annemin artık beni çok sıkan aşırı ilgisi.. sizce nasıl bir yol izlemeliyim?

Bıraz da annenızı anlamaya çalışsanız? Insanlar çok kötu:KK43: varın bunun keyfını çıkarın.
 
Valla zor okudum.Bu kadar müdahaleyle dışarı çıkmanız bir mucizeymiş.

lisede ona da izin vermiyordu aklım kalıyor sende diye ama üniversiteye geçince alıştı artık. dışarı çıkmam da problem yok hatta evde bu olaylardan dolayı bunaldığım için evde pek kalmamaya çalışırım ama eve geldiğimde yine aynı şeyler. dışarıdayken de çoğu zaman yukarıda anlattığım gibi huzurumu kaçırıyor.

otur sakince konuş diyeceğim ama değişmez
yaş kaç? 92li misin?

evet 92liyim 23 yaşında olucam 1 ay sonra. konuşmayı çok denedim sürekli konuşuyorum bak anne kız ilişkimizi bitirdin bu böyle olmaz diye ama ben kendimi bu yaştan sonra değiştiremem sen bana ayak uydurursan kavga etmeyiz diyor. senin kötülüğünümü istiyorum hepsi seni korumak için, onu giyme bunu giy dediysem kalın giyin de hasta olma diye diyor ama artık bunun korumanın dışına çıktığını hayatıma müdahale olduğunu anlayamıyor.
 
Bıraz da annenızı anlamaya çalışsanız? Insanlar çok kötu:KK43: varın bunun keyfını çıkarın.

bunca senedir anlamaya çalıştım ama artık sabrım kalmadı. sürekli araması belki evet insanlar kötü, dışarısı kötü diye ama diğer olayların çevreyle bir ilgisi yok maalesef hepsi kendi içinde yaptığı kuruntularla ilgili.
 
madem konuştunuz ve olmadı o halde sizde ona diyin bu kıyafet olmaz şunu giy , şunu yeme, şununla konuşma, gibi belki durumunuzu anlar...
 
Aynı benim annem kaldiki ablam 28 yasnda ona bile hava kararmadan eve gel kuralı gecerli ama bana norml gelio artk:KK53:
 
Bu yaşınıza kadar karışmış , bu yaştan sonra değişmeyeceği için biraz daha sabredin. Evlenince büyüdüğünüzü farkeder inşallah. Yoksa işiniz iş. Evede gelir sen yapamazsın diye. Zorr yani.
 
Ahh ahh benım kızıma karsı gelecekteki halim:KK43: dıretıyor mu size? Mesela o gun hangi kıyafetı gıydınız?
 
lisede ona da izin vermiyordu aklım kalıyor sende diye ama üniversiteye geçince alıştı artık. dışarı çıkmam da problem yok hatta evde bu olaylardan dolayı bunaldığım için evde pek kalmamaya çalışırım ama eve geldiğimde yine aynı şeyler. dışarıdayken de çoğu zaman yukarıda anlattığım gibi huzurumu kaçırıyor.



evet 92liyim 23 yaşında olucam 1 ay sonra. konuşmayı çok denedim sürekli konuşuyorum bak anne kız ilişkimizi bitirdin bu böyle olmaz diye ama ben kendimi bu yaştan sonra değiştiremem sen bana ayak uydurursan kavga etmeyiz diyor. senin kötülüğünümü istiyorum hepsi seni korumak için, onu giyme bunu giy dediysem kalın giyin de hasta olma diye diyor ama artık bunun korumanın dışına çıktığını hayatıma müdahale olduğunu anlayamıyor.
okuyor ya da çalışıyor musunuz? çalışmaya başlayınca farklı olabilir
 
herkese merhaba öncelikle.. başlıkta da belirttiğim gibi annemin normal olmayan bir ilgisi var bana karşı artık hastalık derecesinde. yediğim yemekten, uyuduğum saate, giydiğim kıyafetin inceliğinden kalınlığından, gün içinde sürekli konuşmak istemesine kadar. annedir illa çocuğu için endişelenir diye diye sakinleşmeye çalıştım ama inanın çok bunaldım artık. hala beni her şeyine karışabileceği 2 3 yaşında çocuk gibi görüyor.

