Annem geçmişimi başıma kalkıyor.

leyla kaz

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
7 Temmuz 2020
48
-3
Arkadaşlar öncelikle merhaba. Ben 23 yaşındayım. 24 e giricem. Bekarım annemle ve ablamla yaşıyorum. Babam ben 7 yaşındayken vefat etti.Ortaokuldan başladı benim sevgili ayaklarım. Herdefasındada annem tarafından dayak yedim. Laf sayardı. En son ki ilişkim 2 sene sürdü. Kabule ediyorum doğru bir kişi değildi. Ama annem benimle inatlaştığı için onunla konuşmaya devam ediyordum. Daha doğrusu annem beni elleriyle ona itiyordu böyle yaparak. Beni hiç biryere göndermezdi o kişiyle. Bende zamanında çok hata yaptım kabul ediyorum. Aylarca psikoloğa gittim. Antidepresan kullandım. 1 aydır hayatımda ortaokulda konuştuğum çocuk var. Ortaokul aşkım yanii. Annemden dayak yiyip ayırtmıştı bizi. Ben işsizim bu arada. İşletme mezunuyum. Çocuk gelişimi okumaya başladım şimdik de. Annem bu ortaokul aşkımı da gene istemedi. Sebebi zamanında iflas etmişler. İşlerini tekrar kuruyorlarmış şimdik. İstanbula pastane açmışlar. Ben doğuda oturuyorum buraya açmışlar. Ki babasınında apartmanı , fıstıkları varmış. Hani 0 duruma düşmemişler. Oğlanda muhasebe mezunu. Ticarete atılmak istediğini söyledi bana. Okuduğu bölümden devam etmiyeceğini söyledi. Neyse işte annem ilk başlarda iyi dedi , bilindik aileler dedi , şöyle aklı başında ailelerle gel bize dedi. Şimdik de babaannemle konuşmuş oğlanın memur değil işi garanti değil diye konuşma diyor bana. Ama bunu bu şekilde söylemiyor laf sayarak aşağılayarak söylüyor. Ben çok iyilerine layıkmışım da. Arkadaşlar ben romatizmal takayasu arteriti hastasıyım. Yani her an beynimin atar damarı tıkanabilirim ve felç geçirebilirim. Kalp damarım takınabilir kriz geçirebilirim. Tedavi görüyorum evet ama kesin sonucu olmayan bir hastalık her an herşey olabilir. Ben mükemmel değilim ki karşımdakinden mükemmellik bekliyeyim. Herneyse işte annem çok laf sayınca dayanamadım konuştuğum oğlana söyledim ayrılalım annemin rızası yok dedim. Annenin rızası yoksa olmaz tabi dedi. Anlayışla karşıladı. Ama mevzu arkadaşlar benim annem geçmişimi başıma kalkıyor. Akşamları yürüşe çıkarım hava kararmadan evde olurum. Koşu yolunda yürürüm. Bu oğlanlada orada karşılaşmıştım tekrar. Bana gelmiş diyor ki sen rahat durmazsın bende hergün gelicem yürüşe. Balkonda anneannemle konuşuyor. Dediği şu iyi bi kapı çıksada versem şu kızı. Arkadaşlar ben bu kadar kötü ne yaptım ki annem bana orusbusun demeye kadar gidiyor. Sen hayatın boyunca sorunluydun dedi bana. Hep kendinden aşağıdakilerde konuşuyordun dedi. Asla gözün yüksekte değildi dedi. Normal arkadaşların bile alt sınıftan olurdu dedi. Yerin dibine sokuyorsun beni dedi. Ve ben biliyorum da geçmişimi hayatım boyunca önüme serecek. Öylede yapıyor. Sen hiç rahat durmazsın ki ille biriyle konuşacaksın. Arkadaşlar ben 1 yıl içerisinde bi doktorla konuştum 2 hafta anlaşamadım. Birde bu. Hiç boş durmamam da buymuş. Lütfen bana akıl verin bu evde delirmeye başladım sinir hastası oldum. Antidepresan kullanmadan duramıyorum.
 
Yazım yanlışım veya kendimi ifade ederken zorlandıysam kusura bakmayın lütfen ağlayarak yazıyorum.
 
Anneniz orta çağda mı yaşıyor feodalite falan bitti söyleyin kendisine ya da hanımefendi İngiltere kraliçesi mi ne sınıfmış arkadaş ! Annenizin sorunları var burnu o kadar havada ki gökyüzüne bakmaktan bizim gibi fanilerin hayatına dönememiş çokta şey yapmayın. Sevdiğim kişi ;düzgün, eli ekmek tutan ,namuslu ve saygılı biriyse tüm dünya bir araya gelse vazgeçmezdim.
 
