- Konu Sahibi beyazlalem
- #1
ANNE
Kipriğimin ucunda bekleyen gözyaşım dokunsalarda ağlarım dokunmasalarda; bir yanım eksik ya... karşılıksız sevgiyi tatmamışım ya... ağlarım çaresizliğime, yine de umuda tutunduğuma.
Umutla beklemek öyle hasretim ki... küçücük ellerinden tutup o güzel gözlerinden öpmek,göğsüme bastırıp kokunu içime çekmek, nasıl kokar bilmem ama? doya doya koklaşmak işte, ah bir gelse de şu hayatımı anlamlandırsa. Öyle bir yeri varki... kimsenin bilmediği bilemeyeceği... Bebeğim, mutluluğum, sevincim, çiçeğim, gel de güldür şu yüzümü, su serp yüreğime vaktidir gel de anne de ...
Anne anne anne ne güzel bir kelime duymayı bekliyorum.Her tedavi umutlandığım, yılları unutup dakikaları saydığım, ya yoksan o uzak yolları aşıp gelemediysen, bir parçam olup bana tutunamadıysan, anne olmayı yine beceremediysem diye hayıflandığım.Bir yanımla yada içimin bir köşesine taht kurmuşsan dediğim.Sonu hüsran olsa da bir parça ümit alıp götürür beni...
Çok şey istemedim herkes gibi olmak.Dokuz ayı gün gün saymak, hamile kıyafetleri giymek, her akşam yatarken süt içmek, beşik, bebek arabası, kanguru, emzik, biberon bebeğe dair tüm güzellikleri almak hele o gün bir gelse...babası da bekliyor onu hemde dile getiremediği ne hayelleriyle...
Yıllardır bekliyoruz, hayallerde rüyalarda...Gündüzleri olmasada geceleri hep anneyim... Rüyalarda anne olmak ya doğdu, ya doğacak, ikiz olmuş, kız yada erkek olmuş...farketmez bir anın yaşanmışlığı...Rüya dedim ya o kadar uyanmak istemiyorum.
MEDİNE KAYA
Kipriğimin ucunda bekleyen gözyaşım dokunsalarda ağlarım dokunmasalarda; bir yanım eksik ya... karşılıksız sevgiyi tatmamışım ya... ağlarım çaresizliğime, yine de umuda tutunduğuma.
Umutla beklemek öyle hasretim ki... küçücük ellerinden tutup o güzel gözlerinden öpmek,göğsüme bastırıp kokunu içime çekmek, nasıl kokar bilmem ama? doya doya koklaşmak işte, ah bir gelse de şu hayatımı anlamlandırsa. Öyle bir yeri varki... kimsenin bilmediği bilemeyeceği... Bebeğim, mutluluğum, sevincim, çiçeğim, gel de güldür şu yüzümü, su serp yüreğime vaktidir gel de anne de ...
Anne anne anne ne güzel bir kelime duymayı bekliyorum.Her tedavi umutlandığım, yılları unutup dakikaları saydığım, ya yoksan o uzak yolları aşıp gelemediysen, bir parçam olup bana tutunamadıysan, anne olmayı yine beceremediysem diye hayıflandığım.Bir yanımla yada içimin bir köşesine taht kurmuşsan dediğim.Sonu hüsran olsa da bir parça ümit alıp götürür beni...
Çok şey istemedim herkes gibi olmak.Dokuz ayı gün gün saymak, hamile kıyafetleri giymek, her akşam yatarken süt içmek, beşik, bebek arabası, kanguru, emzik, biberon bebeğe dair tüm güzellikleri almak hele o gün bir gelse...babası da bekliyor onu hemde dile getiremediği ne hayelleriyle...
Yıllardır bekliyoruz, hayallerde rüyalarda...Gündüzleri olmasada geceleri hep anneyim... Rüyalarda anne olmak ya doğdu, ya doğacak, ikiz olmuş, kız yada erkek olmuş...farketmez bir anın yaşanmışlığı...Rüya dedim ya o kadar uyanmak istemiyorum.
MEDİNE KAYA