örneğin, arkadaşımın düğününe gidicektim geçen yaz elbisemi hazırlamışım ona uygun ayakkabımı almışım tam kuaföre gitmek için evde çıkıcam tutturdu bugün hava serin seni o elbiseyle düğüne göndermem hasta olup mu geleceksin başıma falan diye. gitmiş dolaptan gündelik hayatta bile kullanmadığım dolabımda öylesine duran ama biraz kalın olan saçma sapan bir şey almış bunu giy öyle git diye. yani benim bütün hevesim, heyecanım kaçtı gitti zaten benimle kavga ettikten sonra. hava gerçekten serin olsa hak vericem ama düğün ağustos sıcağında oldu siz düşünün gerisini.

ya da başka bir örnek gün içinde beni çok sık arar o yüzden ne zaman uzun süre telefona bakamayacak durumda olacaksam merak etmesin diye arar haber veririm sinemaya giricem telefonlarını açamam ararsan falan gibi ama insanlık hali sonuçta bazen dalgınlığıma geliyor her şeyi haber veremiyorum. geçen erkek arkadaşımla tiyatroya gitmiştik haber vermeyi unutmuşum girerken. tiyatroda aradı annem beni bende açamadığım içim meşgule attım telefonu. daha önce de konuşmuştuk bu konuyu bak eğer açamayacak olursam meşgule atarım netice de iyiyim ki telefona bakıp meşgule atabiliyorum merak etme diye. sanki hiç bunları konuşmamışız gibi aradı da aradı hiç durmadan. hani insan biraz bekler sonra arar falan öyle de değil 10 dakikada bir arıyor. inanın tiyatro bitti ama ben izlediğimden hiçbir şey anlamadım bu olay yüzünden.

yani kızlar inanın çok bunalıyorum. her şeyime karışıyor, müdahale ediyor. diyete başlamak istiyorum biraz kilo fazlam var diye ona bile izin vermem zayıflayıp bünyeni halsiz mi düşüreceksin diyor. aslında annemin psikolojik desteğe ihtiyacı var farkındayım ama asla kabul etmiyor. aksine o bana karıştıkça biz tartışıyoruz diye bana sen çok sinirli oldun asıl git kendini bir doktora göster diyor. koskoca kadın sürükleyerek de doktora götüremem ki..

biraz uzun oldu ama fikirlerinize gerçekten ihtiyacım var. psikoloğa ikna edip götüremiyorum peki başka nasıl bir çözüm bulabilirim bu duruma?
ay kıyamam ya anne işte nasıl baglanmıs ama bu boyutu rahatsz edıcı peki...babanız nerde yada baska kardesınız yokmu ılgısını dagıtabılecek baska seyler olsa yada dedgınız gıbı psıkologa gıtse..yinede yerım o anneyi :)
 
Bu yaşınıza kadar karışmış , bu yaştan sonra değişmeyeceği için biraz daha sabredin. Evlenince büyüdüğünüzü farkeder inşallah. Yoksa işiniz iş. Evede gelir sen yapamazsın diye. Zorr yani.

bir de diyor iç güveysi mi alsak ben senden ayrılamam :) bende dedim onu zaten unut hatta ben araya mesafe koymak istiyorum sürekli dip dibe olmamamız lazım senin müdahalelerinden ben bunaldım evlendiğimde elin oğlu seni hiç çekemez diye.

Ahh ahh benım kızıma karsı gelecekteki halim:KK43: dıretıyor mu size? Mesela o gun hangi kıyafetı gıydınız?

inşallah öyle olmazsınız çocuğunuza karşı çünkü inanın anne kız ilişkisi kalmıyor ortada sürekli bir kavga olduğu için. 1 gün iyiysek 5 gün kötüyüz yani. o gün annem çok diretti kendi gösterdiğini giyeyim diye bende kabul etmedim bayağı kavga ettik sonra ben sinirlendim gitmiyorum düğüne hevesim kalmadı zaten dedim tabi sinirden başladım ağlamaya. o sırada da kuaförde buluşacağım arkadaşım aradı bayağı ısrar etti olur mu öyle gelmemezlik diye. öyle olunca annem de ne giyersen giy bıktım senden uğraşamıcam dedi bende aldığım elbiseyi giydim sonra. ama sorun da bu zaten ben diretip kendi istediklerimi yapmaya çalışıyorum ama en ufak bir şey için bile 2 saat kavga olunca evde hevesim kalmıyor. çok yakın bir arkadaşımın düğünü diye o kadar hevesliydim ki böyle evden güle oynaya çıkıyordum, o olaydan sonra kuaföre gittim gözlerim şişmiş ağlamaktan. hani yine sonunda benim istediğim oldu ama ben o kadar sinir harbi yaşadıktan sonra anlamı kalmadı.

