Tabiki öyle, pişmanlığım keşke onun yanında daha çok olsaydım, daha çok görseydimKendinizi suçlamayın takdiri ilahi yapacak bi şey yok,küs müydünüz anneniz vefat ettiğinde barışmış mıydınız kaçtıktan sonra..Başınız sağ olsun
Annemi kaybedeli tam 11 ay oldu ama acısı ilk günkü gibi. Bu duruma nasıl alışırım bilmiyorum, her gün kendi kendime keşke böyle olmasaydı diyorum. Keşke annemi bırakıp evlenmeseydim hep onun yanında kalsaydım belki hastalanmayacaktı. Bu arada kaçarak evlendim, evlendiğim gün başladı annemin üzüntüsü sonunda dayanamadı. Sürekli suçluyorum kendimi geçmişimi çok özlüyorum, annemle olduğum günlerimi çok özlüyorum. Hayatım böyle nasıl devam edecek hiç bilmiyorum
Tabi ki kadere ben de inanıyorum,yaşadıklarımın hepsi baştan yazılmış değiştiremem. Sadece pişmanlıklarımı düşünüp kahroluyorum, güzel anıları düşününce de üzülüyorumHerkesin fikri kendine ben kadere inanırım.Annenizin ömrü o kadarmış .Bu siz gitmeseydinizde degismeyecekti. Allah insanlara irade ve akıl vermis bunu tercih etmeyebilirdiniz kuşkusuz anneniz üzülmüştur yapılacak tek şey güzel anıları düşünmek.
Amin Allah razı olsunBaşınız sağ olsun. Annenize, Allah rahmet eylesin.
Böyle düşünmek ne size ne annenize bir şey katmaz, geçmişi unutun annenizin ruhuna da kuran okuyun.Annemi kaybedeli tam 11 ay oldu ama acısı ilk günkü gibi. Bu duruma nasıl alışırım bilmiyorum, her gün kendi kendime keşke böyle olmasaydı diyorum. Keşke annemi bırakıp evlenmeseydim hep onun yanında kalsaydım belki hastalanmayacaktı. Bu arada kaçarak evlendim, evlendiğim gün başladı annemin üzüntüsü sonunda dayanamadı. Sürekli suçluyorum kendimi geçmişimi çok özlüyorum, annemle olduğum günlerimi çok özlüyorum. Hayatım böyle nasıl devam edecek hiç bilmiyorum
Evet bir hata yapmışsınız fakat annenizin hasta olmasının bununla.alakasi yok. Bu tamamen nasip meselesi.Annemi kaybedeli tam 11 ay oldu ama acısı ilk günkü gibi. Bu duruma nasıl alışırım bilmiyorum, her gün kendi kendime keşke böyle olmasaydı diyorum. Keşke annemi bırakıp evlenmeseydim hep onun yanında kalsaydım belki hastalanmayacaktı. Bu arada kaçarak evlendim, evlendiğim gün başladı annemin üzüntüsü sonunda dayanamadı. Sürekli suçluyorum kendimi geçmişimi çok özlüyorum, annemle olduğum günlerimi çok özlüyorum. Hayatım böyle nasıl devam edecek hiç bilmiyorum
İnançlı mısınız bilmiyorum ama bir insanın eceli nasıl başka bir insana bağlı olabilir mantıklı mı sizce?Annemi kaybedeli tam 11 ay oldu ama acısı ilk günkü gibi. Bu duruma nasıl alışırım bilmiyorum, her gün kendi kendime keşke böyle olmasaydı diyorum. Keşke annemi bırakıp evlenmeseydim hep onun yanında kalsaydım belki hastalanmayacaktı. Bu arada kaçarak evlendim, evlendiğim gün başladı annemin üzüntüsü sonunda dayanamadı. Sürekli suçluyorum kendimi geçmişimi çok özlüyorum, annemle olduğum günlerimi çok özlüyorum. Hayatım böyle nasıl devam edecek hiç bilmiyorum
Annem yoğun bakıma yattığında hiç öleceği aklıma gelmedi, kabul etmek istemedim belki. Haberini aldıktan sonra dünyam başıma yıkıldıOlmuşla ölmüşe çare yok herkesin pişmanlıkları vardır ölüm aklımıza gelse o yanlışları yapmayız işte insanın anne babası hep sanki olacakmış gibi geliyor insana.
