Annemle iletisimimiz yok gibi..

aynı dert bendede var.üniveriste biteli 1.5 yıl oluyor.ve ben istanbulda okuyabilecekken sadece evden uzak kalmak için ist dışında okudum.lise dönemimden beri annemle anlaşamıyoruz.gerçi daha öncesindede anlaştığımızı hatırlamıyorum.üniversiteden tatile geldiğim zmaanlar ilk gün harika beni özlemiş gayet sıcak davranıyo sonra birdn bire değişiyo.1 sene iş hayatım oldu.sabah 8 akşam 8 çalışıyodum.haftadad 1 gün iznim vardı.ve aşırı yoruluyodum.neden ben yardım etmiyomuşum evde kendisine neden evi otel gibi kullanıyomuşum.az önce yeni tartışmamızı yaptık.4.5 senelik bir ilişkim var ve en başından beri ailem biliyor.babamda dahil.ikimizde aynı okuldaydık.okul bitmesi için iş bulmak için zaman ihtiyacımız vardı.erkek arkadaşım henüz askerliğini yapmadı zaten kısa dönem gidecek.farklı şehirlerde oturuyoruz.ve ayda 1 zor görüşebiliyoruz.sadece 5 saat için bile izin almam zor oluyo.bişey anlatmaya çalışsam hep bir eleştiri halinde annem.bende o yüzdne bişey sölemiyorum.bizim hayalimiz kasım gibi söz mayıs nişan önümüzdeki yılın kasımı gibide düüğndü.ama annemin bu tavrı yüzünden daha erken evlenicez.ben aklıma koydum artık.hatta annem bile söledi.madem bu şekilde devam edicek iice çığrındna çıktın askerliğide beklemeden git dedi.bende öle yapıcam.bunları yazarken bile ellerim titriyo.annemin karakterini erkek arkadşımda biliyo ve o da çok üzülüyo

arkadasim bende annem ile hic anne kiz olamadik, beni hep suclu bulur ne yapsam yaranamam ona, evlendim bir atnede cocugum var, geceleri uykusuz kalirim evimin isini yaparim ona gelirim onun evindede calisirim yemek vs. herseyi yaparim ama yinede yaranamam, hep sunu der" bu eve gelin gelsede bana evin islerine yardim etse" bu lafi duydugumda o kadar üzülüyorum i shemen hemen her gün gelyiorum ona yardim etmek icin torununu da görsün diye, ama yaranamam, benim erkek kardesimi ama el üstünde tutar, kücük birde kiz kardesim var ona ne is ettirir, nede bir seyi kisitlar ondan, ama benim hayatimda herseyi kisitladi, hicbirseye izin vermezdi, kesinlike anneme bir derdimi bu zamana kadar anlatmadim, cünkü hep sunu der bize" sizin ne derdiniz olacak, yiyin yatin asagiya, der
herkesin bir derdi var durur icerisinde misali...

Zilanur .!.:

arkadasim bende annem ile hic anne kiz olamadik, beni hep suclu bulur ne yapsam yaranamam ona, evlendim bir atnede cocugum var, geceleri uykusuz kalirim evimin isini yaparim ona gelirim onun evindede calisirim yemek vs. herseyi yaparim ama yinede yaranamam, hep sunu der" bu eve gelin gelsede bana evin islerine yardim etse" bu lafi duydugumda o kadar üzülüyorum i shemen hemen her gün gelyiorum ona yardim etmek icin torununu da görsün diye, ama yaranamam, benim erkek kardesimi ama el üstünde tutar, kücük birde kiz kardesim var ona ne is ettirir, nede bir seyi kisitlar ondan, ama benim hayatimda herseyi kisitladi, hicbirseye izin vermezdi, kesinlike anneme bir derdimi bu zamana kadar anlatmadim, cünkü hep sunu der bize" sizin ne derdiniz olacak, yiyin yatin asagiya, der
herkesin bir derdi var durur icerisinde misali...

Genişletmek için tıkla...

ben senin yerinde olsam gitmem ev işi yapmaya
annem hergün evi süpürür üsten bi temizlik yapılması gerekirmiş hergün
evde çocukta yok.kardeşim büyük ve odasından çıkmıyo.babam çalışıyo.annem ben evdeyiz sadece.ama gerekliymiş benim yaptığım temizliği falanda beğenmez bende o yüzden hiç dokunmuyorum kendi istedi.niye endimi üzeyim dimi ama.5 sene ayrı evde yaşadım okuduğum için ist dışındaydım.orda annem yoktu.herşeyimle ben ilgilendim.ama bunları görmüyo işte

smuwiLa .!.:

İcimde birikmis ne varsa dökmek istiyorum hepsini bugün. Annemle hic anne-kız gibi olamadık biz ne kız kardesim nede ben! Ne söylersek yanlıs anlardı, bagırarak cevap verirdi artık neye tepki verecigini kestiremedigimden agzımı acıp birsey diyesim bile gelmiyordu. Birsey söylerdim onu nasıl yapardı bilmiyorum ama baska yerlere cekierdi hemencecik. Anne yemekte ne var desem, allah ne verdiyse diye sinirli bir sesle cevap verirdi. Sanki kötü birsey diyormusum gibi. Ergenlik yasımı geceli yıllar oldu ama annem ben, 5 yasındaykende böyleydi, 15 yasındaykende. Sürekli agresiftir sessiz, sakin konusmayı hic bilmez. Arkadaslarımın annelerini görünce o kadar sasırırdım ki onları garipserdim oysaki garip olan bizdik onlar degil. Arkadas gibilerdi anneleriyle dertlesir, konusurlardı. Oturur anne kız karsılıklı cay icerlerdi beraber. Bana ne kadar uzaktı öyle seyler imrenmekle kaldım hep.

5 yıldır bir iliskim var onun sülalesi beni bilir, benim istedigim sülale degil sadece annem bilse yeterdi hala bulustugumuzda yalanlar, bahaneler.. Bıktım artık neden bende annemle konusamıyorum ki? Neden dertlerimi anlatamıyorum annem beni dinlemiyor? Hic mi kızını merak etmiyor hic mi, bu kız ne yapıyor, ne ediyor demiyor? Sevgilimi biliyor ama bilmezlikten geliyor kac yıldır bir fırsatını bulup araya sıkıstırıyordum duymazlıktan geliyor yani aradan iki gün gecsin sanki hic bilmiyormus gibi davranıyor aynı saskınlıkla bakıyor yüzüme. Bugünler de bunun eksiklgini daha cok hissediyorum sanki ve icim cok doldu artık.. Cok üzgünüm.

Genişletmek için tıkla...

Off off basiniz sagolsun nerden girdim nasil burqya geldim hic bilmiyorum kafam allak bullak oldu.. Allah mekanini cennet etsin anaciginizin..sizede sabir versin