benim babamda çok huysuzdu dayak küfür tarifi yok.sizi çok iyi anlıyroum.benim annemde gelir bana ağlardı bıktım felen.ben kahrolurudm.hergün babamı öldürmeyi hayal ederdim o denli nefret ederdim hoş halen nefret ederim.sonra yıllar geçti babam nihayet boşanmaya karar verdi.baya bir olaylar felen oldu tabi zamanla.oda boşanmak istedi.annem valahi kocası ondan ayrılacak diye beni suçladığını hatırlıyorum.şok olmuştum.birgün olsun ona iyi davranmayan kocasından boşanmamak için elinden geleni yaptı.ona para yolluyrodum o paraları avukata yatırıyormuş yeterki kocamı kaybetmeyim diye.bunları öğrenince şaşırdım.annem yıllarca bıktım diyip bize ağlayan psikolojimizi altüst eden kadın neden böyle yaptı anlamıyorum.ve boşanma gerçekleşti.tahmin et ne oldu. annem boşanmamak için temyize gitti.halen ağzım açık.ve babam hergün döverdi onu,hergün küfür evede bakmazdı tarlaya gönderirdi bizi onada el koyardı evde sadece un yağ şeker çay olurdu düşün esir kampı gibi.ama annem temyize gitti.artık anneme karışmıyorum ama yardımda etmiyorum ne hali varsa görsün.kendini o adama layık gören biriyle işim olmaz.yani bence kendi hayatına bak derim.ben yıllarca bunlarla uğraştım bomboş..okadar emek verdim.hepsine ayrı ayrı.ama sezeryan olduğumda bir kere olsun aramadılar.benim kızıma torunum diyemedi bir türlü...eşimin ailesi görüyor tabi ailemi eşimde hepsi rollere giriyor yok biz anlamıyoz nasıl bir anne aramaz kızını vss.. laflar.yaptıklarıma gecen o günlerime yanarım..emeklerime yazık oldu.siz kendi hayatınıza bakın....yani kimseyi ikna etmeye çalışmayın.kendi hayatınızı kurun.boşverin derim.tecrübelerime dayanarak söylüyorum.