Anne olma mücadelem..

Ben zaten ilk bebeğimden sonra seve seve tedaviye giden bir insan değilim. Yani durumum tam olarak ne bırakabiliyorum ne de tedaviye gitmek istiyorum. Tedavide olmadığım dönemlerde hiç yokmuş bir durum gibi yaşıyorum o taraf benim karanlık tarafım o başlamadan zaten çok iyiyim düşünmüyorum öyle hayatıma bakıyorum. Ama eşimle karar verip şu ay gidelim dediğimizde başlıyor bende iç bunaltıları sıkıntılar... rabbim hepimize emeklerimizin karşılığını almayı nasip etsin inşallah çok zor çok
Normal zamanda düşünmüyorsanız ne güzel. Bırakınca olur diyenlereydi benim sorum 🌷 ben bırakamıyorum babamın cenazesinde bile tutunacak dal olarak onu düşündüm. Kardeşimin nişanında bile yorgunluktan her yerim ağrırken bile düşündüm. Ben bırakamıyorum bu düşünceyi 🥺
 
Normal zamanda düşünmüyorsanız ne güzel. Bırakınca olur diyenlereydi benim sorum 🌷 ben bırakamıyorum babamın cenazesinde bile tutunacak dal olarak onu düşündüm. Kardeşimin nişanında bile yorgunluktan her yerim ağrırken bile düşündüm. Ben bırakamıyorum bu düşünceyi 🥺
Yapabiliyorum çalışıyor musunuz bilmiyorum ama bana hep iyi gelen şey işimm.. dün bile geldim burda birşeylrle uğraşmak bana çok iyi geliyor. Ben evde kaldığımda gerçekten sıkıntıya giriyorum sürekli düşüncelerleyim çünkü boşluktan. Ama diğer türlü iş güç ev temizlik yemek gezmeyi de seviyoruz eşimle bu yoğunluk bana çok çok iyi geliyor size de tavsiye ediyoruz
 
Güzel arkadaşım seni çok iyi anlıyorum. Eminim bu yolda çok yorulmuşsundur. Her ay yeni bir umutla başlamak, sonra tüm umutlarının suya düşmesi... Kendinde sürekli belirti aramak...Neden ben diyecek gibi olup isyan etmekten korkmak. İçten içe kırılmak. Sürekli birilerinin kendince tavsiye vermesi... Hayatın akışında nelerle mücadele ettiğini unutmaları..
Benim buna çözümüm Rabbime teslim olmaktı. Elimden geleni yaptığımda artık teslim olma zamanım geldi dedim. Kendimle savaşımı bıraktım. Bunu sadece bir imtihan olarak gördüm. Senden geldi Allahım kabulüm, doğru zamanda banada nasip et dedim. Bizi yoran bu çaresizlik, belirsizlik. Bende çare sende Allahım ben artık durup dinleneceğim dedim.
Şu an hamileyim. Her günüm onu kaybetme korkusuyla geçiyor. Ya bu acıyı unutursam, şükür etmeyi ihmal edersemde rabbim beni başka sınava tabi tutarsa diye ödüm kopuyor. Bu yolda yürüyen kadınların içi hep buruk, kalbi ürkek. Rabbim sana hayırlı bir evlat nasip etsin. Eminim senin için çok daha güzel planları var. Hep diyoruz ya gecikiyorsa güzelleşiyordur diye.. En güzeli senin olsun 🤲
 
Back
X