Şimdik şöyle 😊
Her anne için çocuğu özeldir ama annen de istiyor ki doktorlar mühendisler kapıda kuyruk oluştursun. Kızım kıymet bilecek biriyle evlensin demiyor tamamen maddiyat odaklı annen. Bence sen iş ara illa kendi bölümün olması şart değil. Hem evde çok durmamış olursun hem de birikim yaparsın. Ve özel hayatını annene çok anlatma çünkü zorluk çıkaran çarpıtan biri. Önce iyi aile derken dolduruşa gelip kötülüyor falan dengesiz bir durum. İş ciddiye bindiğinde tanışmaya istemeye gelecekler tarzında resmi şekilde söylersin. Annenin ağzına bakarsan ya evlenmezsin ya da onun istediği sevemediğin biriyle evlenirsin. Sırf annen kötüledi diye çocuktan ayrılmanı doğru bulmadım. Psikolojik yardım da almanı öneririm.
 
Benim annemde aynısını bana yaptı daha lise birinci sınıfa giderken başını kapatacan diye baskı yaptı sonra o diğer kızlar gibi sevgilik hayatın felan olmayacak dediler iyi üniversite kazanacan diye baskı yaptılar istedikleri yeri kazanamayınca biz seni dershaneye gönderdik para harcadık diye başıma kaktılar benim fiziksel bi sorunum var annem sürekli bana aynı sizin anneniz gibi hem iyi birisini bul diye baskı yaptı hemde senin bu fiziksel sorunun başına kakılacak en ufak bi hata yapsan hemen senin şu eksiğin var diyecek eşin eşinin ailesi felan dedi sürekli özgüvenimi yerle bir etti çok uzattım aynı şeyleri yaşadığımızı görünce yazmak istedim kendi yaşanmamışlıkları adına bize böyle yapıyorlar sanki bize verilen hayat bizim değilde onlara verilmiş ikinci bi şans gibi onlar yaşamak istiyor resmen bize verilen hayatı yaptıkları herşey de bu yüzden benim de senin gibi çok psikiyatriye gittiğim çok antidepresanlar kullandığım oldu hiç de kabul etmediler sen zTen böyleydin dediler anksiyete krizleri geçirdim inanmadılar her aile böyle değil ama bazen arkadaşlarımın ailelerini görüyorum gerçekten çok imreniyorum inşallah güzel bi iş ve hayat arkadaşı bulursun benim gibi bi cehennem den çıkıp bi cehenneme girme iyice tart ölç öyle evlen sorunlu bi aileden çıkıp sorunlu bi yuva kurma
 
Her anne gibi kizini cok guzel goruyor da anne hangi tabakadan diye sorarlar insana(kii sorusu bile sacma ama sorarlar) hem ayni mahllede oturdugun insanlar kendi sinifindan olur genelde ne bekliyor onu anlamadim .. neyse kompleksli biri belli , yapilacak bir sey yok anne konusunda onemseme sagliksiz dusuncelerini kufurler falan... ayrica rahatsizligin var diye kendini eksik hissetme kucumseme lutfen cunku insanlik hali olabilir tedavide oluyormussun devam edersin
 
Evlendirme programlarındaki tipler geldi aklıma; kadın dımdızlak gelmiş affedersin ipiyle kuşağı, evleneceği kişide aradığı kriterleri sayıyor: Emeklisi olsun, şuradan emekli olsun (Nereden emekli olacağına kadar), şu kadar evi olsun, kira geliri de olsun, bi de arabası olsun gezdirsin vs. "Abla senin neyin var?" diyorlar, "İşte ben de eş olacağım ya daha nolsun?" diyor.

Annenizin kafa da böyle çalışıyor. Eskiden başlık parası der, öküz alır gibi ele para sayarlarmış, şimdi olmuş adı "Düğün geleneğidir süt parası, şu kadar takı, şöyle de malı mülkü olsun, babası zengin olsun". Farkı yok. Annenizin yaptığı şey elindeki malı, arttırma gibi en yükseği vereceğe satmak, sizin orada burada gezmeniz, bi erkek arkadaşınızın olması demek de el aleme adınız(!) çıkması olasılığı demek. Bu da malın değerini(!) düşürür.

