Iki tarafinda ailelerine cok yakin oturmuyoruz ayni sehirdeyiz. Ben ailemi haftada bir on günde bir görmek istiyorum ama hep sorun oluyo. Zirt birt goturemem seni annene madem ayrilmiycan niye evlendin diyo. Ama ben hergün gitmek istemiyorum ki. Üstelik annem kanser tedavisi goruyo psikolojisi cok bozuldu bizim gitmemiz torununu görmesi onun icin moral oluyo. Ama bunu anlatamıyorum eşime. Kendisi aylarca gormese annesini sorun gormuyo zaten babasiyla küs oldugu icinde aylardir evlerine gitmiyo. Bu hafta sonu kuzenimin kinasi ve nikahi var kinasina gidemezsin nikaha bes dk gider geliriz diyo. Onlar benim her zaman yanimda oldular. Uzaktan akraba degil ki bes dk gör çık. Allahim cildiricam insanlara yalan soylemekten bahane uydurmaktan bıktım. Ailemi akrabalarimi görmek istemem suc mu evlenince hasret kalmak mi gerek. Oyle akrabalarima da giden bi iinsan degilim dugunde bayramda yada annemlere gittigimde goruyorum.Inanin dünden beri aglamaktan gozlerim şişti esimin umrunda degil. Sana cok yuz verdim bundan sonra bu gunlerini de ariycaksin diyo. Oyle ustume geliyo ki keske onu hic sevmeseydim hic evlenmeseydim diyorum. Sadece sorunum bu olsa bunu da sineye cekcem sabretcem ama ben alttan aldikca daha da üstüme geliyo. Bu durumlari yasayan var mi sizce ben mi abartiyorum.