Annemi Çok Özlüyorum.

McGrath .!.:

Sizin doğumunuz neden annenizin hayatına mal olsun ki? İnançlı bir insansaniz ömür denen bir sermaye vardır ve o bittiğinde ölüm sebebi sadece vesiledir.
Annenize layık bir evlat olmaya çalışın. Çünkü bir ömrü daha olsa her ne pahasına olursa olsun sizi dogururdu bence.

Genişletmek için tıkla...

MiruMir .!.:

Mekani cennet olsun.
Anne başkadir, uzulmenizi anliyorum.
İnsALLAH hayatinizda her zaman mutlu olursunuz.

Genişletmek için tıkla...

Norm Ender Hayrani .!.:

Amin inşallah.Sanki beni bir yerde koruyor sanki annem böyle hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

derinndeniz .!.:

Allah size sabır versin... Yürek sancınıza hafiflik çöksün inşallah.. anne hep anne.. yaşasa da yaşamasa da kalbi hep sizinle, gözleri hep üstünüzde emin olun

Genişletmek için tıkla...

Norm Ender Hayrani .!.:

Kanserden kaybettik.Riskli bir gebelik geçirmiş bana anlatılan bu.Bende öyle düşünüyorum ama keşke kendisi sağlıklı olsaydı ben olmasam da olurdu.

Genişletmek için tıkla...

Norm Ender Hayrani .!.:

24 yaşındayım 3 yaşında annemi kaybettim annem yaşasaydı 58 yaşında olacaktı 37 yaşında hayatını kaybetti.Seneye mezun olacağım ve annem benim en büyük mutluluğumu göremeyecek, bu sevincimi onunla paylaşamayacağım.Yaz okulu başlarken onun mezarına gittim ve anneme dinlemese bile içimi döktüm ve şükür ki yaz okulunda ve şimdi notlarım yüksek.Annem bu işlere önem veren kadınmış etrafımdan dinlediğim kadarıyla.Mezarına gitmek istemiyorum gitsem de tek başıma gitmek istiyorum çünkü ağlıyorum artık rüyalarıma da girmiyor en son 3 yıl önce girdi ve sanki biri öperek uyandırdı beni halbuki evde tek başımaydım.Normalde bu konuları yansıtmayı sevmiyorum ama son zamanlarda özlemim arttı.Keşke beni doğurmayı kabul etmeseydi diyordum....Çünkü bu annemin hayatına mal oldu.....

Genişletmek için tıkla...

McGrath .!.:

Dediğim gibi ona verilen ömrün sonuna gelmiş, kanser vesilesi yalnızca. Ben de bebeğimi kaybettim, kalbi durdu karnımda. Ama riskli dahi olsa Allah'a tevekkül edip yine de onu doğururdum, o yüzden böyle düşünmeyin.

Genişletmek için tıkla...

nanim .!.:

Benim annem ölmedi ama görüşmüyoruz. Bizi bırakıp gitti. Bir de erkek kardeşim var. Biricik, boynu bükük de bir babam..
Mezuniyetimde kep attıktan sonra herkes ailesinin yanına koşunca ben ortada öylece kalmıştım.
Evleneceğim adamla tanıştım, anneme heyecanla anlatamadım.
Kınamda asla ağlamama sebep olacak şarkı açtırmadım. Hiç de ağlamadım.
Evlendim bilmediğim yemekleri anneme soramadım, özel problemlerimi annemle paylaşamadım.
Kayınvalidem eşimi bebek gibi severken ben hep kenardaydım.
Şimdi eğer kucağıma alabilirsem bir bebeğim olacak. İnşallah o günleri görebilirim Allah izin verirse. Ve benim doğumumda da annem olmayacak...
ve ben bunları yazarken annem hayatta.
Bir kızım olsa benim annemle yaşayamadıklarımı ben onunla yaşasam diye dua ediyorum.
Konunu okurken boğazıma bir şey oturdu, bunları yazarken de gözlerimden taşıyor.
Allah rahmet eylesin annene ama bazen keşke bir mezarı olsaydı da gidip başında ağlasaydım, annen nerde? niye gelmedi? niye görüşmüyorsunuz sorularına sadece öldü diyebilseydim...

Genişletmek için tıkla...

Norm Ender Hayrani .!.:

Çok özür dilerim sizi bu kadar üzdüysem barışamayacak kadar kötü mü durumlar?

Genişletmek için tıkla...

nanim .!.:

Önceden zor geliyordu söylemesi, şimdi alıştım :)
Babamı senelerce bizim de gözümüzün içine baka baka aldatmış. Hem de kaç kere bizim evimizde...

Genişletmek için tıkla...