Bu arada ögretmenim ve baska bir sehirde yasiyorum.Karantina döneminde ailemle olmak istedim..Hata mi yaptim bilmiyorum ama benim kardeslerim de var sonucta..
Evet hata etmişsiniz. Bunun dışında sizlik bir durum yok. Bile bile eve uzun süreli gitmemeliydiniz.Bu arada ögretmenim ve baska bir sehirde yasiyorum.Karantina döneminde ailemle olmak istedim..Hata mi yaptim bilmiyorum ama benim kardeslerim de var sonucta..
Evet karantina donemi gelmemeliydim ama kimse kalmadi tanidik bulundugum şehirde. Bir de hep ailemden ayriydim.Ne de olsa ozluyorsun sicak bir yuvayi .Ama inanin alttan aldigim halde krizleri aza indirgedim.Kiz kardesimin ofke kontrolu kalmamis.Erkek kardesim unide okudugi icin iyi durumda.Yani hala mi farkinda degiller durumun.Insan evladini alttan almali.Ama durum tam tersi.Annemiz bizden annelik bekliyor.Hep boyleydi.Sosyal medya da kişilerin özel alanıdır, anneniz orada bile ne paylaşacağınızı söyleyebildiğine, istediği cevabı alamayınca da böyle tepki verdiğine göre, hiç normal bir insan değil. Geçmişte ne yaşadınız bilmiyorum ama sadece şu olaya bakınca bile üzerinizde feci bir baskı oluşturduklarını, ikisinin de oldukça sorunlu birer ebeveyn olduklarını düşündüm. Babanız annenizi yatıştırabilirdi, abarttığını gösterebilirdi ama tam tersine ortalığı daha çok kızıştırıyor. Evlatlık vazifemi yapıyorum demişsiniz ya, bir yerde şöyle düşünmeye başlamak gerekiyor; her anne baba önce evladının yararını gözetmiyor, evladına iyi gelmiyor, hatta tam tersi evladına hayatı zehir eden yığınla ebeveyn var. Bu durumda o evlatların, ne de olsa annem babamdır diye düşünmeyi bir kenara bırakıp, kendi yollarına gitmesi gerekiyor. Aksi türlü sürekli psikolojik bir savaş içinde olacağınız bunalımlı bir hayatınız olur. Annenizi tamamen affedebilir misiniz bilmiyorum ama araya mesafe koyup, onların etkisine olabildiğince az maruz kalırsanız, en azından iç huzurunuzu daha çok yakalarsınız. Karantina dönemi gelmek bence yanlış bir karar olmuş. Zaten en normal insan bile gerilmeye başladı izolasyon kısıtlamalarıyla. Sorunlu ilişkilerin patlak vermesi daha anlaşılır.
Cok tesekkut ederim.En kisa zamanda temin edip okuyacağim.Sevgili meslektaşım buraya eklediğim kitapları okumaya çalışın olur mu?
Bu arada sorun sizde değil, bunu bilin.