Anneniz gibilerin kafa yapısından tiksiniyorum, bu safi "Kızım iyi yerlerde olsun" fikri ile yapılan bir şey değil anlatımınızdan çıkardığım. Ona göre sizin herhangi bir özgürlüğünüz, aklınız, isteğiniz, bireyliğiniz yok.
Kendisi doğurdu, onun malısınız.

Yapacağınız şey, işinize gücünüze bakacak kendi yolunuzu çizeceksiniz.
Kendisini laflarını, zor olsa da, duymazdan geleceksiniz. Muhatap almanız, bir şeyi değiştirmez, sadece daha çok hakaret eder durur.
 
Son düzenleme:
Arkadaşlar öncelikle merhaba. Ben 23 yaşındayım. 24 e giricem. Bekarım annemle ve ablamla yaşıyorum. Babam ben 7 yaşındayken vefat etti.Ortaokuldan başladı benim sevgili ayaklarım. Herdefasındada annem tarafından dayak yedim. Laf sayardı. En son ki ilişkim 2 sene sürdü. Kabule ediyorum doğru bir kişi değildi. Ama annem benimle inatlaştığı için onunla konuşmaya devam ediyordum. Daha doğrusu annem beni elleriyle ona itiyordu böyle yaparak. Beni hiç biryere göndermezdi o kişiyle. Bende zamanında çok hata yaptım kabul ediyorum. Aylarca psikoloğa gittim. Antidepresan kullandım. 1 aydır hayatımda ortaokulda konuştuğum çocuk var. Ortaokul aşkım yanii. Annemden dayak yiyip ayırtmıştı bizi. Ben işsizim bu arada. İşletme mezunuyum. Çocuk gelişimi okumaya başladım şimdik de. Annem bu ortaokul aşkımı da gene istemedi. Sebebi zamanında iflas etmişler. İşlerini tekrar kuruyorlarmış şimdik. İstanbula pastane açmışlar. Ben doğuda oturuyorum buraya açmışlar. Ki babasınında apartmanı , fıstıkları varmış. Hani 0 duruma düşmemişler. Oğlanda muhasebe mezunu. Ticarete atılmak istediğini söyledi bana. Okuduğu bölümden devam etmiyeceğini söyledi. Neyse işte annem ilk başlarda iyi dedi , bilindik aileler dedi , şöyle aklı başında ailelerle gel bize dedi. Şimdik de babaannemle konuşmuş oğlanın memur değil işi garanti değil diye konuşma diyor bana. Ama bunu bu şekilde söylemiyor laf sayarak aşağılayarak söylüyor. Ben çok iyilerine layıkmışım da. Arkadaşlar ben romatizmal takayasu arteriti hastasıyım. Yani her an beynimin atar damarı tıkanabilirim ve felç geçirebilirim. Kalp damarım takınabilir kriz geçirebilirim. Tedavi görüyorum evet ama kesin sonucu olmayan bir hastalık her an herşey olabilir. Ben mükemmel değilim ki karşımdakinden mükemmellik bekliyeyim. Herneyse işte annem çok laf sayınca dayanamadım konuştuğum oğlana söyledim ayrılalım annemin rızası yok dedim. Annenin rızası yoksa olmaz tabi dedi. Anlayışla karşıladı. Ama mevzu arkadaşlar benim annem geçmişimi başıma kalkıyor. Akşamları yürüşe çıkarım hava kararmadan evde olurum. Koşu yolunda yürürüm. Bu oğlanlada orada karşılaşmıştım tekrar. Bana gelmiş diyor ki sen rahat durmazsın bende hergün gelicem yürüşe. Balkonda anneannemle konuşuyor. Dediği şu iyi bi kapı çıksada versem şu kızı. Arkadaşlar ben bu kadar kötü ne yaptım ki annem bana orusbusun demeye kadar gidiyor. Sen hayatın boyunca sorunluydun dedi bana. Hep kendinden aşağıdakilerde konuşuyordun dedi. Asla gözün yüksekte değildi dedi. Normal arkadaşların bile alt sınıftan olurdu dedi. Yerin dibine sokuyorsun beni dedi. Ve ben biliyorum da geçmişimi hayatım boyunca önüme serecek. Öylede yapıyor. Sen hiç rahat durmazsın ki ille biriyle konuşacaksın. Arkadaşlar ben 1 yıl içerisinde bi doktorla konuştum 2 hafta anlaşamadım. Birde bu. Hiç boş durmamam da buymuş. Lütfen bana akıl verin bu evde delirmeye başladım sinir hastası oldum. Antidepresan kullanmadan duramıyorum.
23 yaşındasın ama annen sana 15 gibi davranıyor. Öncelikle kendinin bir birey olduğunu kabul et. Yaşında olup çoluk çocuk sahibi olan pek çok insan var. Küçük değilsin yani kocaman oldun.

