- Konu Sahibi yenibirben
- #1
Kızlar eşimle sorunlar bitiyor ailemle başlıyor sıkıldım artık...
Annemle babam oldum olası hiç anlaşamıyolar annemin varsa yoksa kardeşleri memleketi babamı hiç istemiyor küçüklüğümden beri 20 saatlik mesafede olsa hiç memleketine gitmemezlik etmedi annem gittikmide aylarca kalıyoduk babamı burda yalnız bırakıp. Kardeşleri çok mu mükemmel hayır! Evde hizmetçi yerine kullanıp elinden harçlığını alırlar ama o bayılır kardeşlerine babamın içkisi sigarası yok dövmesi falanda yok emekli ve dışarda gezmeyi sevmiyo evde oturması bişeylerle oyalanmasıda anneme batıyo. Gençken sinirliymiş çektirmiş anneme halada asabi biraz ama eziyet denilcek bişeyi yok hele kayınpederimin yanında resmen melek kaynanam gıkını çıkartmaz onunda kardeşleri uzakta olduğu halde gitmeye bile kalkmaz benim annemse en ufak bişeyde ayrılcam naraları atar senede 2 kez memleketine gider kolay kolay gelmez hem maddi hem manevi külfet umrunda olmaz.
İki tarafında vardır hataları ama annem daha bekarken psikolojik sorunluymuş zaten benden bile nefret ediyo ama kardeşlerinin çocuklarına canını verir. Bana dün akşam "ölsende kurtulsam bende memleketime gitsem" dedi. Ben onun için başka şehirden gelip onunla aynı apartmana taşındım zaten düğünümde hep kavga etti babamla ayrı oturdu ağlayarak gelin oldum düğünden sonrada çekti gitti düğün tatilimi burda geçirip babama bakmak zorunda kaldım aylar sonra benim aramalarıma dayanamayıp döndü orda onu çaycı olarak işe sokmaya çalışmışlar elindeki paraları almışlar ama varsa yoksa onlar...
Eşim bile kaçıyo annemden bizimle biyere gelcek diye ödümüz patlıyo hep çünkü babamı şikayet edip bizimde moralimizi bozuyo. Zaten nereye gitsek gelmeye kalkıyo istemesen küsüyo 3 kişi evli gibiyiz son zamanlarda bıraktı gelmeyi ramazanda oruçlu diye gezmedi daha doğrusu ama yine başlar.
İlk gittiğinde babam hep sinirini benden çıkardı senin düğün eziyetinden bunaldı falan dedi hep beni suçladı yine giderse yine aynı şeyler olur hergünüm burnumdan gelir aynı apartmandayız naparım bilmiyorum çekip gitsem babam yalnız kalır, kalsam 2 eve birden bakamam. Annemide özlerim, insanlara rezil olmak laf anlatmakta cabası. Napcam bilmiyorum benimde canıma yetti artık idare etmek eşimlede huzursuz oluyorum. Çocuğum olsa belki yumuşardı annem ama tedavi görüyoruz olmuyo bu halime bile acımıyo.
Gitse bidaha görüşemem babamda başkasıyla evlenmeye kalkar böylede hergün kavgalılar zaten iki yabancı gibiler. Bana akıl verin napayım?
Annemle babam oldum olası hiç anlaşamıyolar annemin varsa yoksa kardeşleri memleketi babamı hiç istemiyor küçüklüğümden beri 20 saatlik mesafede olsa hiç memleketine gitmemezlik etmedi annem gittikmide aylarca kalıyoduk babamı burda yalnız bırakıp. Kardeşleri çok mu mükemmel hayır! Evde hizmetçi yerine kullanıp elinden harçlığını alırlar ama o bayılır kardeşlerine babamın içkisi sigarası yok dövmesi falanda yok emekli ve dışarda gezmeyi sevmiyo evde oturması bişeylerle oyalanmasıda anneme batıyo. Gençken sinirliymiş çektirmiş anneme halada asabi biraz ama eziyet denilcek bişeyi yok hele kayınpederimin yanında resmen melek kaynanam gıkını çıkartmaz onunda kardeşleri uzakta olduğu halde gitmeye bile kalkmaz benim annemse en ufak bişeyde ayrılcam naraları atar senede 2 kez memleketine gider kolay kolay gelmez hem maddi hem manevi külfet umrunda olmaz.
İki tarafında vardır hataları ama annem daha bekarken psikolojik sorunluymuş zaten benden bile nefret ediyo ama kardeşlerinin çocuklarına canını verir. Bana dün akşam "ölsende kurtulsam bende memleketime gitsem" dedi. Ben onun için başka şehirden gelip onunla aynı apartmana taşındım zaten düğünümde hep kavga etti babamla ayrı oturdu ağlayarak gelin oldum düğünden sonrada çekti gitti düğün tatilimi burda geçirip babama bakmak zorunda kaldım aylar sonra benim aramalarıma dayanamayıp döndü orda onu çaycı olarak işe sokmaya çalışmışlar elindeki paraları almışlar ama varsa yoksa onlar...
Eşim bile kaçıyo annemden bizimle biyere gelcek diye ödümüz patlıyo hep çünkü babamı şikayet edip bizimde moralimizi bozuyo. Zaten nereye gitsek gelmeye kalkıyo istemesen küsüyo 3 kişi evli gibiyiz son zamanlarda bıraktı gelmeyi ramazanda oruçlu diye gezmedi daha doğrusu ama yine başlar.
İlk gittiğinde babam hep sinirini benden çıkardı senin düğün eziyetinden bunaldı falan dedi hep beni suçladı yine giderse yine aynı şeyler olur hergünüm burnumdan gelir aynı apartmandayız naparım bilmiyorum çekip gitsem babam yalnız kalır, kalsam 2 eve birden bakamam. Annemide özlerim, insanlara rezil olmak laf anlatmakta cabası. Napcam bilmiyorum benimde canıma yetti artık idare etmek eşimlede huzursuz oluyorum. Çocuğum olsa belki yumuşardı annem ama tedavi görüyoruz olmuyo bu halime bile acımıyo.
Gitse bidaha görüşemem babamda başkasıyla evlenmeye kalkar böylede hergün kavgalılar zaten iki yabancı gibiler. Bana akıl verin napayım?