Aynen haklisiniz.Keske gelmeseydim.Bazı insanlar sosyal medyada gösterisi çok seviyor. Bir arkadaşımın annesiyle arası gergindi hep kız annesi sussun diye ciçenler gönderir sosyal medyadan fotografını paylaşır di. Annenizin bu davranışı bile normal değil ama ayakları üzerinde duran bir kaidnsiniz keşke bu dönemi evinizde huzurlu gecirseydiniz. Kafanız rahat huzurusunuz yerinde olurdu en azindan
O kadr istiyorsa o arkadaslarınızı hikayeden engelleyerek paylasabilirdiniz.Merhabalar arkadaşlar. Malum dün anneler günüydü bildiğiniz üzere.Annemle olan krizlerimi ve çocukluk travmalarımı konularimi okuyan bilir.Bilmiyorsaniz lütfen anlamadan yargılamayın. Neyse ben anneme hazırlık yaptim bu ozel gun icin tabiki.Her ne yasarsak yasayalim annem benim.Karsiliksiz sevgim var sonucta. Neyse bi arkadasi instagrama fotograf atmis. Kizlarinin hediyelerini ,yazdigi notları paylasmis.Damadinin aldigi hediyeyi bumerang yapmış. Kizlari annelerini paylasmis. Pek çok fotograf var instagramda gune ozel.Bana dedi sen de paylas."Anne paylasamam , yakin arkadasimin annesi yok.Baska bir arkadasimin da .."dedim.Evde kriz cıktı. Kaldi ki ben anneme normal zamanda demedigim sozleri sosyal medyada demem.Cunku annemle aramda guzel bir bag olmadi.Ona güvenim yok malesef.Cok isterdim ama icimden gelmiyor. Cok seviyorum, tirnagina tas degmesin ama konularımı bilen bana hak verir.Bir kırgınlık var uzerimde Yardim çığlığı en sevdigi tarafindan duyulmamis , duyulmak istenmemis biri olarak buyudum ben .Geçmiş geçmiyor iste.Annem de telafi etmiyor. Neyse kriz cikti.Annem durduk yere aglamaya baslafi.Babam bana hakaretler etti.Ama oyle böyle değil. Gururum yerle bir oldu.Bir fotograf icin ben bunu hakettim mi? Aglama krizine girdim odaya kapanıp. Ama durduramiyorum kendimi.Aglayamadigim zamanlarin acisini cikarircasina..
Öyle iste arkadaslar..Ben gecmisi cok mu buyutuyorum bilmiyorum ama ne zaman yeni bor baslangic yaomaya calissam annnemin hakaretleriyle karsilasiyirum.Ben seni icimde affetmeye çalışırken senin benden ucu bucagi olmayan beklentilerini nasil karsilayayim? Nasil diyeyim " Anneciğim, en guzel hediyem.."Izin ver de seni seveyim..Izin ver de seni affedeyim...Ona gore ben hic bir zaman mutlu olamayan, onun yaptigi fedakarlığı görmeyen bir evlâdım. Ama yaşadığı butun psikolojik problemlerinin acisini benden cikardi.Fatirasini bana kesti. Hatalarinin sonucunu bana bindirdi.
Bunları ic dökmek icim yazıyorum. Sanmayın ki saygisiz bir insanim.Evlatlik vazifemi yapiyorum .Ama bir fotograf icin gordugum muameleyi haketmedigimi dusunuyorum.cunku orda da sevgisi gostermelikti.Herkes gormeliydi..Ona yetmiyor iste.
Peki ben geçmişi nasil affedeyim?Nasil unutacagim?Bu bosluk dolar mi?
Kirmadim zaten.Paylasacaktim.Ne olduysa birdenbore oldu.O kadr istiyorsa o arkadaslarınızı hikayeden engelleyerek paylasabilirdiniz.
Dün zaten herkes bi göstermelik pesindeydi
Yakın bi arkadasım yengesini eline verseler bogacak.
Öyle biliyorduk biz.
Dün bi yazı paylasmıs,ablamsın elinde büyüdüm falan
Bazı insanlar seviyorlar büyük büyük harfle altını cizmeyi.
Kırmaz paylasırdım ben olsam.
Okadr ne acelesi varmısKirmadim zaten.Paylasacaktim.Ne olduysa birdenbore oldu.
Su olsun, bu olsun derken.Benim isteksizligimi fark etti.sonra bana patladi.Benden cok ilgi bekliyor. Ben seve seve ilgi gösteririm ama ben hic girmedim ki.Okadr ne acelesi varmıs
Ayh valla bende bazen diyorm su yaslıları toplasınlar sosyal medyadan
valla aile evinde karantinada kalmak normal bireyler için bile korkunç olmaya başladı bi saatten sonra internette artık dalgası bile geçiliyo bunun siz hata yapmışsınız gelmekle ne güzel ayrı düzeniniz varken.ikametiniz ordaysa izin alıp dönün.Bu arada ögretmenim ve baska bir sehirde yasiyorum.Karantina döneminde ailemle olmak istedim..Hata mi yaptim bilmiyorum ama benim kardeslerim de var sonucta..
