sayın Meltem hanım,
ben 33 yaşındayım ve 2 çocuk annesiyim.şu an maddi sorunlarımız yüzünden evimden taşınmak zorundayım.
ev kiram çok uygun olduğu halde yinede ödeyemiyoruz.şu an hayatımla ilgili bi dönüm noktasında hissediyorum kendimi.
eşimin banka borçları yüzünden en az 3-4 sene hiç para geçmiycek elimize.o yüzden evimiz geçimini sağlamak için bişeyler yapmam lazım.
şu an iki seçenek var aklımda
1.annemle birlikte uygun fiyata bi ev tutup beraber yaşıycaz eşimin maaşıyla borçlarımızı öderken annemin emekli maaşıylada
evimizi geçindiricez.
annem ,eşim ve kardeşilerim bu şekilde yaşamamız gerektiğini.3-4- sene içine borçlarımızı ödedikten sonra daha rahat bi hayatımız
olacağını söylüyolar.
bana bu konuda baskı yapıyolar ama ben bu konuda çok isteksizim.
çünkü annemle hiç anlaşamıyorum malesef.normalde açık bi kadınım ben.annem çok tutucu.bu yüzden her zaman zıtlaşıyoruz malesef.ve benim sinirlerim çok bozulmuş durumda.
bu konuda daha fazla baskı görmek istemiyorum.
bana kapanmam konusunda baskı yapıo.her görüşmemizde ağlayarak ne zaman kapanıcaksın diyip bunaltıyo beni.
bense hep sabırlı davranıyorum.annem bize geldiği zaman kapalı giyiniyorum.ve annemn yanına giderkende başımı kapatıyorum.ama
beraber yaşamaya başladıktan sonra eminim bu konuda çok zorlanıcam.o yüzden ne yapıcamı şaşırmış durumdayım.
2.kendim bi işe girip evime bakmak istiyorum.ama bu konuda eşim ve ailemle mücadele etmem gerekicek malesef.
ben kendim çalışıp evimin kirasını vermek, çocuklarımı ihtiyacını gidermek istiyorum.ve annemle bir arada olup
hergün gerilmektense çalışmaya razıyım.
sizce nasıl bi karar veriyim?
biliyorum bu benim hayatım ve en doğru kararı benim vermem lazım ama gerçekten çıkmazda hisediyorum kendimi.
annemle şu an çok sık görüşemiyoruz.yani sonuçta aynı evde değiliz ve en azından annem yokken rahat bi nefes alabiliyorum.
bir arada yaşamaya başlayınca şimdiki gibi sabırlı olamam ve annemi kırarım diye korkuyorum
Dr. Meltem Kavcar Sırmalı'ya Sorun başlığına yazmak istemiştim ama o bölüme konu açamadım o yüzden buraya yazdım
ben 33 yaşındayım ve 2 çocuk annesiyim.şu an maddi sorunlarımız yüzünden evimden taşınmak zorundayım.
ev kiram çok uygun olduğu halde yinede ödeyemiyoruz.şu an hayatımla ilgili bi dönüm noktasında hissediyorum kendimi.
eşimin banka borçları yüzünden en az 3-4 sene hiç para geçmiycek elimize.o yüzden evimiz geçimini sağlamak için bişeyler yapmam lazım.
şu an iki seçenek var aklımda
1.annemle birlikte uygun fiyata bi ev tutup beraber yaşıycaz eşimin maaşıyla borçlarımızı öderken annemin emekli maaşıylada
evimizi geçindiricez.
annem ,eşim ve kardeşilerim bu şekilde yaşamamız gerektiğini.3-4- sene içine borçlarımızı ödedikten sonra daha rahat bi hayatımız
olacağını söylüyolar.
bana bu konuda baskı yapıyolar ama ben bu konuda çok isteksizim.
çünkü annemle hiç anlaşamıyorum malesef.normalde açık bi kadınım ben.annem çok tutucu.bu yüzden her zaman zıtlaşıyoruz malesef.ve benim sinirlerim çok bozulmuş durumda.
bu konuda daha fazla baskı görmek istemiyorum.
bana kapanmam konusunda baskı yapıo.her görüşmemizde ağlayarak ne zaman kapanıcaksın diyip bunaltıyo beni.
bense hep sabırlı davranıyorum.annem bize geldiği zaman kapalı giyiniyorum.ve annemn yanına giderkende başımı kapatıyorum.ama
beraber yaşamaya başladıktan sonra eminim bu konuda çok zorlanıcam.o yüzden ne yapıcamı şaşırmış durumdayım.
2.kendim bi işe girip evime bakmak istiyorum.ama bu konuda eşim ve ailemle mücadele etmem gerekicek malesef.
ben kendim çalışıp evimin kirasını vermek, çocuklarımı ihtiyacını gidermek istiyorum.ve annemle bir arada olup
hergün gerilmektense çalışmaya razıyım.
sizce nasıl bi karar veriyim?
biliyorum bu benim hayatım ve en doğru kararı benim vermem lazım ama gerçekten çıkmazda hisediyorum kendimi.
annemle şu an çok sık görüşemiyoruz.yani sonuçta aynı evde değiliz ve en azından annem yokken rahat bi nefes alabiliyorum.
bir arada yaşamaya başlayınca şimdiki gibi sabırlı olamam ve annemi kırarım diye korkuyorum
Dr. Meltem Kavcar Sırmalı'ya Sorun başlığına yazmak istemiştim ama o bölüme konu açamadım o yüzden buraya yazdım
