Anne olupta sonradan pişman olanlar var mı?

blckndwht

Guru
Kayıtlı Üye
3 Haziran 2012
892
603
Kızlar ben şimdi 30 yaşındayım , çocuk yapma konusunda hala kesin bir karar veremedimo_OBir yanım istiyor, küçük bir kuzum olsun bağrıma basayım diyorum, arkadaşlarımın bebişlerini severken evet doğurmalıyım, Allah'ım banada nasip et diyorum...Ama bu düşüncem sonra hemen değişiyor, yok çocuk olmaması daha iyi diyorum.Nasıl doğuracam, doğurdum hadi nasıl bakacam ve büyütecem, ben işe giderken o napacak, hem işime, hem evime, hem çocuğa bakacak güç ve sabır bende yok diyorum:KK61:Biraz bahtsızımdır ben, ya çocuk engelli doğarsa, ya doğum çok zor olursa, ya sonrasında ben ya da bebeğim hasta olursa diye aklıma geliyor ve daralıyorum,çok kaygı taşıyorum, geleceği düşünmeden yaşayabilmeyi beceremeyenlerdenim:KK43: Bi de bizim ailede herkes kanserden ölüyor, doktorlarda sende genetik açıdan risk altındasın, çocuk istiyorsan hemen yap diyorlar...Bilmiyorum ben yaa, napıcam??Hep kötü kötü düşünceler aklıma geliyor.Diyelim ki çocuk yaptım ama sonrasında kanser bana da vurdu, bu seferde neden ben bu çocuğu doğurdum, onu bile bile annesiz bırakmayı göze alarak nasıl dünyaya getirdim diye kendi kendimi suçlarsam diye çok korkuyorum.Ya nolur içinizden ne geçiyorsa onu yazın , yorumlarınızı bekliyorum, fikirleriniz karar vermemde etkili olacak:KK19:
 
Bir dakika sonrası için hiçbirimizin garantisi yok ki. Ölüm her an yanı başımızda. Karşıdan karşıya geçerken de araba çarpıp ölebiliriz. Ne yani hiç sokağa çıkmayalım mı? Bizim ailede de var kanser olan. Siz düzenli olarak kontrollerinizi yaptırdıktan sonra erken teşhisle yine tedavisi var. Erken teşhisle tedavi edilebilen bir hastalık.
Bebeğinizi bir kucağınıza alın. O zaman neden daha önce yapmadım diye kendi kendinizi yersiniz.
Unutmayın ki kadınlar zayıftır ama anneler güçlüdür. Ona yetemem diye korkmayın. Her anne çocuğuna yeter. Yeter ki ondan sevgisini eksik etmesin.
Bir an bile olsun oğlumu dünyaya getirdiğime pişman olmadım. Rabbime çok şükür iyi ki onu bana vermiş. Beni hayata bağlayan, neşe kaynağım, her şeyim o benim. Eşimle benim en büyük ortak noktam. İkimizden bir parça. Bundan daha güzel şey var mı hayatta...
 
bu kadar olumsuz olur isen bütün fırsatlar elinden uçar gider.Neden biraz olumlu yönde bakmıyorsun hayata???
olumlu düşünmeyi ve bakmayı malesef ne kadar çabalasam da başaramıyorum, sırf bu yüzden benim gibi biri anne olmayı da hakketmiyor diye zaman zaman düşünüyorum...Anne dediğin biraz pozitif olmalı, hayatı sevmeli, çoşkuyla yaşayabilmeli değil mi?Ama bu meziyetleri malesef taşımıyorum, gelecek kaygısı beni bitiriyor
 
Bir dakika sonrası için hiçbirimizin garantisi yok ki. Ölüm her an yanı başımızda. Karşıdan karşıya geçerken de araba çarpıp ölebiliriz. Ne yani hiç sokağa çıkmayalım mı? Bizim ailede de var kanser olan. Siz düzenli olarak kontrollerinizi yaptırdıktan sonra erken teşhisle yine tedavisi var. Erken teşhisle tedavi edilebilen bir hastalık.
Bebeğinizi bir kucağınıza alın. O zaman neden daha önce yapmadım diye kendi kendinizi yersiniz.
Unutmayın ki kadınlar zayıftır ama anneler güçlüdür. Ona yetemem diye korkmayın. Her anne çocuğuna yeter. Yeter ki ondan sevgisini eksik etmesin.
Bir an bile olsun oğlumu dünyaya getirdiğime pişman olmadım. Rabbime çok şükür iyi ki onu bana vermiş. Beni hayata bağlayan, neşe kaynağım, her şeyim o benim. Eşimle benim en büyük ortak noktam. İkimizden bir parça. Bundan daha güzel şey var mı hayatta...
Eşim gibi konuştunuz, gözümden gene yaşlar süzüldü
 
Kızlar ben şimdi 30 yaşındayım , çocuk yapma konusunda hala kesin bir karar veremedimo_OBir yanım istiyor, küçük bir kuzum olsun bağrıma basayım diyorum, arkadaşlarımın bebişlerini severken evet doğurmalıyım, Allah'ım banada nasip et diyorum...Ama bu düşüncem sonra hemen değişiyor, yok çocuk olmaması daha iyi diyorum.Nasıl doğuracam, doğurdum hadi nasıl bakacam ve büyütecem, ben işe giderken o napacak, hem işime, hem evime, hem çocuğa bakacak güç ve sabır bende yok diyorum:KK61:Biraz bahtsızımdır ben, ya çocuk engelli doğarsa, ya doğum çok zor olursa, ya sonrasında ben ya da bebeğim hasta olursa diye aklıma geliyor ve daralıyorum,çok kaygı taşıyorum, geleceği düşünmeden yaşayabilmeyi beceremeyenlerdenim:KK43: Bi de bizim ailede herkes kanserden ölüyor, doktorlarda sende genetik açıdan risk altındasın, çocuk istiyorsan hemen yap diyorlar...Bilmiyorum ben yaa, napıcam??Hep kötü kötü düşünceler aklıma geliyor.Diyelim ki çocuk yaptım ama sonrasında kanser bana da vurdu, bu seferde neden ben bu çocuğu doğurdum, onu bile bile annesiz bırakmayı göze alarak nasıl dünyaya getirdim diye kendi kendimi suçlarsam diye çok korkuyorum.Ya nolur içinizden ne geçiyorsa onu yazın , yorumlarınızı bekliyorum, fikirleriniz karar vermemde etkili olacak:KK19:

