Annemle o kadar cok sorunumuz oldu ki, evet benim de hatalarim cok. Ama ben artik anlayamiyorum nasil davranmam gerektigini.
Ben her gun kalkarim evet belki dip kose temizlik yapmam tuvaleti banyoyu yikamam ama herkesin yiyip icip biraktigi dagittigi seyleri ozellikle de mutfagi toplarim.
Bu sabah babam dedi ki sen mutfagi topla ben de iftari hazirlayayim. Sahurdan bulasik kalmis. Annem de yarin sabah donucek bu arada.
Ben de babam yemegi hazirliyor bari vakit gecsin diye dizi izliyim dedim. Annem aramis iki kere telefon sessizde duymadim, sonra kardesimin telefonundan aramis niye acmiyorsun diye kizdi dedim anne gormedim bunu dememe ragmen kizdi 5dk daha bisey demedim, sonra asil konuya geldi neymis efendim iftar vakti dizi mi izlenirmis ben niye vicdansiz misim da babama yardim etmiyor musum, embesil misim (embesil lafini 5-6 kez daha kullandi). Dedim ki anne babamla anlastik zaten, yardima ihtiyaci olsa soylerdi. Yine basladi vicdaniszmisim ben bu evde ne ise yariyormusum ona en cok yardim eden kardesimmis (hep der ailede en zeki o, en yardim eden o, her seyin en). Yarim saat anlatmaya calistim anne anlasma yaptik diye. Annemle o kadar cok kavga ediyiruz ki artik sinirlerimi kontrol edemiyorum ben de onun gibi hemen bagirmaya basliyorum. Hala bana vicdansiz bir yardim etsen ne olacak embesil diyor, babam da yardima ihtiyacim yok dedi bu arada biz konusurken. Ben de artik dayanamadim ve en iyi oglunsa al onunla konus dedim ve ciktim odada aglayarak ancaka sakinlesebildim. Kardesime demis ki ya ozur dilesin ya da yarin sabah gelince telefonunu camdan asagi aticam.
Ben artik gercekten anlayamiyorum ben yanlis bisey mi yaptim ki? Bence ustume cok geliyor. Mesaj atmis simdi biz seni yetistiremedik insanlik ogretemedik diye
Gecen de bir sabah uyuyordum kavga seslerine uyandim, babam anneme sen bu kizi yetistirememissin diyor, annem de babama babasi ne ki kizi ne olsun diyor. Bu olayin aksaminda beni yardima cagirdi kurabiye yapcaktik. Bu arada anneme hep dedim kendimi yorgun hissediyorum sik sik bayilcak gibi hissediyorum falan diye. Muhtemelen tiroidlerimde sorun ar giyinirken bile yoruluyorum cunku ve inanin abartmiyirum. Annem hep psikolojik dedi. Neyse hamurlari koyuyorun tepsiye annem birden kizmaya basladi sen niye bu kadar usuyuksun suratsizsin falan diye. Dedim ki anne kendimi yorgun hissediyorum, aksama kadar uyuyormusum ben nasil yorgubmusum (hava aydinlandiktan sonra uyuyabildim ancaka neden bilmiyorum ama uyku tutmadi ve en gec 12 de uyanmisimdir). Kendink niye duseltniyorsun falan filan saydirdi. Dedim ki benim elimde olan bisey mi nasil duzelticem. Sonra bana neler dedi hatirlamiyorum muhtemelen yine hakaretler etti ve sabah da olan seyden sonra artik dayanamadim ciktim evden. Mesaj atmis kendini sucsuz goruyorsun hep doktora gidelim tedavi ol falan diye.
Ya ben taman sorunlu olabilirim ama onlar da tamamen sucsuz degil demek ki ben bu hale gelmisim. Cok ustume geldiklerini dusunuyorum ben sizce haksiz miyim?
Keske gidecek yerim olsaydi o zaman gerizekali beceriksiz sumsuk olan beni cekmek zorunda kalmazlardi mutlu mesut yasarlardi.
