36 yaşıma geldim ama Hâlâ içinden çıkamadığım bir derdim var.. annemle hayatım boyunca sorun yaşadım. Hep eksiklerimi yanlışlarımı babama anlatıp üstüme saldı durdu.. kardeşimi hep kayırdi.. Bana tek kelimesi.kara domuz.. anlatsam roman olur o yüzden hiç girmeyecegim gördüğüm muameleyi. Psikolog küçükken hiç annenden ayrılmış olabilir.misin diye sordu.bunu araştırdım. Ve evet.. ben 1 yaşındayken annem , kardeşimi doğurmaya yakın. Bakamam diye beni anneanneme veriyor yaklaşık 800 km öteye gönderiyor. Ben orada baya kalıyorum. Neyse boyle.baya bakmis bana anneannem ve geldiğinde annemi tanımamışım. Bu yaşıma geldim.yani anneme hep ofkeliyim . Anne olarak anneannemi kabullenmisim ve bu değişmiyor. Anneannem beni gerçekten çok fazla seven birisi bu arada.
Annemle durumum bir türlü düzelmiyor.. o da bana karşı çok iyi değil açıkçası.. çıkamıyorum.isin içinden.....
Annemle durumum bir türlü düzelmiyor.. o da bana karşı çok iyi değil açıkçası.. çıkamıyorum.isin içinden.....