Merhabalar;
Bu konuyu annemin triplerinden sıkıldığım için haksızlık mı yapıyorum acaba diye fikirlerinizi alma amacıyla açıyorum
Ben sorunlu bir ailede büyüdüm, annem- babam hep kavga halindeydi. En büyük çocukta olunca hep annemin gönlünü etmeye çalıştım, resmen o çocuk ben anne gibi yaşadık. Bu yüzden bana aşırı düşkündü. Gelelim dananın kuyruğunun koptuğu yere. Benim çocuğum olunca annem inanılmaz triplere girdi heralde çalıştığım için ona çocuğa bak derim diye çok korktu çünkü rahatına çok düşkündür.
Ben baştan beri ücretsiz izin alıcam uzun süre bakıcam sonra bakıcı tutacağım anne sen merak etme dedim. Ama annem ben doğum yapınca ne yapacağını şaşırdı. Daha önce de konu açmıştım hastanede yanımızda iki gün kalmak istemedi, kv-kp yanında ben sıkıldım bu hastaneden dedi. Sonra eve geldik güya yardıma gelmiş kv yemek getiriyo annem oturmuş el işi yapıyo, komşularımla evde olsam şuraya giderdim, burda sıkıldım diyo. Banyoları ben yıkıyorum zaten annem demesin mi evi süpürmeye temizlikçini çağır. Anladım ki annem kalmak ve bize yüz vermek istemiyo bende 10. gün anne biz iyiyiz sen git istersen dedim gönderdim.
Sonra birkaç kez kendi sıkıldıkça aman geleyim bebekle sana yardım ederim diye geldi gitti, geldiğinde hiçbir iş yapmıyor bebekle ben yapıyorum. Bebeği bir kez eline almıyor altını bir kez değiştirmişliği yoktur, bir kez uyutmuşluğu. Sürekli gezsek benim alış veriş yapmam lazım araban var şuraya gitsek deyip duruyor. Bize geldiğinde hemen akrabaları arıyor ben de bebeğin yanındayım büyütüyoruz işte diye anlatıyor.
Bunun üzerine ben tavrımı koydum onu çağırmamaya pek görüşmemeye başladım.
Ve annem başladı sen bana kötü davranıyon, benle ilgilenmiyon demeye. Dedim anne bak bırak çocuğa bakmayı ben çalışan insanım 2 sene evde çocuk baktım bir saat bir işim olsa, hasta olsam, sıkılsam sana emanet edip bir yere çıkamadım böyle de olur mu diye. Bu sefer çağırmadın ki çağırsan bakardım.
Şimdi ben buna ne yapayım mesafeli davranıyorum kendi aileme konsantreyim sürekli bana küsüyo trip atıyo hatta beddua ediyormuş. Artık bu işin içinden çıkamıyorum.
Bu konuyu annemin triplerinden sıkıldığım için haksızlık mı yapıyorum acaba diye fikirlerinizi alma amacıyla açıyorum
Ben sorunlu bir ailede büyüdüm, annem- babam hep kavga halindeydi. En büyük çocukta olunca hep annemin gönlünü etmeye çalıştım, resmen o çocuk ben anne gibi yaşadık. Bu yüzden bana aşırı düşkündü. Gelelim dananın kuyruğunun koptuğu yere. Benim çocuğum olunca annem inanılmaz triplere girdi heralde çalıştığım için ona çocuğa bak derim diye çok korktu çünkü rahatına çok düşkündür.
Ben baştan beri ücretsiz izin alıcam uzun süre bakıcam sonra bakıcı tutacağım anne sen merak etme dedim. Ama annem ben doğum yapınca ne yapacağını şaşırdı. Daha önce de konu açmıştım hastanede yanımızda iki gün kalmak istemedi, kv-kp yanında ben sıkıldım bu hastaneden dedi. Sonra eve geldik güya yardıma gelmiş kv yemek getiriyo annem oturmuş el işi yapıyo, komşularımla evde olsam şuraya giderdim, burda sıkıldım diyo. Banyoları ben yıkıyorum zaten annem demesin mi evi süpürmeye temizlikçini çağır. Anladım ki annem kalmak ve bize yüz vermek istemiyo bende 10. gün anne biz iyiyiz sen git istersen dedim gönderdim.
Sonra birkaç kez kendi sıkıldıkça aman geleyim bebekle sana yardım ederim diye geldi gitti, geldiğinde hiçbir iş yapmıyor bebekle ben yapıyorum. Bebeği bir kez eline almıyor altını bir kez değiştirmişliği yoktur, bir kez uyutmuşluğu. Sürekli gezsek benim alış veriş yapmam lazım araban var şuraya gitsek deyip duruyor. Bize geldiğinde hemen akrabaları arıyor ben de bebeğin yanındayım büyütüyoruz işte diye anlatıyor.
Bunun üzerine ben tavrımı koydum onu çağırmamaya pek görüşmemeye başladım.
Ve annem başladı sen bana kötü davranıyon, benle ilgilenmiyon demeye. Dedim anne bak bırak çocuğa bakmayı ben çalışan insanım 2 sene evde çocuk baktım bir saat bir işim olsa, hasta olsam, sıkılsam sana emanet edip bir yere çıkamadım böyle de olur mu diye. Bu sefer çağırmadın ki çağırsan bakardım.
Şimdi ben buna ne yapayım mesafeli davranıyorum kendi aileme konsantreyim sürekli bana küsüyo trip atıyo hatta beddua ediyormuş. Artık bu işin içinden çıkamıyorum.
(
