- 19 Aralık 2020
- 748
- 1.936
- 63
- 38
- Konu Sahibi O_sevincli_ki
- #1
Merhaba hanımlar
2 aylık bir bebeğim var. Doğduğunda 4 kilo idi. Sütüm az olduğu ve bebeğim uyumadığı için baştan beri hem emzirdim hem de mama verdim. Ancak şu anda meme reddi yaşıyoruz, sadece pompa ile sağarak verebiliyorum. Günlük maksimum 270-290 ml süt çıkıyor. Şuanda 5.5kg ve 60 cm ile de gayet iyi gelişimi var bebeğimin.
Sorunum şu ki artık pompa ile uğraşmak da istemiyorum. Belki yargılanacağım ama itiraf etmem gerek, emzirmeyi de en başından beri hiç sevemedim. Yurt dışında yaşıyoruz, en iyi mamaları kullanıyoruz; hatta Amerika’dan bile özel mama getirdik. Ama Türk arkadaşlarımla veya akrabalarla konuştuğumuzda ah tüh sütün yetmiyormu diyorlar ve memelerimi parçalarcasına pompa yapıyorum. Yabancı arkadaşlarıma veya burdaki dr/ebeye söylediğimde extra pompa yapmamı sanki bir özveri, bir fedakarlık olarak görüyorlar yani kendimi sıkmama, yormama çok şaşırıyorlar çünkü oncelik mutlu anne burda bunlar için. Biz de ise bebek. Anne dediğin çeker hep... Yabancı bir arkadaşıma bu sorunumu anlattığımda ki kendisi de çok sağlıklı ve akıllı 2 çocuk (yüksek iq) sahibi " kimse annem beni mama ile besledi diye terapiye gitmemiştir, takma kafana ne istiyorsan yap benim sütüm vardı ama daha iyi uyumak için mamaya geçmiştim" dedi
Pompayı da bırakıp tamamen mamaya geçmek beni kötü anne yapar mı?
Kültürler arasında kendimi sorgulamaktan kayboldum ve yoruldum. Sağımı tamamen bırakmak istiyorum, kafamı bu durumdan uzaklaştırıp bebeğimle gerçekten güzel vakit geçirmek istiyorum. Ama hala sütüm varken çocuğumdan bu "nimet" i esirgiyor muyum?
Sizin yorumunuz nedir?
2 aylık bir bebeğim var. Doğduğunda 4 kilo idi. Sütüm az olduğu ve bebeğim uyumadığı için baştan beri hem emzirdim hem de mama verdim. Ancak şu anda meme reddi yaşıyoruz, sadece pompa ile sağarak verebiliyorum. Günlük maksimum 270-290 ml süt çıkıyor. Şuanda 5.5kg ve 60 cm ile de gayet iyi gelişimi var bebeğimin.
Sorunum şu ki artık pompa ile uğraşmak da istemiyorum. Belki yargılanacağım ama itiraf etmem gerek, emzirmeyi de en başından beri hiç sevemedim. Yurt dışında yaşıyoruz, en iyi mamaları kullanıyoruz; hatta Amerika’dan bile özel mama getirdik. Ama Türk arkadaşlarımla veya akrabalarla konuştuğumuzda ah tüh sütün yetmiyormu diyorlar ve memelerimi parçalarcasına pompa yapıyorum. Yabancı arkadaşlarıma veya burdaki dr/ebeye söylediğimde extra pompa yapmamı sanki bir özveri, bir fedakarlık olarak görüyorlar yani kendimi sıkmama, yormama çok şaşırıyorlar çünkü oncelik mutlu anne burda bunlar için. Biz de ise bebek. Anne dediğin çeker hep... Yabancı bir arkadaşıma bu sorunumu anlattığımda ki kendisi de çok sağlıklı ve akıllı 2 çocuk (yüksek iq) sahibi " kimse annem beni mama ile besledi diye terapiye gitmemiştir, takma kafana ne istiyorsan yap benim sütüm vardı ama daha iyi uyumak için mamaya geçmiştim" dedi

Pompayı da bırakıp tamamen mamaya geçmek beni kötü anne yapar mı?
Kültürler arasında kendimi sorgulamaktan kayboldum ve yoruldum. Sağımı tamamen bırakmak istiyorum, kafamı bu durumdan uzaklaştırıp bebeğimle gerçekten güzel vakit geçirmek istiyorum. Ama hala sütüm varken çocuğumdan bu "nimet" i esirgiyor muyum?
Sizin yorumunuz nedir?
Son düzenleme: