Annemi seviyorum ama ona saygı gösteremiyorum

Evet ben de annemi örnek almayı çok isterdim ama böyle kabullenmek hatta kendi hatalarımı da farketmek lazımmış demekki.
18 i geçtim ama hala o moddayım bu arada:27::27:

canım ne annen ne kayınvalide sseni tam olarak anlayamaz onlar bir önceki jenerasyon maalesef böyle..
 
ah ah rahmetli anneciğimde öyleydi ölmeden bir kaç gün önce kızkardeşime demiş bana yapılanların hesabını kim vericek diye..baban yada babaannen ona saygısızlık yaptığında anneni koru saygılı bir şekilde sonradan vah vah etme...

Biz herşeyi içimizde yaşarız ama ben dışarıya karşı annemi korurum. Ama bunu yapmak aynı evde yasayan anne-babanne arasında kalmak çok zordu.
 
Biz herşeyi içimizde yaşarız ama ben dışarıya karşı annemi korurum. Ama bunu yapmak aynı evde yasayan anne-babanne arasında kalmak çok zordu.

canım yaşadım bende babam bize bizi birisi onun kapısına bırakmış muamelesi yapardı şimdi 37 yaşımdayım annem rahmetli oldu..
sanki onların tartışmaları bitince dünya toz pembe olacak gibi gelirdi..ama öyle değilmiş maalesef..hayat her şeye rağmen güzel yönlerini görmeye çalışmak gerek..
 
Annem de kendi içinde aynen bunları yaşıyor.
Ama tek fark annemin sorunları geçmişte kaldı ama onları bugun de yaşatıyor sözleriyle.

Eğer sorunları gerçekten çözülseydi, geçmişi deşmezdi. Sevdiğim bir dizi de şöyle denmişti.
"Bir anne öyle davranıyorsa bildiği bir şey muhakkak vardır. Her şeyin en iyisini bilir anne denen varlık."
 
Eğer sorunları gerçekten çözülseydi, geçmişi deşmezdi. Sevdiğim bir dizi de şöyle denmişti.
"Bir anne öyle davranıyorsa bildiği bir şey muhakkak vardır. Her şeyin en iyisini bilir anne denen varlık."

Annem sadece çektiklerinin hesabını istiyor işte.
Söz güzelmiş,bu paylaşımda çok güzel yorumlarla karşılaştım umarım değişmeme yardımcı olacak bu yorumlar.
 
ah ah rahmetli anneciğimde öyleydi ölmeden bir kaç gün önce kızkardeşime demiş ana yapılanların hesabını kim vericek bdiye..baban yada babaannen ona saygısızlık yaptığında anneni koru saygılı bir şekilde sonradan vah vah etme...

bu kısım beni çok etkiledii
 
sen iyi bir kız olmasan buraya konu açmazdın..:49:
 
sen iyi bir kız olmasan buraya konu açmazdın..:49:

Ayy çok teşekkür ederim canım utandım:17:
Sen de çok iyi birisin ki acımasız eleştirip tek bir tavsiye vermeden yazıp geçmedin :16:
Bu konuyu buraya açmak için çok düşündüm yadırganmaktan yanlış anlaşılmaktan falan korkmuştum ama kk da çok iyi üyeler de az değil :)
 
Zaman Zaman hepimiz aynı hataya düşüyoruzdur canım eminim. Herkesin ki seninki ile aynı boyutta değildir tabii ama hepimizin sabır eşiği farklı ne yazı ki. Bazen ben de istemeden kalbini kırıyorum annemin illa ki. Ama sonrasında pişman olup o küçücük kırgınlık onun içini acıtmasın diye ne numaralar yapıyorum ne numaralar :)...
Bence kafanı yastığına koyduğunda bi an için annenin yokluğunu düşün, artık yanında olmadığını...O an içine düşen acı zaten sana annenin kıymetinin büyüklüğünü gösterecek. Düşüncesi bile tarifsiz bir acı. Ki ben bunu düşündüğümde bu düşünceyi sadece bir kaç saniye kafamda tutabiliyorum. Ötesi dayanılmaz olur zaten, yapamam...
Bence sadece bu korkunç şeyi bi kaç saniye düşünmek bile annenin ne kadar değerli olduğunu, hiçbişeyin onu kırmaya değmeyeceğini anlayacaksın. Onlardan daha değerli hiçbirşey yok şu dünyada emin ol arkadaşım. O anlatsın, o söylesin, o kızsın. Yeterki yanında olsun.. Sen sadece dinle. İnan hiç zor birşey değil. Dinlediğin karşısında susup kaldığın annen olsun yeter kii ..
 
