- 9 Ağustos 2011
- 718
- 6
- 33
Geçen açtığım konulardan bilirsiniz.Aileme erkek arkadaşımı anlatacağım demiştim.Yorum almıştım sizlerden.İlk olarak anneme söyledim.Kadın kalp krizi geçiriyordu resmen.Dünden beri elinde bez başını tutup duruyor.Erkek arkadaşımın doğulu olmasına taktı.Sen onlarla yapamazsın deyip duruyor.Daha babamın da haberi yok.Oysa ne umutlarla söyledim.Nasıl bir hayal kırıklığıdır bu
Ben üniversiteden yeni mezun oldum 24 yaşındayım bana daha ben 2-3 sene bir şey demezsin diye bekliyordum dedi.Bu konu hakkında.Ya beni resmen çocuk gibi görüyor ya.O kadar abarttı ki olayı.Sana güvenmiştim bu yaptığında nedir böyle.Güvendiğim dağlara kar yağdıda.Kim olsa aynısını yapacaktı eminim.Şu an hiç olumlu bakmıyor.İnşallah şoku atlatır.Babama da bir an önce söylemem gerekiyor.İnşallah o kötü davranmaz.Of ben ne yapacağım ya.Annem evde ruh gibi geziyor.Ben böyle şeyler yapmamam gerekiyormuş
Hiç normal karşılamadı.Sizce bu ilk tutumlar normal mi değil mi?

