Annem sayesinde nasıl bir anne olmamam gerektiğini öğrendim

K

kaplan2535

deryahmt
Kayıtlı Üye
15 Kasım 2014
1.698
1.541
83
35
Maalesef öyle. Küçüklüğümden beri itile kakıla , hakaretler , belden aşağı küfürler vs. Gibi şeylere maruz kaldım.
Evin en büyük cocuguydum babam annemi aldatırdi annem de beni öldüresiye döverdi. Halıya kapaklanir saatlerce ağlar sonra da oracıkta uyuyakalirdim. Madem dövdün bari kaldır bir yüzünü yıka çocuğunun bi gönlünü al dimi.
Neyse şu an 8 aylık bir kızım var. İnanın tırnaklarını keserken bile kan ter içinde kalıyorum yanlışlıkla canını acıtirim diye . Bebekken ben de o kadar masum degilmiydim..
annemle aramızda aşırı bir mesafe var daha dogrusu ben cok sogugum. kendisi eskiyi hatırlayıp çok üzülüyor hatırlamasa da ben itinayla hatırlatıp yerin dibine sokuyorum onu. Sonra da deliler gibi pişmanlık duyuyorum ama yapacak bişey yok cocuklugumu çaldı benden.

Benimki dert değil sadece paylaşmak istedim. Yorulmadan sonuna kadar okuduğunuz için teşekkürler.
 
Herkesin sınavı da başka türlü. Sizinki de annenizle olmuş. Boşverin ne güzel bebeğiniz var yalnız değilsiniz. Allah analı babalı büyütsün.
 
hepyazolsun .!.:
Herkesin sınavı da başka türlü. Sizinki de annenizle olmuş. Boşverin ne güzel bebeğiniz var yalnız değilsiniz. Allah analı babalı büyütsün.
Genişletmek için tıkla...

Allah başka şeylerle sınamasın hala ağlayan bir çocuk görünce içim parçalanır anında o günlere dönerim sağolsun annemden bana hatıra o anılar.
 
İnşallah çok iyi bir anne olursun Can'ım. Boşver unut eskiyi. Eskiden malesef çoğu anne veya baba bişeylerin acısını hep zayıf olandan, çocuktan çıkarırmış. Kimbilir o Nasıl yetiştirildi, içinde Nasıl bir fırtına vardı ki kendisini durdurmayı başaramıyordu. Sen dikkat et lütfen çünkü dayak yiyerek büyüyen anne-babalar şiddet göstermeye çok meyilli oluyorlar. Bikaç yıl sonra ancak anlayabilirsin bunu kızın büyüyünce.
 
O çok pişman bence. Zaten sana yaklaşmaya çabalıyor belli. Kendini affettirmeye de çalışıyor olabilir. Evet keske yaşanmasaydı, unutacak ta değilsin. Çocukluğundaki o verilen itilip kalkınmanın travması yer etmiştir bilinç altında. Annenle tekrardan yakınlaşıp hic olmazsa bundan sonra güzel güneşli günler geçirebilirsin. Ona onları hatırlatman bir ise yaramaz bence. Dahada çok düşman psikolojisine sokabilir anneni. Beni düşman görüyor diye.
 

Kızımın güzel yüzüne bakınca bile gözlerim doluyor bırak dövmeyi ben ona sesimi bile yükseltemem zaten normalde de kavgacı bağıran çağıran biri hiç olmadım.
 

Aslında affedebilsen kendin de huzurlu olacaksın ama unutmak o kadar kolay değil işte.
 

Yapacak bişey yok. Ben aklıma geldikçe hala kötü oluyorsam o bir anne olarak kahrolmalı tabiki anneme kötü davranmıyorum yanlış anlaşılmasın sadece annem diye Birgün bile sarılıp opmemisimdir hep bir mesafe o da farkında. Normalde çok sicakkanliyim ve insanları çok severim.
 

Yapacak bişey yok. Ben aklıma geldikçe hala kötü oluyorsam o bir anne olarak kahrolmalı tabiki anneme kötü davranmıyorum yanlış anlaşılmasın sadece annem diye Birgün bile sarılıp opmemisimdir hep bir mesafe o da farkında. Normalde çok sicakkanliyim ve insanları çok severim.
 
Belki o senden bir adım bekliyor da olabilir. Ama o tam atacakken nasıl olsa beni sevmiyor ters teper diye çekiniyor da olabilir. O senin annen sonuçta ölse daha mı iyi olucak senin için?
 
Anneni kaybettiğinde bunun bin katı üzüleceksin, affetmediğine, Çaldığı çocukluğuna ama oda mutsuzmuş kendinde olmayanı sana veremezdi inan oda çok pişmandır, yapabiliyorsan bu Konuları Konuş ve affet onu sarıl mesala keşke sarılsaydım diyeceksin, haksızsın demiyorum anla diyorum sadece.
 

