Anne ve aile sorunları

ppaattya

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
23 Şubat 2023
257
57
28
Annemle hiç sağlıklı ilişkim olmadı bir sürü sebep var tek tek anlatılmaz uzun. Neyse evlendim evlenince daha bir değere binersiniz ya bir tık öyle oldum. Ama bağ yok sadece benden yana vicdanen iyi olsun aman uzmeyeyim ,vicdanen yanına gideyim vicdanen evime çağırayım böyle hissediyorum yapacak birşey yok. Oturup iki kelam edemeyiz. Ben giderim iki saat oturur evime dönerim. O gelir kalkmak bilmez. Sabah gelir akşam gider bazen ama o günüm çöp olmuş gibi hissediyorum, bunları kendime itiraf etmek bile vicdanımı sızlatıyor ama artık bunaliyorum akşama doğru ve hâlâ kalkmaz. Görende çok iyi vakit geçiriyoruz sanacak insan iki üç saat oturur tadında bırakır gider. Sus pus oturuyoruz bütün gün. Artık mesela bugün dayanamadım anne benim planım vardı arkadaşa gideceğim seni bırakalım mi ama kusura bakma falan dedim. Ben biliyorum bozuldu ama yok tamam kusurluk durum yok dedi belli etmemeye çalıştı. Bir başka odaya gittim geri geldim sayiklar duydum. Bana pis köpek diyor. Böyle sayikliyor. Bir işle uğraşıyorum fısır fısır kendi kendine konuşuyor dayanamadım anne ne konuşuyorsun kendi kendine duyamıyorum noldu ne diyorsun dedim. Hiç bişey yok dedi. Ben duydum bana pis köpek dedin dedim. Vallahi billahi demedim beni sinir etme bir daha gelmem buraya bak dedi. Bu arada sıkışınca yalandan yemin eder kendini kurtarmak için huyudur. Uzatmadim neyse gitti ama mutlu muyum böyle olduğu için asla değilim. Bıktım artık ne onunla.oluyor ne böyle oluyor. Gerçekten bazen diyorum sadece vicdan yükü bu kadar. Benimde evladım var korkuyorum böyle içimden düşünürken bile Allah beni de sınar diye ama gerçekten taaa çocukluktan iğrenç başladı herşey şimdi de olmuyor. Bir arkadaşım var annesiyle arkadaş gibi annesine balım kuşum bitanem diye hitap eder. Ben bir kere annecim demedim diyemedim içimden asla gelmedi. Bunu böyle hissetmeyi ben istemedim. Beni beddualarla büyüttü hakaret küfür dayak hepsi vardı . Şimdi minnoş minnoş olamam olamıyorum. O da ne halden anlar hiç on saat oturur valla geliyorum dediğinde sırf bu yüzden strese giriyorum. İki üç saat otur kalk git ama yok. Allah kimseye böyle anne evlat ilişkisi vermesin. İnşallah kendi evlatlarına çok iyi olur. Ona benzemekte çok korkuyorum.kimseye diyemiyorum içime atıyorum utanıyorum annemi mi anlatcam millete. Eşime bile bu kadar içten anlatamam utanıyorum
 
