Anne baba arasındaki sorunlara karşı ne yapmalı?

Paretooptimal

Üye
Kayıtlı Üye
16 Eylül 2017
305
222
18
31
Merhaba arkadaşlar.

24 yaşındayım ailemle yaşıyorum şuan. Annem ve babam pek anlaşamıyor. Kavga gürültü olmaz ama ikisi de birbirini takmaz, birbirini mutlu etmek için birşey yapmaz, aralarında saygı olduğunu hiç bilmem.

Annem ev işi yemek yapar babam eve para getirir. Bunun dışında aileye dair birşey görmedim aralarında. Arkadaşlarımın çocuğun da böyle artık normal gelmeye başladı ama ben gene de bıktım.

Bazen takmıyorum bazen çok canımı sıkıyor. Annem sürekli babamı bize kötüleme kendini acındırma çabasında üzgün görünce dayanamıyorum ama haksız da hatasını söyleyince gene ağlıyor. Ne yapacağımı şaşırdım o annemde öteki babam ve babam asla annemi bize kötülemez.

Gittikçe annem kötü görünüyor gözüme. Sizler anne babanız arasındaki ilişkiye nasıl bakıyorsunuz. Üzülmemeyi başarabiliyor musunuz? Karışıyor musunuz?

Evden gidince de aklım burada kalacak gibi hissediyorum. Göz görmeyince gönül katlanır mı ki :KK43:
 
Yaşları kaç

Belli bir yaştan sonra insanlar birbirine sarıyor

Rutin işler yapılıyor ama heyecan mutluluk kalmayınca o dırdırdan şikayetten besleniyorlar

Eşim beni 50 yaşıma gelince boşayacakmış böyle olmayalım diye
 
Yaşları kaç

Belli bir yaştan sonra insanlar birbirine sarıyor

Rutin işler yapılıyor ama heyecan mutluluk kalmayınca o dırdırdan şikayetten besleniyorlar

Eşim beni 50 yaşıma gelince boşayacakmış böyle olmayalım diye
45 yaşında ikiside. Bundan zevk alıyorlarsa da çocukları hiç düşünmüyorlar valla ben onları gördükçe evlilikten soğuyorum .
 
hımm. Keşke boşansalarmış yazık değil mi annenizin babanızın ömrüne birbirlerini yemiş durmuşlar. Yaşınız kaç? Bence evden bi şekilde kopun. Yani
Bi aktivite bi iş gibi. Kocaman insanlar siz de öylesiniz.
Onların tercihi öyle görmüşler . Bizde boşanan hiç yok çekiyor insanlar bir şekilde birbirini . Sınava girdim sonuç bekliyorum atansam gideceğim de . Gene ailem onlar gitsemde.
 
Onların tercihi öyle görmüşler . Bizde boşanan hiç yok çekiyor insanlar bir şekilde birbirini . Sınava girdim sonuç bekliyorum atansam gideceğim de . Gene ailem onlar gitsemde.
evet ailen ama Yapabileceğin bi şey Yok ikisiyle tek tek konuşsan anlarlar mı? Hani aetık tartışmayın ben huzursuz oluyorum gibi söylesen huzurumuz yok evde vs
 
Bizimkilere üniversite kazandıktan sonra sadece bir defa tepki verdim.sizinki kadar değiller ama sorunları olunca bize de yansıyodu.tatile geldiğim bir ara yine aynı durum oldu.bende ikisine kızdım,yeter sizi böyle görmeye gelmiyorum ben sorununuzu aranızda çözün diye.artik surat yapmıyorlar kolay kolay
 
Karışma derim. Koskoca insanlar. Sen mutlu değilsen birlikte yaşamak zorunda değilsin. Herkesin kendi hayatı, kendi seçimleri.
 
Merhaba arkadaşlar.

24 yaşındayım ailemle yaşıyorum şuan. Annem ve babam pek anlaşamıyor. Kavga gürültü olmaz ama ikisi de birbirini takmaz, birbirini mutlu etmek için birşey yapmaz, aralarında saygı olduğunu hiç bilmem.

Annem ev işi yemek yapar babam eve para getirir. Bunun dışında aileye dair birşey görmedim aralarında. Arkadaşlarımın çocuğun da böyle artık normal gelmeye başladı ama ben gene de bıktım.

Bazen takmıyorum bazen çok canımı sıkıyor. Annem sürekli babamı bize kötüleme kendini acındırma çabasında üzgün görünce dayanamıyorum ama haksız da hatasını söyleyince gene ağlıyor. Ne yapacağımı şaşırdım o annemde öteki babam ve babam asla annemi bize kötülemez.

Gittikçe annem kötü görünüyor gözüme. Sizler anne babanız arasındaki ilişkiye nasıl bakıyorsunuz. Üzülmemeyi başarabiliyor musunuz? Karışıyor musunuz?

Evden gidince de aklım burada kalacak gibi hissediyorum. Göz görmeyince gönül katlanır mı ki :KK43:
Bizimkiler boşandı 30 yıldan sonra ben yine kurtulamadım dertlerinden evlendim cıktım o evden ama babam gelip annemi kötülüyor annem babama beddua okuyor acıkcası kurtuluş yok bence :(
 
O ortamda bulunmanın rahatsızlığında öte kişinin çocukluktan itibaren üzerinde bıraktığı psikolojik yıkımlar. Ben evlenince farkettim bunu mesela. Eşimin ailesinin torunlara karşı yaptığı şeyler hoş güzel olsa da bana çocukları şımartmakmış gibi göründü mesela ilk zamanlarda içten iiçe bi gıcıklanma hali farkettim ki onlara değil bu tuhaf duygularım böyle hissetmemdeki asıl sebep kendi çocukluğuma yapılmış haksızlıklar küçükken sürekli kötü ortamda bulunmanın vermiş olduğu bir çabuk büyüme hali..demem o ki seni çok iyi anlıyorum konu sahibesi. Ben çözümü huzuru eşimde buldum şimdi hiç kafaya takmıyorum nasıl istiyorlarsa öyle yaşasınlar:) onlar değişmez senin bakış açını değiştirmen lazım..
 
Back
X