Yanlış yapıyorsunuz diyemicem.. Kızınıza ideal anne olmanız dileğiyle
 
Çok haklısınız yerden göğe kadar haklısınız. Ama bugün pişmansa gerçekten sizi sevdiği içindir. Size yaşattıklarının elbette bir bahanesi olamaz ama belkide o günlerde gerçekten sağlıklı değildi. Affetmeye çalışın buraya konu açtığınıza göre içinizden söküp atamıyorsunuz ona olan kırgınlığınızı. Affetmek belki size daha iyi gelir
 

Allah korusun annemi kaybetme düşüncesi bile beni kahrediyor evlat olarak biyolojik yapimiz oyle ben anneme kötü davranmıyorum lütfen yanlış anlaşılmasın sadece mesafeliyim istemdışı.
 
Annemle bizde zaman zaman tartışırdık, kendini ezdirme herkese derdim oda kızardı kavga ederdik, evlendiğimde dedimki annem evime gelince bir gece olsun birlikte yatıcam ve eşim şehir dışına çıkmak zorunda kaldı, annemle iki gece yattım ve annem bana geldiğinde geçmişi konuştuk çok üzgün oldugunu hiçbir şeyi geri getiremeyeceğini söyledi bende artık o Konuları unuttuğumu hep güzel şeyleri hatırladığımı söyledim,ve benim evime annem son kez geldi iyki diyorum iyki .. Rabbim uzun ömür versin annene..
 
Babamda beni 4-5 yaşımdan beri döverdi. Ona rağmen iyi davrandığında sevinirdim beni seviyo diye. Çok geçmeden yine bişeylerin sinirlerini benden çıkartırdı. Canım yanar ağlardım ağlama diye tekmelerdi. Zamanla soğudum bende sizin gibi mesafe oldu. Sessiz kaldığı için annemede kızgınım ama onuda bastırırdı bi şekilde. Anneme sürekli sarılır öperim ama babam sarıldığında bi değişik oluyorum zorlanıyorum. Uyurken başımı okşamak istemiş bi kere kendimi geri çekmişim. Nasıl bi travma yaşadıysam küçükken etkisi sürüyo hala. Bu yüzden çocuğuma sesini bile yükselticeğini düşündüğüm biriyle evlenmiycem ilerde
 
ben olsam daha fenasını yapardım sen sadece uzak duruyomuşsun
ufacık çocuğu dövmek ve vicdansızca saatlerce ilgilenmemek nedir ya
ben olsam anne bile demem
 
Seni çok ama çok iyi anlıyorum 29 yaşımda evin büyüğü ve tek kız çocuğuyum 4 erkek kardeşim var 3yıllık evliyim evlendikten sonra biraz değişti annem o kadar onun dışında hep hor gördü beni çocukluğumu gençliğimi yaşayamadım hep ezildim hiç sevmedi beni sevgisini göstermedi bana hep kardeşlerimi kayırdı onları sarılıp öperdi hatta teyzemin kızlarına bile kendi kızı gibi davranırdı bu yaşıma geldim hala anlamıyorum bi anne kendi kızını kenara itip milletin kızına neden daha çok sevgi besler babam rahmetli oldu ben 15 yaşımdayken annemle aralarında 10 yaş vardı defalarca sordum anneme belki babamın senden önce bi evliliği vardı ben ondan olma çocuğuyum o yüzden bana böyle davranıyorsun eğer öyleyse söyleki beni sevmeme nedenini anlayayım diye her seferinde sacmalama yok öyle bişey diyor konuyu kapatıyor çok zor bir durum gerçekten aklıma geldiği her an çok üzülürüm kalbim sızlar ağlarım saatlerce şuan bende hamileyim eylül gibi bebeğim olucak inşallah ve Allahım sağlıcakla kucağıma almayı nasip ederse bende annem gibi bir anne olmak istemiyorum
 

Daha anlatamadığım neler neler.. sen şunun kızının b.ku bile olamazsın hergün beddualar, upuzun saçlarım vardı dışarıda oynarken abartmıyorum 100 mt eve kadar saçlarımdan sürükledi okadar insanın içinde.
Benim Kızım sosyal bir bebek herkese gülümser oyunlar oynar yolda gördüklerine bile el sallayıp sevdirir kendini. Ama ne hikmetse annem ne zaman kucağına alsa ağlamaya başlıyor altını bile değiştirtmiyor anneme üzülüyor o da bu çocuk beni sevmiyor diye. Sanırım kızım da benim yoğun iç acimi hissediyor.
Sana da hayırlı ve rahat sağlıklı bir doğum diliyorum. Bana kızım için hep hayırlı evlat olur inşallah diye dua edenlere de ; ben önce ona hayırlı bir ebeveyn olayım onun kıymetini bildikten sonra karşılığını zaten alırım diyorum.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…