Teşekkür ederim, nefsime hakim olamıyorum üzülmeden edemiyorum nasıl geçecek hiç bilmiyorumBir arkadaşım da sizinkine benzer bir şey yaptı ve kısa zaman sonra annesi vefat etti. O da sizin gibi düşünüp üzüldü. Dedim ki “öyle yapmayanların da annesi vefat ediyor sonuçta. Vadesi dolmuş, nasibi bu kadarmış.” Başınız sağolsun…
Teşekkür ederim arkadaşım, senin de başın sağ olsunBaşın sağ olsun inşallah arkadaşım.
Seni anlıyorum ve ben de çok özlüyorum. Hele bugün nedense çok özledim.
Ben kaçmadığım halde evlenmeseydim de yanında olsaydım diye çok söyledim ona da kendime de. Oysa anneciğim evlenmemi çok istemişti ve kocamı çok severdi.
Hepsinin yattıkları yer nur olsun inşallah.
Annemin ölümünü kabullenemiyorum bir türlü nasıl olacak bilmiyorum, vicdan azabından çocuklarıma doğru düzgün bakamıyorum. Keşke bu kadar büyük bir hatayla ders almış olmasaydımBaşınız sağolsun kendinizi suçlamanız hiç bir şeye yaramaz
Anneniz için dua edin bol bol ölüm de hayrın bir parçası işe önce ölümü kabullenmekle başlayın
Vijdan azabı çok ağır bir yüktür ama siz bir insansınız hata yapmak için var olmuşsunuz ve dersınızıde hatalarınızdan alacaksınız
Bundan sonrakı hayatınızda hep üzülüp pişmanlıklarla yaşarsanız ömrünüz boşa gider
Yapmayın annenizde istemez üzülmenizi
Tabi ki inanıyorum, ferace bile giyiyorum ama bu düşüncelerime engel olamıyorum. Bu durumla nasıl başa çıkarım bilmiyorumİnançlı mısınız bilmiyorum ama bir insanın eceli nasıl başka bir insana bağlı olabilir mantıklı mı sizce?
Öncelikle basınız sagolsun bende annemi kaybettim sizi cok iyi anlıyorum insan bu gibi durumlarda hep bir sucluluk arar benim yaptığım hiç birşey yokken kılı kırk yarıp içinden birşeyler buluyorum herkes bu duyguları besliyor ama o sizin anneniz ve siz onun evladısınız eminim ki size karşı hic bir kini öfkesi kırgınlığı olamaz hepimiz hatalar yapıyoruz ve bunları en iyi anneler tolore eder kendinize asla kızmayın malesef ki vakit geldiğinde hayatımızdan eksiliyorlar bu bizim elimizde olan birşey değil özlem konusunda her zaman daha fazla ozleyeceksiniz ama bir gün kavuşma ümidi hep aklinizda kalsın kendinizi yormayın hayat çok kısa ve ölüm en gerçek olaydr ne kadar yaşayacağımızı bilmediğimiz dünyada uzulmememiz gerek dilerim çok güzel bir hayatınız olur :)Annemi kaybedeli tam 11 ay oldu ama acısı ilk günkü gibi. Bu duruma nasıl alışırım bilmiyorum, her gün kendi kendime keşke böyle olmasaydı diyorum. Keşke annemi bırakıp evlenmeseydim hep onun yanında kalsaydım belki hastalanmayacaktı. Bu arada kaçarak evlendim, evlendiğim gün başladı annemin üzüntüsü sonunda dayanamadı. Sürekli suçluyorum kendimi geçmişimi çok özlüyorum, annemle olduğum günlerimi çok özlüyorum. Hayatım böyle nasıl devam edecek hiç bilmiyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?