Annen dışarıya senle gelmek istediğinde uslübunca artık büyüdüğünü, aklının gayet başında olduğunu anlatabilirsin. Annen anlar mı bilmiyorum. Senin yerinde olsaydım herhangi bir şeyi umursamamaya, annemle olan ilişkimi minimuma indirmeye çalışırdım. Benden bir yaş küçüksün, annemle benim de problemlerim var ve son 5-6 aydır kendisiyle evin içinde konuşmuyorum bile. Hayatımda önemli olan hiçbir şeyden haberi olmaz. Değer vermiyorum çünkü kendisine. Ve daha rahatım. Daha bireyselim. Hayatımdan onu silmişim, hiç var olmamış gibi hissediyorum. Aramıza öyle bir duvar çektim ki ağzından salyalar aka aka savurduğu cümleler o duvara çarpıp geri dönüyor. Belki sana da bu iyi gelir. İşim olunca kiraya çıkmayı düşünüyorum, belki sen de bunu düşünebilirsin.
 
Bilemedim yani bana çok garip geldi annenizin tavrı çünkü istemediği çocukla aranızda fark yok ki. Bu kadar tepkiyle karşılaması için büyük bir uçurum olması gerekir. Çocuk memur değilmiş ama siz de değilsiniz ona bakılırsa.
 
annenizin tavrı zaten yanlış da
siz madem işletme mezunusunuz neden bir işe girip biraz çalışıp şöyle kendinize vakit ayırmıyorsunuz onu anlamadım.
ille hemen evlenmeniz mi gerekiyor?
 
Çocuğun karakterine dayalı tek birşey bulamadım yazıda. Maddiyat da maddiyat. Hayır yani mevkisi yüksek olsun da karakteri ne olursa olsun mu demek oluyormuş bu
 
Erkeksiz mutlulukta var bunu belirteyim ilk.
Çünkü sizin şu an en son derdiniz evlenmek olmalı.
İş bulmak , hayatı yaşamak varken neden evlenmeyi ilk sıraya koydunuz ki ?
Madem bu kadar eziliyorsunuz , çocuk değilsiniz girin bir işe çalışın.
 
Konu sahibi şimdi şöyle bir baktım da siz zengin koca bulamadığınız sürece anneniz dünyanın en iyi adamı da olsa sorun çıkarır. Önceki erkek arkadaşınızı da zengin değil diye istememiş zaten.

Ayrıca siz de maddiyata önem veriyorsunuz bana kalırsa çünkü hep aynı muhabbetler dönmüş. Cidden şaşırdım çünkü hep maddiyat, maddiyat, maddiyat üzerine sorunlarınız. Kendinize uygun gördüğünüz birini bulun.

Annenize de Sabancı ailesinden falan olmadığınızı bir ara uygun dille anlatmaya çalışın, öyle zannediyor muhtemelen.
 
Üniversite mezunu bir kadının yazısı ülkemizdeki üniversitelerin kalitesini gösteriyor çok yazık. Konu sahibi üzülmeyin koskoca kadınsınız kendi yolunuzu çizebilirsiniz
 
Ben de eşimden önce arka arkaya sevgili değiştirmiştim annem evlenesin geldi adam mı arıyorsun gibi iğrenç bir şey söylemişti ama şimdi inkar ediyor öyle dediğini sen buradaki anne konularını okumuyor musun bunların neslinin kim psikolojisini bozdu bilmiyorum ama çoğu böyle takmamaya çalış
 
