Annelik nasıl birsey

derya2480

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
3 Eylül 2010
65
0
36
İstanbul
1.5 yasında bir bebegim var ve 6 aylık hamileyim. Daha önce bu duyguyu yaşamış olmama rağmen dün küçük kızımı 4 boyutlu ultrasonda izledigimde ağlayacak gibi oldum. Nasıl bir duygudur annelikki ikinci cocukta bile icim çoşkuyla, sevgiyle doluyor.

Şimdi ultrason görüntülerine bakıp bakıp duygulanıyorum.
 
Ben anne olmasaydım eğer..

Topuksuz ayakkabılarla da şık olunabileceğini bilmeyecektim.

Hamileliğim esnasında 80'li kilolara kadar çıkıp kendi çapımda ilk defa bir alanda rekorumu kıramayacaktım.

O küçücük ellerle renkli kartonlardan yapılmış bir kâğıt parçasının bu kadar değerli olabileceğini öğrenemeyecektim.

Kan yapsın diye danadili haşlayıp üzerine yumurta kırıp ağzının tadına da uysun diye çikolatalı pudingle karıştırmak gibi yaratıcılığın sınırlarını zorlayan tarifler keşfedemeyecektim hiç.

Su almak için elimde kumanda ile buzdolabını açtığımda kumandayı buzdolabına koyacak kadar ya da evden çıkarken telsiz telefonu çantama atacak kadar kendimden geçmeyecektim.

Birinin canı yandığında ötekinin bu acıyı hissedebilmesinin sadece ikiz kardeşlerde olduğunu sanacaktım.

Sabahın köründe gözü kapalı mutfağa kadar gidip, süt ısıtıp yine gözü kapalı dönme yeteneğini kazanamayacaktım.

Üzümün çekirdeklerini tek tek çıkarmak için insanüstü bir uğraşa asla girmeyecektim.

Bir insanın gaz çıkarması beni bu kadar mutlu edemeyecekti.

Babanla belki daha az kavga edecek ama sevginin evlat denilen başka bir boyutuna giremeyecektik.

Sevginin böylesine karşılıksız olanını hiç tadamayacaktım.

Telaşsız sevişmenin hayalini kuramayacaktım.

Annemi bu kadar çok sevdiğimi anlamayacaktım.

Annesinden zorla ayırdılar diye 'Uçan Fil Dumbo!' çizgi filminde böğürerek ağlamayacaktım.

Geceleri kesintisiz uyuyacak, hafta sonunda sabahları istediğim saatte kalkacaktım ama uyandığımda yanağıma konmuş minik ellerin sıcaklığı ısıtmayacaktı yüreğimi.

Çantamda sürekli bisküvi, ıslak mendil, bir adet oyuncak, düşer bir yerin kanar diye ayıcıklı yara bandı taşımayacaktım.

Acıyı geçiren öpücüğün gücüne inanmayacaktım.

38,5 derece ateş beni de yakıp kavurmayacaktı.

Yağmur sonrası çamurlu sularda zıplamanın keyfine varamayacak, sen bir lokma daha fazla yiyesin diye kalabalığın ortasında kafamda peçete dansı yapmayacaktım.

Sen olmasaydın eğer yaşamın karmaşıklığını unutup tekrar basit yaşamayı öğrenemeyecektim.

Sen olmasaydın eğer ben asla 'anne' olmayacaktım.

Bir çocuk doğduğu anda, bir anne doğarmış... Bu lafın doğruluğuna inanmayacaktım!

ALINTIDIR.
 
Allah tamına erdirsin. 2 yıldır anne olmak için uğraşıyorum, mayıs ayında hamile kaldım ama bu duyguyu sadece 1 hafta yaşabildim o da ne olduğunu bile anlayamadan bebeğim düştü, tutunamadı bana. Seni tebrik ederim canım, darısı bizlerin başına...
 

Dilerim sen de biranönce anneler arasına katılırsın. Anne olmak çoook zor ama bir o kadar da keyifli. Eşime diyorum bazen oglumuz dogmadan önce bu kadar gülüyor muyduk diye. Dilerim sen de bizim yasadıgımız bu mutlulugu yasarsın.
 
begendınıze sevındım kızlar:) boncukboncuk uzulme benımde ılk bebegım dusuk oldu ama 2. bebegım tutundu annesıne suan 1 yasında inş senınde bebegın olur ablamın gorumcesı 2 dusuk yaptı pes etmedı suan onunda bebegı 9 aylık darısı senın basına inş allah gonlune gore verır pes etme:)
 

Allahım inşallah bana da yaşatır bu duyguyu... benim için de dua et. hamilelerin duası kabul olur.. inşallah bende bir gün anne olabilirim.
 
tume hayırlısıyla allah sana evlat nasip etsin
dua et ve strest yapma ozaman bir bebeğin olucaktır
rabbim çok büyük
az önce bir annenin sonlandırılmak zorunda kaldığı bir hamilelik yazısı okudum
gözyaşlarıma hakim olamadım
anne olma hissi bebek rahme düştüğü anda başlıyor
özelliklede kalp atışlarını duydunuzmu hayat sizin için ozaman başlıyor sankii
harikaa birşey
rabbim bana sizlere ve tüm olmayanlara nasip etsin
varlığı bir okadar güzel
yokluğu ise bir okadar acıdır
çok iyi bilirim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…