annemle pek iç açıcı geçmişimiz yok, bana karşı çok buyuk hataları oldu, kendini affettirmek için bir şey yaptımı dersen hayır
Fazla inatçı fazla gururlu mesela, ben daha duygusalım
eminim sende bu raddeye kolay gelmemişsindir, kıran insan kırılıyor maalesef bu anne de olsa değişmiyor
ama pişman olmak senin yüce gönüllüğünü gösterir,
bu aşamada bir şey yapabilir misin bilmiyorum çünkü annen hiç değişmeyecek
ama eminim sen değişeceksin, en anlaşılamaz taraflarına bile anlayışla bakabileceksin
Bende 25'ten sonra böyle oldu en azından
 
Baslik tam olarak benim haleti ruhiyem.
Anneme asiri bi sevgim var ama saygim yok.
Ayni sekilde annemin de bana sevgisi var ama zerre saygisi yok.
Ozguvenimi zedeliyor surekli ama sevdigini ve sefkatinin sonsuz oldugunu biliyorum.
Benim annem de cok cekmis, hala cekiyor.
Keske biraz anlatsa.. Rahatlardi belki.
Ben de sizin aksinize babama degil anneme yakinim.
Ama bu cok kotu bi sey.
İkisi arasinda hakem olmaya calismak, annemi korumaya calismak herkesten.. Buyuk yukumluluk.
Saygisizligimda sizin icin cektim bu yuku demesi icimi parcaliyordu, kendimi sucluyordum.
Ama simdi annemi kabullenmeye kendimi kontrol etmeye calisiyorum.
O bizim icin neler cekti, deyip susmaya calisiyorum.
Siz de hayirli bi evlat olmasaniz bunu dert etmezdiniz.
Birakin anneniz anlatsin.
Siz sefkatinizden anlatip uzulmesin diye dusunup sinirleniyorsunuz belki ama birakin anlatsin.
Anne be, ne harika bi hanimsin, diye bi adim atip iliskinizi tatli hale getirmeye calisin.
Ben de boyle guzel sozler yok maalesef.
Odunum biraz.
İcimden seviyorum..
Kaybedersem geberircesine aci cekerim ama duvarlarimi asamiyorum.
Bari siz asin :)
 
Anneme bin defa kurban olurum,asla bağırmam,incitmemeye çalışırım.Nasıl bağırıyorsun hayret bir şey ya.Anneden başka yaslanacak yer mi var.Annem canım, kanım, o bu dünyada yoksa ben yok olayım...Annem ayağının altını öpüyorum.......Lütfen annenize hiçbir zaman bağırmayın,sonra yokluğunda çok pişman olursun...
 
Annemin dediği gibi anne olmadan anlayamazsın ben annemin söylediğini doğum yaptığım gün anladım. Otur birkaç saniye annenin öldüğünü ve bir daha onu göremeyeceğini düşün ömür kalp kırmak ve kırılmak için çok kısa git annene sıkıca sarıl yanında olduğu için şükret senin yerinde olmak isteyecek çok insan var unutma.
 
Merhaba arkadaşlar,
Başlıkta da belirttim annemi çok seviyorum ama ona karşı saygıda büyük kusurlarım var.
Nereden başlasam bilmiyorum,en buyuk sorunlarımızdan biri ona karşı ağır sözler söylemekten çekinmiyorum bir şey söylese hemen saçmalama diyorum ya da geçmişte çektiklerini 9999 kez anlattığı için bir kez daha duyunca sinirlenyiorum kendime hakim olamıyorum bağırıp çağırıyorum. Kalbini kırıyorum sonra çok üzülüyorum.Arkadaşlarımın evime gelmesinden kuzenlerime gitmemden rahatsız oluyor, hiç misafirperver değil kendi akrabalarına karşı bile hürmeti yok çok dağınık çok inatçı bu yastan sonra düşüncelerini değştiremiyorum.Anneme karşı çıkmazdayım.
MErak ettiğim sizlerin annelerinizle ilişkileriniz anneleriniz size karşı tutmları ve sorunlarınızı çözme şekilleriniz ve son olarak tavsiyeleriniz?:25:

canım
insanın bir yaştan sonra kafası pek bir şey kaldıramıyor
senin misafir davet etmen çok normalken ona göre büyük bir sıkıntı sebebi olabilir
seni aynı şeyleri anlatarak sıkıyor olabilir
ama bunu sadece sen yaşamıyorsun
ayrıca bizler de o yaşa gelince farkında olmadan aynı şeyleri yapacağız Allah korusun
dağınık ve inatçılığı da yaş ilerledikçe artar, buna takmak yerine kabullenmeyi öğren
nihayetinde o senin en değerli varlığın
sinirlendiğin an ona kızmadan önce ölüm gerçeğini düşünürsen bu davranışın zamanla yok olacaktır
 
meryemcim anlaşamamanız normal tabi ki, asya30 abla çok güzel anlamış seni ve çok güzel anlatmış.çok haklı senin annen karşı olan davranışlarının temelinde baban ve babaannenin tavırları var malesef.benim de rahmetli babam hep annemle dalga geçerdi,büyüdük baktım biz de annemle dalga geçiyoruz, annem ilkokul mezunuydu babam üniversite,o yüzdendi dalga geçmesi.çocuktuk gülerdik annemle alay etmesine.babam rahmetli olduktan sonra sanırım hepimiz hatamızı anladık,şimdi tatlı atışmalar dışında kimse anneme bir şey demez.tabi anlaşamadığımız uzlaşamadığımız noktalar çok ama ya konuşmuyoruz o konuları ya da susuluyor.senin annen belli ki çok çekmiş şimdi yeni yeni konuşmaya başlamış olmalı sindirememiş yaşadıklarını,ozamanlar anlatamamış şimdi içindekileri dökmekle tatmin olmuyor.onu çok iyi anlıyorum.ben de kaynanamın söylediklerini 4 senedir evli olmama rağmen unutamıyorum her gün ona söyler gibi kendi kendime konuşup iş yapıyorum o sinirle:1: insan karşısındakine öfkesini kusmadan rahatlamıyor anlayacağın ve annecinde bu yüzden çok konuşuyor sanırım (ilerde bende kesin öyle olcam) sana kızmadım,gençlikte olur öyle sinirlenme falan.annen kızar ama küsmez sana merak etme.senin iyi bir kız olduğunu düşünüyorum buraya üye olduğumdan beri,ablalardan arkadaşlardan sana yardımcı olmalarını istemişsin,umarım işine yarayacak bilgileri aldın.Annen seni her sinirlendirdiğinde içinde sabredersem annemi ve Allahın rızasını kazanırım inşallah de,anneni öp bir tane bak nasıl susuyor:52:
 
Merhaba arkadaşlar,
Başlıkta da belirttim annemi çok seviyorum ama ona karşı saygıda büyük kusurlarım var.
Nereden başlasam bilmiyorum,en buyuk sorunlarımızdan biri ona karşı ağır sözler söylemekten çekinmiyorum bir şey söylese hemen saçmalama diyorum ya da geçmişte çektiklerini 9999 kez anlattığı için bir kez daha duyunca sinirlenyiorum kendime hakim olamıyorum bağırıp çağırıyorum. Kalbini kırıyorum sonra çok üzülüyorum.Arkadaşlarımın evime gelmesinden kuzenlerime gitmemden rahatsız oluyor, hiç misafirperver değil kendi akrabalarına karşı bile hürmeti yok çok dağınık çok inatçı bu yastan sonra düşüncelerini değştiremiyorum.Anneme karşı çıkmazdayım.
MErak ettiğim sizlerin annelerinizle ilişkileriniz anneleriniz size karşı tutmları ve sorunlarınızı çözme şekilleriniz ve son olarak tavsiyeleriniz?:25:

Merhaba...
Konunu okuyunca ceyap yazmak istedim. Benim de bi ablam var siz gibi ona göre annemin tüm yaptiklari hata yanlis vs.. kadin ne yapsa gözüne batar laf eder unuttugu sey jenerasyon farki ve annemin cok cektigi insanlara artik güveninin olmadigi ben ablamdan yas olarak cok daha kücügüm ama annem ne dese kabulleniyorum olabilir o öyle düsünüyor diyorum kimse onu tasvip etmek zorunda degil ne kuzenlerim ne kardeslerim ne arkadaslarim vs.. annemi yargilayan dönsünde bi kendine baksin diye düsünürüm hep.
Annem haksizda olsa ben ve abim onun yaninda oluruz söylediklerini tasvip etmesekde bazen duymazdan geliriz bazen de kabullendirmeye calisiriz ki kabullenmez cok inatcidir annem benim de inadim ona cekmisdir :D kabullenmesede ses etmez biz yinede bildigimizi okuruz biraz söylenir hatta cok söylenir kendini bosaltir sonra normale döner :D
Ablamsa anneme kizdiginda bagirdiginda abimin tepkisiyle karsilasir tabi yine annem korur onu ana yüregi iste ...
Söyleyecegim ne olursa olsun annenizi oldugu gibi kabullenin ve sevin deger verin zorda olsa söylendiginde kulaklarinizi kapayin ne derse desin isterse sacma konussun birakin kendini öyle ifade ediyor demekki degistiremezsiniz zamanla ögreneceksiniz zaten tepkisiz kalmayi yeter ki biraz caba sarfedin...
Bu arada hepimiz evliyiz ama annem hala yürümeyi yeni ögrenmisiz gibi davranir herseyimize müdahale eder bu benim hosuma gider ablamsa nefret eder :D
 
Son düzenleme:
Merhaba arkadaşlar,
Başlıkta da belirttim annemi çok seviyorum ama ona karşı saygıda büyük kusurlarım var.
Nereden başlasam bilmiyorum,en buyuk sorunlarımızdan biri ona karşı ağır sözler söylemekten çekinmiyorum bir şey söylese hemen saçmalama diyorum ya da geçmişte çektiklerini 9999 kez anlattığı için bir kez daha duyunca sinirlenyiorum kendime hakim olamıyorum bağırıp çağırıyorum. Kalbini kırıyorum sonra çok üzülüyorum.Arkadaşlarımın evime gelmesinden kuzenlerime gitmemden rahatsız oluyor, hiç misafirperver değil kendi akrabalarına karşı bile hürmeti yok çok dağınık çok inatçı bu yastan sonra düşüncelerini değştiremiyorum.Anneme karşı çıkmazdayım.
MErak ettiğim sizlerin annelerinizle ilişkileriniz anneleriniz size karşı tutmları ve sorunlarınızı çözme şekilleriniz ve son olarak tavsiyeleriniz?:25:
Tipki benim annemden bahsediyorsunuz.. bu kadar mi aynisi olur.... ve bu yaziyi yazanin da nedense kardesim oldugunu dusunuyorum... cunku tipki kardesim gibi davraniyorsunuz...
Dedim ya ayni annemin ozellikleri.. sizi sadece anlattiklariyla bunalmaniz konusunda anliyorum ama annenize tepkinizi anlamiyorum.... emin olun anneniz de benim annem gibi zamaninda yasadiklari yuzunden bu hale geldi... biraz merhamet.... psikoloğa goturun diyecegim ama anneniz inatçi oldugundan onu da yapamayacaksınız.... dedim ya aynisi.... ailemin oturduğu yerde tek kuzenlerimiz var ve yengem dort sene kadar once vefat etti... ama bu bile annemin yureğini kismen yumusattı... halen kardesimin gitmesi veya onlarin gelmesinden rahatsiz oluyor :(( kendi ailesine de sirti donuk .... ama ne kendi ailesinde sevgi gormus ne evlenmis yuzu gulmus... babam kotu biri degildir aslinda ama baba tarafinin anneme yaptiklarina sesini çikarmayarak aslinda en buyuk kotulugu yapmis .. kadincagiz icin ata ata bu hale geldi ... bir sey yapilamiyor çunku ne kadar konuşsa , anlatsa da kendini dış dünyaya kapatmis....
Açikcasi ben de annemle universiteye gidene kadar pek gecinemezdim ama sonra gurbeti tadinca bir de anne olunca hiiiç kiyamiyorum... anlatmaya baslayinca kibarca "anne , kapat artik bu mevzulari, valla kendini yedin bitirdin,yazik sana bitanem" diyorum ve lafi değiştiriyorum... biraz bozuluyor gerçi ama en azindan kalbini kirmadan konu degisiyor :-) :-)
Yaptiginizi dogru bulmasam da sizi anliyorum ama uzmeyin anneciginizi .... lütfen....
 
Back
X