Arkadaşlar öncelikle merhaba. Ben 23 yaşındayım. 24 e giricem. Bekarım annemle ve ablamla yaşıyorum. Babam ben 7 yaşındayken vefat etti.Ortaokuldan başladı benim sevgili ayaklarım. Herdefasındada annem tarafından dayak yedim. Laf sayardı. En son ki ilişkim 2 sene sürdü. Kabule ediyorum doğru bir kişi değildi. Ama annem benimle inatlaştığı için onunla konuşmaya devam ediyordum. Daha doğrusu annem beni elleriyle ona itiyordu böyle yaparak. Beni hiç biryere göndermezdi o kişiyle. Bende zamanında çok hata yaptım kabul ediyorum. Aylarca psikoloğa gittim. Antidepresan kullandım. 1 aydır hayatımda ortaokulda konuştuğum çocuk var. Ortaokul aşkım yanii. Annemden dayak yiyip ayırtmıştı bizi. Ben işsizim bu arada. İşletme mezunuyum. Çocuk gelişimi okumaya başladım şimdik de. Annem bu ortaokul aşkımı da gene istemedi. Sebebi zamanında iflas etmişler. İşlerini tekrar kuruyorlarmış şimdik. İstanbula pastane açmışlar. Ben doğuda oturuyorum buraya açmışlar. Ki babasınında apartmanı , fıstıkları varmış. Hani 0 duruma düşmemişler. Oğlanda muhasebe mezunu. Ticarete atılmak istediğini söyledi bana. Okuduğu bölümden devam etmiyeceğini söyledi. Neyse işte annem ilk başlarda iyi dedi , bilindik aileler dedi , şöyle aklı başında ailelerle gel bize dedi. Şimdik de babaannemle konuşmuş oğlanın memur değil işi garanti değil diye konuşma diyor bana. Ama bunu bu şekilde söylemiyor laf sayarak aşağılayarak söylüyor. Ben çok iyilerine layıkmışım da. Arkadaşlar ben romatizmal takayasu arteriti hastasıyım. Yani her an beynimin atar damarı tıkanabilirim ve felç geçirebilirim. Kalp damarım takınabilir kriz geçirebilirim. Tedavi görüyorum evet ama kesin sonucu olmayan bir hastalık her an herşey olabilir. Ben mükemmel değilim ki karşımdakinden mükemmellik bekliyeyim. Herneyse işte annem çok laf sayınca dayanamadım konuştuğum oğlana söyledim ayrılalım annemin rızası yok dedim. Annenin rızası yoksa olmaz tabi dedi. Anlayışla karşıladı. Ama mevzu arkadaşlar benim annem geçmişimi başıma kalkıyor. Akşamları yürüşe çıkarım hava kararmadan evde olurum. Koşu yolunda yürürüm. Bu oğlanlada orada karşılaşmıştım tekrar. Bana gelmiş diyor ki sen rahat durmazsın bende hergün gelicem yürüşe. Balkonda anneannemle konuşuyor. Dediği şu iyi bi kapı çıksada versem şu kızı. Arkadaşlar ben bu kadar kötü ne yaptım ki annem bana orusbusun demeye kadar gidiyor. Sen hayatın boyunca sorunluydun dedi bana. Hep kendinden aşağıdakilerde konuşuyordun dedi. Asla gözün yüksekte değildi dedi. Normal arkadaşların bile alt sınıftan olurdu dedi. Yerin dibine sokuyorsun beni dedi. Ve ben biliyorum da geçmişimi hayatım boyunca önüme serecek. Öylede yapıyor. Sen hiç rahat durmazsın ki ille biriyle konuşacaksın. Arkadaşlar ben 1 yıl içerisinde bi doktorla konuştum 2 hafta anlaşamadım. Birde bu. Hiç boş durmamam da buymuş. Lütfen bana akıl verin bu evde delirmeye başladım sinir hastası oldum. Antidepresan kullanmadan duramıyorum.
Annenize söylemeyin ilişkilerinizi, çok geri kafalı.
 
Annen böyle yaparak (sözde) seni korumaya çalışıyor. Maalesef bazı annelerin dili sivri oluyor ve kesinlikle lafın nereye gittiğini,ucunun neye dokunacağını bilmiyorlar . Bu durumu,özellikle huylarını değiştirme şansımız yok ne yazık ki. Acizane bir ablan olarak sana vereceğim tavsiye sakın öfke ve inatla bir işe kalkışma. Çünkü yağmurdan kaçarken doluya tutulmak durumu da var . Kaldı ki seni doğuran anne bile laflarıyla böyle incitebiliyorsa 3. bir şahıs neler yapmaz. Duymamaya çalış diyemem mecburen duyuyor ve üzülüyorsun hissedebiliyorum . Lakin farklı bir uğraş edin kendine bu iş olur kurs olur vs. Ve inan kendinden daha değerli kimse yok bu hayatta. Sakin kalmaya çalış. Bazen anneler tepkilerini anormal olarak söylese bile . annelik içgüdüsünden midir nedir yüzde 90 haklı çıkıyorlar . Annene 'işte bak ben sana demiştim' lafını söylemesine fırsat verme ..
 
X