negatif düşünürsen negatif olur tabi, tüm olumsuzlukları çağırıyorsun resmen
 
Kızlar ben şimdi 30 yaşındayım , çocuk yapma konusunda hala kesin bir karar veremedimo_OBir yanım istiyor, küçük bir kuzum olsun bağrıma basayım diyorum, arkadaşlarımın bebişlerini severken evet doğurmalıyım, Allah'ım banada nasip et diyorum...Ama bu düşüncem sonra hemen değişiyor, yok çocuk olmaması daha iyi diyorum.Nasıl doğuracam, doğurdum hadi nasıl bakacam ve büyütecem, ben işe giderken o napacak, hem işime, hem evime, hem çocuğa bakacak güç ve sabır bende yok diyorum:KK61:Biraz bahtsızımdır ben, ya çocuk engelli doğarsa, ya doğum çok zor olursa, ya sonrasında ben ya da bebeğim hasta olursa diye aklıma geliyor ve daralıyorum,çok kaygı taşıyorum, geleceği düşünmeden yaşayabilmeyi beceremeyenlerdenim:KK43: Bi de bizim ailede herkes kanserden ölüyor, doktorlarda sende genetik açıdan risk altındasın, çocuk istiyorsan hemen yap diyorlar...Bilmiyorum ben yaa, napıcam??Hep kötü kötü düşünceler aklıma geliyor.Diyelim ki çocuk yaptım ama sonrasında kanser bana da vurdu, bu seferde neden ben bu çocuğu doğurdum, onu bile bile annesiz bırakmayı göze alarak nasıl dünyaya getirdim diye kendi kendimi suçlarsam diye çok korkuyorum.Ya nolur içinizden ne geçiyorsa onu yazın , yorumlarınızı bekliyorum, fikirleriniz karar vermemde etkili olacak:KK19:
Bu kadar kuruntu yapmaya hiç gerek yok Allah kolaylığını veriyor bence daha fazla geç kalma derim ben .. 21 yaşındayım bir yaşında oğlum 2 aylık kızım var ve Allah kolaylık veriyor Büyüyüp gidiyorlar
 
biraz fazla ayrintili dusunuyosun bnce..hicbirimizin garantisi yok hayatta ama bu elimizdeki firsatlari degerlendirmememz anlamina gelmez..annelik hamile oldugunu ogrendgin ilk an kalbine dusuyo onu buyutme koruma icgudusu kadunlarin icinde olana bsey..bende senn gbi dusunuyodum ama sndi iyiki anne olmusum diyorum ki cok zor bi zor bu bebekti kizim.suan ikinciyi bile dusunur durumdayim :21:
 
benzer düşüncelerle 30 yaşında anne oldum, şimdi de sürekli ya başına bişey gelirse, ya hasta olursa, ya tacize uğrarsa, ya sakat kalırsa, ya kreşe falan başladığında başına bişey gelirse diye düşünmekten ruh sağlığımı kaybettim, ilaç kullanıyorum. pişman mısın dersen asla değilim, o benim hayattaki en büyük mutluluğum... ama sanırım herkes anne olmamalı.
 
Bunlar her annenin düşünmesi gereken şeyler. Gerçekten sorumluluk sahibi bir insansınız. Keşke tüm anneler bu kadar ince düşünse... Kararınıza etki edecek bir şey söyleyemiyorum, yerinizde olsam ben de kararsız kalırdım. Çocuk bakımını üstlenip üstlenemeyeceğinizi iyice tarttıktan sonra karar vermelisiniz. Çocuk olunca gerçekleştiremeyeceğinizi düşündüğünüz hayalleriniz var mı? Örneğin çocuklu ailelerin seyahat edemediklerini görüyorum, belki edebilenler de vardır.
Sizin gibi bir annesi olan çocuk şanslıdır gibi geldi ama :)
 
Bu kadar kuruntu yapmaya hiç gerek yok Allah kolaylığını veriyor bence daha fazla geç kalma derim ben .. 21 yaşındayım bir yaşında oğlum 2 aylık kızım var ve Allah kolaylık veriyor Büyüyüp gidiyorlar
Sizin gibi annelere imrenerek bakıyorum, Rabbim kimini ne kadar güçlü ve anaç yaratmış diyorum, Allah yawrularınıza sağlık sıhhat mutluluk versin inşallah
 
biraz fazla ayrintili dusunuyosun bnce..hicbirimizin garantisi yok hayatta ama bu elimizdeki firsatlari degerlendirmememz anlamina gelmez..annelik hamile oldugunu ogrendgin ilk an kalbine dusuyo onu buyutme koruma icgudusu kadunlarin icinde olana bsey..bende senn gbi dusunuyodum ama sndi iyiki anne olmusum diyorum ki cok zor bi zor bu bebekti kizim.suan ikinciyi bile dusunur durumdayim :21:
Gerçekmi:KK61::KK61:Şimdi belki çocuğum olsun istemiyorum ama ya 40 yaşından sonra pişman olursam, ahh benimde olaydı keşke dersem diye de korkuyorum
 
X