmaları o ay sadece tek birliktelikle sonuç vermişti. ellerimin titremesini kalbimin yerinden çıkacak gibi atmasını ruh halimi unutamıyorum.Eşimde bende inanamadık sabahı zor ettik tabi gidip kan testi verecektm o gece bir ateşlendim gitmişken covid testide vereym dedm oda ne ikiside pozitif! covidi çok ağır atlattm kanamalarım oldu ama rabbimin mucizesi bebeğim beni bırakmadı.Evet kızlar hamileym bebeğim benmle ben hiç anne olamayacakmşm gibi hissediyordum.Rabbimden umudu hiç kesmedim o ol derse olur. Bu süreçte olan bu yazıyı okuyan arkadaşlarım sizleri çok iyi anlıyorum yumurta büyütmeler aşılar tüp bebek iğneleri ilaçları o kadar zorki dediğim gibi ancak yaşayanlar anlar benm göbeğimde şişlikten morluktan iğneyi vuracak yer kalmıyordu.Siz kardeşlerime nacizane tavsiyem zannediyorum ki bu işin formülü kafaya takmamak.Sadece ama sadece o ay kafamdan çıkardım ve rabbim nasip etti tabiki nasip edecek yalnızca O. Bu söylediğim kolay değil onuda biliyorum ama en azından kendinize tatil verin bu ay yada önümüzdeki bir kaç ay istemiyorum diye doğal akışına bırakın.Rabbim isteyen herkese daha kucağıma alamadım ama hamile olmak hamile olabilmek bile bi mucizeydi benm için nasip etsin.Umarım sıkmamışımdır.Sağlıcakla kalın
Sizlere gebelik sürecimden herkese umut olması adına bahsetmek istiyorum. Yaklaşık3 yıl önce evlendim severek evlendiğim bir evliliğim oldu eşimi çok seviyordum ancak oda ne birliktelik sağlayamıyorduk sonradan kabul etsemde öğrendim ki bu bir hastalıktı Vajinismus! ne yapılabilrdi ne olacaktı vs vs bu sürede doktorlarada gittim ancak yenemedm tam tamına 1.5 yılım boşuna gitti o süreçte yaşadığım hissiyatı ancak bunu yaşayanlar bilebilir. Kendini eksik hissetmek yetersiz hissetmek çocuk arzusu (yaşım 33 çünkü) kimseye anlatamamak günden güne tükeniyordum daha kötü günlerin beni beklediğinden habersiz. Vajinismusu bu forumda
Tiniminimavihanim hanım sayesinde yendim evde aparatlarla kendisinden Allah razı olsun. Sonra biz çocuk istemeye başladık hep istiyoduk tabi bu arada (akılsız kafam) birliktelik olmadığı zamanlarda burda yazan şırınga yöntemleri gibi saçma sapan şeyler deniyorduk.Velhasıl artık normal yollardan çocuk sahibi olmaya denemeye başladık eşimde bende mühendisiz sözde eğitim almış insanlarız il seferde çocuk olacak sanıyoruz ama nerdeeee sayısız denemelerden sonra doktora gitmeye karar verdik eşimden ve benden istenen testler sonucu sebepsiz infertilite tanısı konuldu. Doktor klomen ile yumurta geliştirme tedavisine başladı çok güzel iki yumurtam oluştu ama sonuç negatif. Sonra femera isimli ilaçla bunu denedik yine herşey yolundaydı sonuç yine negatif.Aşılama yapmaya karar verdi doktorum gonal f iğne ile yumurtalarım geliştirildi yine herşey mükemmeldi ama oda başarısız. O kadar üzülüyordum ağlıyordum ki anlatamam eşimle tartışmalar başladı ailelerin çocuk baskısı etrafında sana acıyan gözle bakanlar hatta çocuklu ortamlara bile girmek istemiyordum artık. bu tedavilerin son aşaması tüp bebek yaptırmaya karar verdik ve bir tüp bebek merkezinde başladık 5 tane kaliteli 5. gün embriyom oluştu doktor dondurulmuş transferi uygun gördü onuda yaptk bu sefer çok umutluyduk ama sonuç yine hüsran.Artık hiç anne olamayacağm gibi hissetmiştim benim kaderimde tek çizgilerimdi.Yıkıldık tabi eşim beni ista ailemin yanına gönderdi git gez toz kafan dağılsın diye bir hafta tatile gittim geldm işe başladım adet günümde ikinci transefere başlayacaktk bi türlü beklenen adet gününde adet olmuyordum hiç ihtimal vermememe rağmen eşimden gizli test aldım ve oda ne çöpe atmak için aldığım test pozitifti!! iki gün arayla aylarca denediğimiz çocuk çalışmaları o ay sadece tek birliktelikle sonuç vermişti. ellerimin titremesini kalbimin yerinden çıkacak gibi atmasını ruh halimi unutamıyorum.Eşimde bende inanamadık sabahı zor ettik tabi gidip kan testi verecektm o gece bir ateşlendim gitmişken covid testide vereym dedm oda ne ikiside pozitif! covidi çok ağır atlattm kanamalarım oldu ama rabbimin mucizesi bebeğim beni bırakmadı.Evet kızlar hamileym bebeğim benmle ben hiç anne olamayacakmşm gibi hissediyordum.Rabbimden umudu hiç kesmedim o ol derse olur. Bu süreçte olan bu yazıyı okuyan arkadaşlarım sizleri çok iyi anlıyorum yumurta büyütmeler aşılar tüp bebek iğneleri ilaçları o kadar zorki dediğim gibi ancak yaşayanlar anlar benm göbeğimde şişlikten morluktan iğneyi vuracak yer kalmıyordu.Siz kardeşlerime nacizane tavsiyem zannediyorum ki bu işin formülü kafaya takmamak.Sadece ama sadece o ay kafamdan çıkardım ve rabbim nasip etti tabiki nasip edecek yalnızca O. Bu söylediğim kolay değil onuda biliyorum ama en azından kendinize tatil verin bu ay yada önümüzdeki bir kaç ay istemiyorum diye doğal akışına bırakın.Rabbim isteyen herkese daha kucağıma alamadım ama hamile olmak hamile olabilmek bile bi mucizeydi benm için nasip etsin.Umarım sıkmamışımdır.Sağlıcakla kalın
Dualarında bizleri unutmaa 
Hiiç üzülme moralini bozma vardır zamanı vakti böyle demekle olmuyor biliyorum ne gözyaşları döktüm ben ne umutsuzluklara kapıldım hele tüp bebek başlı başına bi süreç.kendine hep olumlama yap olumsuz düşünce varsa şu andan itibaren at kafandan bu sefer olacak inş de ben hazırım rahmim anne olmaya hazır hormonlarım hazır de rabbim ol diyecek ve olacak inşallah tez zamanda çok beklemeden evladına kavuşursun son adetin olsun inşallah :)
