Merhabalar,
14 aylık tatlılar tatlısı ama yaramazlar yaramazı bir kızım var. doğum iznimden sonra işten ayrıldım, bakıcıya bırakmak istemedim, çok büyük bir sevgi ve ilgiyle büyüyor kızım hem babası hem benden. zaten maaşallah çok neşeli, mutlu, sosyal bir bebek
e derdin ne o zaman değil mi? bu çocuk yemez-içmez-uyumaz...
gelenekselinden modernine denemediğim yöntem kalmadı, doğduğundan beri kesintisiz 3 saat uyuduğunu görmedim... günde 4 öğün nasıl bir işkence çektiğimi hiç anlatmayayım, dünya üzerinde denemediğim yiyecek kalmamıştır, yarım kase yese sevinçten ağlıyorum... eline versen mıncıklar atar, kaşıkla versen ağzını açmaz, 3 gün yemek vermesen keyfi bozulmaz öyle bir cins işte. Uyku sorunu zaten bitirdi beni, eskiden uyanınca babasında dururdu şimdi çığlığı basıyor ille de ben alıcam, kucağımda uyuyacak. Babam 35 senelik çocuk doktoruyum böyle çocuk görmedim diyor, o derece...
Haliyle inanılmaz yoruluyorum, hem fiziksel hem psikolojik olarak...
şöyle bir yatsam 6 saat uyusam... gözaltı morluklarım yüzünden eroinmanlara benziyorum...
ne zaman düzelir bu çocuk...
akşamları aksi, lanet bir insan olmaya başladım, uykusuzluktan kronik başağrım var, eşime bağırıyorum, yardımcıma bağırıyorum, anneme bağırıyorum...
herkes 1 yaşında düzene girer dedi ama gittikçe kötüleşiyor, ben de kötüleşiyorum, her gün biyerimden patlak veriyor, dökülüyorum...
Peşin not: biliyorum çocuk sahibi olmak için yıllarca bekleyen insanlar var, biliyorum sağlıklı bir bebeğim olduğu için şükretmeliyim, şükrediyorum da zaten... sadece 14 aylık uykusuzluk, yorgunluk hasta etti beni, benim gibilerle dertleşsem açılırım belki...
14 aylık tatlılar tatlısı ama yaramazlar yaramazı bir kızım var. doğum iznimden sonra işten ayrıldım, bakıcıya bırakmak istemedim, çok büyük bir sevgi ve ilgiyle büyüyor kızım hem babası hem benden. zaten maaşallah çok neşeli, mutlu, sosyal bir bebek

e derdin ne o zaman değil mi? bu çocuk yemez-içmez-uyumaz...
gelenekselinden modernine denemediğim yöntem kalmadı, doğduğundan beri kesintisiz 3 saat uyuduğunu görmedim... günde 4 öğün nasıl bir işkence çektiğimi hiç anlatmayayım, dünya üzerinde denemediğim yiyecek kalmamıştır, yarım kase yese sevinçten ağlıyorum... eline versen mıncıklar atar, kaşıkla versen ağzını açmaz, 3 gün yemek vermesen keyfi bozulmaz öyle bir cins işte. Uyku sorunu zaten bitirdi beni, eskiden uyanınca babasında dururdu şimdi çığlığı basıyor ille de ben alıcam, kucağımda uyuyacak. Babam 35 senelik çocuk doktoruyum böyle çocuk görmedim diyor, o derece...
Haliyle inanılmaz yoruluyorum, hem fiziksel hem psikolojik olarak...
şöyle bir yatsam 6 saat uyusam... gözaltı morluklarım yüzünden eroinmanlara benziyorum...
ne zaman düzelir bu çocuk...
akşamları aksi, lanet bir insan olmaya başladım, uykusuzluktan kronik başağrım var, eşime bağırıyorum, yardımcıma bağırıyorum, anneme bağırıyorum...
herkes 1 yaşında düzene girer dedi ama gittikçe kötüleşiyor, ben de kötüleşiyorum, her gün biyerimden patlak veriyor, dökülüyorum...
Peşin not: biliyorum çocuk sahibi olmak için yıllarca bekleyen insanlar var, biliyorum sağlıklı bir bebeğim olduğu için şükretmeliyim, şükrediyorum da zaten... sadece 14 aylık uykusuzluk, yorgunluk hasta etti beni, benim gibilerle dertleşsem açılırım belki...