Ben her gun kalkarim evet belki dip kose temizlik yapmam tuvaleti banyoyu yikamam ama herkesin yiyip icip biraktigi dagittigi seyleri ozellikle de mutfagi toplarim.
Bu sabah babam dedi ki sen mutfagi topla ben de iftari hazirlayayim. Sahurdan bulasik kalmis. Annem de yarin sabah donucek bu arada.
Ben de babam yemegi hazirliyor bari vakit gecsin diye dizi izliyim dedim. Annem aramis iki kere telefon sessizde duymadim, sonra kardesimin telefonundan aramis niye acmiyorsun diye kizdi dedim anne gormedim bunu dememe ragmen kizdi 5dk daha bisey demedim, sonra asil konuya geldi neymis efendim iftar vakti dizi mi izlenirmis ben niye vicdansiz misim da babama yardim etmiyor musum, embesil misim (embesil lafini 5-6 kez daha kullandi). Dedim ki anne babamla anlastik zaten, yardima ihtiyaci olsa soylerdi. Yine basladi vicdaniszmisim ben bu evde ne ise yariyormusum ona en cok yardim eden kardesimmis (hep der ailede en zeki o, en yardim eden o, her seyin en). Yarim saat anlatmaya calistim anne anlasma yaptik diye. Annemle o kadar cok kavga ediyiruz ki artik sinirlerimi kontrol edemiyorum ben de onun gibi hemen bagirmaya basliyorum. Hala bana vicdansiz bir yardim etsen ne olacak embesil diyor, babam da yardima ihtiyacim yok dedi bu arada biz konusurken. Ben de artik dayanamadim ve en iyi oglunsa al onunla konus dedim ve ciktim odada aglayarak ancaka sakinlesebildim. Kardesime demis ki ya ozur dilesin ya da yarin sabah gelince telefonunu camdan asagi aticam.
Ben artik gercekten anlayamiyorum ben yanlis bisey mi yaptim ki? Bence ustume cok geliyor. Mesaj atmis simdi biz seni yetistiremedik insanlik ogretemedik diye
Gecen de bir sabah uyuyordum kavga seslerine uyandim, babam anneme sen bu kizi yetistirememissin diyor, annem de babama babasi ne ki kizi ne olsun diyor. Bu olayin aksaminda beni yardima cagirdi kurabiye yapcaktik. Bu arada anneme hep dedim kendimi yorgun hissediyorum sik sik bayilcak gibi hissediyorum falan diye. Muhtemelen tiroidlerimde sorun ar giyinirken bile yoruluyorum cunku ve inanin abartmiyirum. Annem hep psikolojik dedi. Neyse hamurlari koyuyorun tepsiye annem birden kizmaya basladi sen niye bu kadar usuyuksun suratsizsin falan diye. Dedim ki anne kendimi yorgun hissediyorum, aksama kadar uyuyormusum ben nasil yorgubmusum (hava aydinlandiktan sonra uyuyabildim ancaka neden bilmiyorum ama uyku tutmadi ve en gec 12 de uyanmisimdir). Kendink niye duseltniyorsun falan filan saydirdi. Dedim ki benim elimde olan bisey mi nasil duzelticem. Sonra bana neler dedi hatirlamiyorum muhtemelen yine hakaretler etti ve sabah da olan seyden sonra artik dayanamadim ciktim evden. Mesaj atmis kendini sucsuz goruyorsun hep doktora gidelim tedavi ol falan diye.
Ya ben taman sorunlu olabilirim ama onlar da tamamen sucsuz degil demek ki ben bu hale gelmisim. Cok ustume geldiklerini dusunuyorum ben sizce haksiz miyim?
Keske gidecek yerim olsaydi o zaman gerizekali beceriksiz sumsuk olan beni cekmek zorunda kalmazlardi mutlu mesut yasarlardi.
