Merhabalar, bu durum belki burda yazan sorunların yanında çok küçük kalacak ama beni çok üzüyor. Arkadaşlarımla paylaşıyorum ama onlar da sonuçta benim yaşımda oldukları için olaya bakış açımız çok da farklı olmuyor, bir süredir de zaten düşünüyordum üye olmayı bu durumdan da iyice bunalınca belki siz farklı şeyler söyleyebilirsiniz diye üye oldum.
17 yaşındayım, aileme fazlasıyla düşkünüm özellikle anneme. Birlikte bir şeyler yapalım istiyorum hep berber olalım belki de doğduğumdan beri çok yoğun çalıştığı için de olabilir bu hiçbir zaman normal anne kızlar gibi vakit geçiremedik.
Ama son zamanlarda paylaşımımız oldukça azaldı, işten geldiği zaman hep yorgun olduğunu söylüyor, ben ona heyecanla bir şey anlatmaya başladığımda tatlım biraz dinlemeyim sonra konuşuruz diyor. Geçen gün işten geldi naber günün nasıl geçti dedim, iyi dedi o kadar hep kısa kısa cevaplar verdi, babam şehir dışındaydı o aradı daha sonra onunla o kadar uzun konuştu ki o gün olanları anlattı daha sonra arkadaşını arayıp aynı şekilde onunla da uzun uzun konuştu. Ve bu bir kere olmuyor sürekli bu durumdayız, anne kız paylaşımımız yok resmen. Ben kırıldığımı söyledim anneme biliyorsun çok yorgunum falan diyor ama arkadaşlarıyla dışarı çıkabiliyor. Kırıldığımı belli etmek için birkaç gündür çok mecbur olmadıkça konuşmuyorum da odamdan da çok çıkmıyorum ama annem farkında bile değil. Açıkcası artık çok içimden geldiğini de söyleyemem ama durumdan da rahatsızım. Normal bir anne kız ilişkimizin olması için ne yapmam gerek?
çok tatlısnız ya :)
anne kız kahve içmeye gidelim alışverişe gidelim diyin bugününü de bana ayır hep arkadaşlarınla görüşebiliyosun zaten falan :)
Dediklerinizi daha önce denedim ama ne yazık ki sonu hep hüsran :) önceden ne kadar yoğun olursa olsun beraber vakit geçirirdik ama son dönemlerde sanırım annem de çok mutlu değil bu da bana böyle yansıyor. Neyse atlatırız umarım.
Yorumunuz için çok teşekkürler :)
birlikte dolaşın,alısveris yapın ..
kahve için,vakit geçirin ..
Heyecanini isteklerini anliyorum fakat annen isten geldiginde dinlenmesini hatta babanla arkadaslariyla vs kobusarak stresini atmasini bekle.
Sonra sevecen bi sekilde ona yaklasabilir hadi birseyler yapalim bugun seni ozledim vb cumleler kurabilirsin.
Ona anlatmak istediklerin varsa, cok onemli ciddi seyler degil fakat seninle konusmak istiyorum diyip gun icinde kalan son sabrini sen kullanabilirsin ama uzun tutma ki bir sonrakinde derman birakmiyor bu kiz demesin
Bu arada sen buyuyup beraber farkli seyler paylasabilecegini dusunsen de o seni hala cocuk goruyor ve nasil ki kendi akranlarimizla daha rahat iletisim kurarken sen simdi 15yasinda yeni ergenlige girmis biriyle dahi sınırli paylasimda bulunabiliyorsan o da benzerini senin icin dusunuyor. Bu konuda alinganlik gostermemeye calis.
Tabi biz yabancilardan bikariz ama anneler cocuklarindan bikmaz bu ayri konu
Eger hicbiri ise yaramiyorsa tum hissettiklerini aktaran bir mektup yaz....
Bu arada annenle konusmak isterdim...cunku eger benim gibi bir kez kapaninca acilmayan inat biriysen 4-5yil sonra sen hayatinin donum noktalarini yasarken o sadece uzaktan izlemekle yetinecek ve cok pisman olacak...
Oyuzden ona kendini kapatmamaya ve "artik icimden gelmiyor" demissin ya boyle dusunmemeye calis.
Sen ne kadar caba gosterir ve olumsuz yanit alirsan kalbin o kadar cok kiriliyor anliyorum. Gerekirse bir sure cabalama kendi hayatina bak arkadaslarinla gez annenle alisverise cik vs. Bu konuyu cok dusunmeden takinti yapmadan gecmeye calis ki onyargilarin olusmasin zamanla.
Çocuk gibi mi görüyor diye de düşündüm ama geçen sene 1 yaş küçüktüm ve inanın şimdikinden daha çoktu paylaşımlarımız.
Ben de şimdi inada bindirip ılerde çok pişman olurum diye korkuyorum, o yüzden bu kadar üstünde duruyorum sanırım.
Çok teşekkürler :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?