Aynı ilişki benle annemde var,geçmişi bana yaşattıklarını hak etmedim ,affedemiyorum ama annem olduğu için saygımı bozamıyorum da .Hiçbir zaman içimden gelmeyen şeyi yapmam mesela anneler günü kadınlar gününde herkes annesini paylaşır sevgi sözleri havada uçuşur özenirim ama 1 defa olsun annemle fotomu koymadım koyamıyorum elim gitse kalbim acıyor ,göstermelik olduğu için yapmıyorum.Bazen nette annelerle ilgili söz olur anneniz için kalp koyun beğenin derler ya işte o zaman benim içimde ki kalbe ateş düşer ,anne yazan hiçbirşeyi beğenemediğim gibi acım da azalmaz ,annem varken annesiz büyümek çok kötü ,ben bunla yaşamayı öğrendim .Merhabalar arkadaşlar. Malum dün anneler günüydü bildiğiniz üzere.Annemle olan krizlerimi ve çocukluk travmalarımı konularimi okuyan bilir.Bilmiyorsaniz lütfen anlamadan yargılamayın. Neyse ben anneme hazırlık yaptim bu ozel gun icin tabiki.Her ne yasarsak yasayalim annem benim.Karsiliksiz sevgim var sonucta. Neyse bi arkadasi instagrama fotograf atmis. Kizlarinin hediyelerini ,yazdigi notları paylasmis.Damadinin aldigi hediyeyi bumerang yapmış. Kizlari annelerini paylasmis. Pek çok fotograf var instagramda gune ozel.Bana dedi sen de paylas."Anne paylasamam , yakin arkadasimin annesi yok.Baska bir arkadasimin da .."dedim.Evde kriz cıktı. Kaldi ki ben anneme normal zamanda demedigim sozleri sosyal medyada demem.Cunku annemle aramda guzel bir bag olmadi.Ona güvenim yok malesef.Cok isterdim ama icimden gelmiyor. Cok seviyorum, tirnagina tas degmesin ama konularımı bilen bana hak verir.Bir kırgınlık var uzerimde Yardim çığlığı en sevdigi tarafindan duyulmamis , duyulmak istenmemis biri olarak buyudum ben .Geçmiş geçmiyor iste.Annem de telafi etmiyor. Neyse kriz cikti.Annem durduk yere aglamaya baslafi.Babam bana hakaretler etti.Ama oyle böyle değil. Gururum yerle bir oldu.Bir fotograf icin ben bunu hakettim mi? Aglama krizine girdim odaya kapanıp. Ama durduramiyorum kendimi.Aglayamadigim zamanlarin acisini cikarircasina..
Öyle iste arkadaslar..Ben gecmisi cok mu buyutuyorum bilmiyorum ama ne zaman yeni bor baslangic yaomaya calissam annnemin hakaretleriyle karsilasiyirum.Ben seni icimde affetmeye çalışırken senin benden ucu bucagi olmayan beklentilerini nasil karsilayayim? Nasil diyeyim " Anneciğim, en guzel hediyem.."Izin ver de seni seveyim..Izin ver de seni affedeyim...Ona gore ben hic bir zaman mutlu olamayan, onun yaptigi fedakarlığı görmeyen bir evlâdım. Ama yaşadığı butun psikolojik problemlerinin acisini benden cikardi.Fatirasini bana kesti. Hatalarinin sonucunu bana bindirdi.
Bunları ic dökmek icim yazıyorum. Sanmayın ki saygisiz bir insanim.Evlatlik vazifemi yapiyorum .Ama bir fotograf icin gordugum muameleyi haketmedigimi dusunuyorum.cunku orda da sevgisi gostermelikti.Herkes gormeliydi..Ona yetmiyor iste.
Peki ben geçmişi nasil affedeyim?Nasil unutacagim?Bu bosluk dolar mi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?