- 2 Şubat 2020
- 12.655
- 28.864
- 528
Konuya nasıl girilir bilmiyorum. Çoğunuzla burda sohbetimiz oldu, bilmeyenler için yazayım. Tüp bebek tedavisiyle 28 haftalık ikiz gebeyim. Birkac gündür geçmeyen sancım olunca doktora yazdım hemen gel dedi. Gittik, bebeklerin suyu fazla cıktı. Soldaki bebek rahim ağzına baskı yapıyormuş, rahmim 34.haftada olması gereken boya gelmiş. Nst bakıldı orda da sancı çıkınca apar topar ciğer geliştirici iğne yapılmasına karar verdi. Bugün için gebelik şekerine bakalım diye tekrar çağırdı. Neyse eve geldik eşim benden daha panik zaten, kara kara bu hafta doğurursam ne olur diye düşünüyoruz. Annem aradı dertlestik biraz.
Bugün yine arıyor bana diyor ki, dün gece düşünmekten uyuyamamış, ben doğum yaparsam karyola takımım yokmuş, lohusa yatağı yapılmamış, ele güne rezil olurmuşuz, ne yapacakmış... Söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki, sonra da üzülüyorum işte kalbini kırdım diye. O durumda düşünmesi gereken en son şey el alem olması gerekirken kafaya taktiği şeye bakın. Öz annemin bana kendimi bu kadar değersiz hissettirmesi canımı çok sıkıyor. Daha az görüşeyim, mesafe koyayım diyorum o da olmuyor. Ölüm var sağken kıymetini bileyim diye iki gün aramasam yine vicdan yapıyorum.
Tavsiye istemek için açmadım, sadece içimi dökmek istedim. Vicdanımı devre dışı bırakmaya gücüm yetmiyor gerçekten yapamıyorum.
Bugün yine arıyor bana diyor ki, dün gece düşünmekten uyuyamamış, ben doğum yaparsam karyola takımım yokmuş, lohusa yatağı yapılmamış, ele güne rezil olurmuşuz, ne yapacakmış... Söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki, sonra da üzülüyorum işte kalbini kırdım diye. O durumda düşünmesi gereken en son şey el alem olması gerekirken kafaya taktiği şeye bakın. Öz annemin bana kendimi bu kadar değersiz hissettirmesi canımı çok sıkıyor. Daha az görüşeyim, mesafe koyayım diyorum o da olmuyor. Ölüm var sağken kıymetini bileyim diye iki gün aramasam yine vicdan yapıyorum.
Tavsiye istemek için açmadım, sadece içimi dökmek istedim. Vicdanımı devre dışı bırakmaya gücüm yetmiyor gerçekten yapamıyorum.
zor böyle bir anneyle büyümek de derdin olduğunda paylasmak da .Büyüdükçe bende ona benzediğimi hissediyorum bazen çok kötü oluyorum ki asla böyle olmam diyordum .Şöyle yapıyorum ben mesafe koymuyorum ama onun bu durumunun benimle alakası olmadığını söylüyorum kendime .Onlarin yetiştiği ortam böyle yapacak hiiiic bı şey yok .Üzmüyorum ben ,anlatmıyorum da .Sinirlerim bozulmasını istemiyorum .Allah kolaylık versin dogumunuzda Rabbim sağlıkla kucağıniza almayı nasip etsin .Bu arada. Bu düşünce tarzı iç Anadolu da var 