okuyor ya da çalışıyor musunuz? çalışmaya başlayınca farklı olabilir

okuyorum hala bu sene son inşallah bitecek. umarım en kısa zamanda iş de bulabilirim de evde çok fazla vakit geçirmek zorunda kalmam. ama çalışınca da pek bir şey değişeceğini sanmıyorum.
 
ay kıyamam ya anne işte nasıl baglanmıs ama bu boyutu rahatsz edıcı peki...babanız nerde yada baska kardesınız yokmu ılgısını dagıtabılecek baska seyler olsa yada dedgınız gıbı psıkologa gıtse..yinede yerım o anneyi :)

tek çocuğum ben maalesef. keşke küçük bir kardeşim olsaydı diyorum zaten hep. ilgisi ona kayardı beni de belki biraz da olsun unuturdu diye ama artık onun içinde çok geç zaten :) dışarıdan ilgili sevimli bir anne gibi göründü galiba ama işin içinde olunca inan öyle olmuyor canım :)
 
O zaman durum baska tabii. Dediğiniz gibi takıntı haline gelmiş, değişmez artık sanmıyorum.
 
bir de diyor iç güveysi mi alsak ben senden ayrılamam :) bende dedim onu zaten unut hatta ben araya mesafe koymak istiyorum sürekli dip dibe olmamamız lazım senin müdahalelerinden ben bunaldım evlendiğimde elin oğlu seni hiç çekemez diye.



inşallah öyle olmazsınız çocuğunuza karşı çünkü inanın anne kız ilişkisi kalmıyor ortada sürekli bir kavga olduğu için. 1 gün iyiysek 5 gün kötüyüz yani. o gün annem çok diretti kendi gösterdiğini giyeyim diye bende kabul etmedim bayağı kavga ettik sonra ben sinirlendim gitmiyorum düğüne hevesim kalmadı zaten dedim tabi sinirden başladım ağlamaya. o sırada da kuaförde buluşacağım arkadaşım aradı bayağı ısrar etti olur mu öyle gelmemezlik diye. öyle olunca annem de ne giyersen giy bıktım senden uğraşamıcam dedi bende aldığım elbiseyi giydim sonra. ama sorun da bu zaten ben diretip kendi istediklerimi yapmaya çalışıyorum ama en ufak bir şey için bile 2 saat kavga olunca evde hevesim kalmıyor. çok yakın bir arkadaşımın düğünü diye o kadar hevesliydim ki böyle evden güle oynaya çıkıyordum, o olaydan sonra kuaföre gittim gözlerim şişmiş ağlamaktan. hani yine sonunda benim istediğim oldu ama ben o kadar sinir harbi yaşadıktan sonra anlamı kalmadı.



okuyorum hala bu sene son inşallah bitecek. umarım en kısa zamanda iş de bulabilirim de evde çok fazla vakit geçirmek zorunda kalmam. ama çalışınca da pek bir şey değişeceğini sanmıyorum.
inşallah iş bulursunuz hemen (bunu annenizin konusundan bağımsız yazıyorum)
anneniz bence az da olsa değişir, ekonomik özgürlüğünü kazanmış bir genç kıza daha farklı bakılır emin olun
 
bence biraz hak verin..haberleri hepimiz izliyoruz..tamam biraz abartılı ama ilgisizlikten çok daha iyi bu...
 
tek çocuğum ben maalesef. keşke küçük bir kardeşim olsaydı diyorum zaten hep. ilgisi ona kayardı beni de belki biraz da olsun unuturdu diye ama artık onun içinde çok geç zaten :) dışarıdan ilgili sevimli bir anne gibi göründü galiba ama işin içinde olunca inan öyle olmuyor canım :)
olsun canım ya annen olmasaydı benımkı 3 kızı olmasına ragmen benı bunaltıyo da yınede sıkayetcı olma bak ınan bana ..ama yınede bı problem oldugu belli malesef bı destek alması lazım
 
Çok zor ama anlattıklarınız gerçekten...
Annelerimiz ewet korumacı ama sizinki biraz fazlaymış..
Babanız hayatta mı, bahsetmemişsiniz ondan oyuzden sordum ama o_O
 
X