Annemle hiç sağlıklı ilişkim olmadı bir sürü sebep var tek tek anlatılmaz uzun. Neyse evlendim evlenince daha bir değere binersiniz ya bir tık öyle oldum. Ama bağ yok sadece benden yana vicdanen iyi olsun aman uzmeyeyim ,vicdanen yanına gideyim vicdanen evime çağırayım böyle hissediyorum yapacak birşey yok. Oturup iki kelam edemeyiz. Ben giderim iki saat oturur evime dönerim. O gelir kalkmak bilmez. Sabah gelir akşam gider bazen ama o günüm çöp olmuş gibi hissediyorum, bunları kendime itiraf etmek bile vicdanımı sızlatıyor ama artık bunaliyorum akşama doğru ve hâlâ kalkmaz. Görende çok iyi vakit geçiriyoruz sanacak insan iki üç saat oturur tadında bırakır gider. Sus pus oturuyoruz bütün gün. Artık mesela bugün dayanamadım anne benim planım vardı arkadaşa gideceğim seni bırakalım mi ama kusura bakma falan dedim. Ben biliyorum bozuldu ama yok tamam kusurluk durum yok dedi belli etmemeye çalıştı. Bir başka odaya gittim geri geldim sayiklar duydum. Bana pis köpek diyor. Böyle sayikliyor. Bir işle uğraşıyorum fısır fısır kendi kendine konuşuyor dayanamadım anne ne konuşuyorsun kendi kendine duyamıyorum noldu ne diyorsun dedim. Hiç bişey yok dedi. Ben duydum bana pis köpek dedin dedim. Vallahi billahi demedim beni sinir etme bir daha gelmem buraya bak dedi. Bu arada sıkışınca yalandan yemin eder kendini kurtarmak için huyudur. Uzatmadim neyse gitti ama mutlu muyum böyle olduğu için asla değilim. Bıktım artık ne onunla.oluyor ne böyle oluyor. Gerçekten bazen diyorum sadece vicdan yükü bu kadar. Benimde evladım var korkuyorum böyle içimden düşünürken bile Allah beni de sınar diye ama gerçekten taaa çocukluktan iğrenç başladı herşey şimdi de olmuyor. Bir arkadaşım var annesiyle arkadaş gibi annesine balım kuşum bitanem diye hitap eder. Ben bir kere annecim demedim diyemedim içimden asla gelmedi. Bunu böyle hissetmeyi ben istemedim. Beni beddualarla büyüttü hakaret küfür dayak hepsi vardı . Şimdi minnoş minnoş olamam olamıyorum. O da ne halden anlar hiç on saat oturur valla geliyorum dediğinde sırf bu yüzden strese giriyorum. İki üç saat otur kalk git ama yok. Allah kimseye böyle anne evlat ilişkisi vermesin. İnşallah kendi evlatlarına çok iyi olur. Ona benzemekte çok korkuyorum.kimseye diyemiyorum içime atıyorum utanıyorum annemi mi anlatcam millete. Eşime bile bu kadar içten anlatamam utanıyorum
Hiçbi şey senin içini ferahlatmaz artık bu vakitten sonra. Ne söylenir bilmiyorum. Acaba o nasıl bir çocukluk yaşadı nasıl bir anne babayla büyüdü ister istemez bunu düşünüyo insan. Senin tabiki hiçbir suçun yok. Annenden görmedin diye sende evlatlarına sevgini göstermeyecek değilsin ama herkes bu bilinçte olamıyo. Kimseye fırsatını vermek istememen normal annen sonuçta eşin bile olsa bahsetmek istemezsin.
 
Hiçbi şey senin içini ferahlatmaz artık bu vakitten sonra. Ne söylenir bilmiyorum. Acaba o nasıl bir çocukluk yaşadı nasıl bir anne babayla büyüdü ister istemez bunu düşünüyo insan. Senin tabiki hiçbir suçun yok. Annenden görmedin diye sende evlatlarına sevgini göstermeyecek değilsin ama herkes bu bilinçte olamıyo. Kimseye fırsatını vermek istememen normal annen sonuçta eşin bile olsa bahsetmek istemezsin.
Çok can sıkıcı birşey. Eminim allaaahh diye açmıştır ağzını. O da evlatlarından bulsun falan demiş olabilir. Kendim için yaşamak istiyorum, saatlerce vakit geçirmekten sıkılıyorum bütün günü geçtim iki üç gün bunaltim geçmiyor. Suratım beş karış dayanamadım ağladım eşime yansıttık berbat ya ne kadar berbat. Görseniz mükemmel anne elindekini bölüşür. Kendine alır bana da alır ama içim eziliyor ya keşke biraz olsun muhabbet etmekten zevk alsam. Ne şanslı insanlar var aileleriyle iyiler, haliyle kurdukları yeni ailede sağlam oluyor. Ben birşey beceremiyorum hayatımda. Doğdugum aile, kurduğum aile meslek vs. Bazen diyorum ben neden nefes alıyorum ne için herşey çok kötü gibi geliyor
 
Annemle hiç sağlıklı ilişkim olmadı bir sürü sebep var tek tek anlatılmaz uzun. Neyse evlendim evlenince daha bir değere binersiniz ya bir tık öyle oldum. Ama bağ yok sadece benden yana vicdanen iyi olsun aman uzmeyeyim ,vicdanen yanına gideyim vicdanen evime çağırayım böyle hissediyorum yapacak birşey yok. Oturup iki kelam edemeyiz. Ben giderim iki saat oturur evime dönerim. O gelir kalkmak bilmez. Sabah gelir akşam gider bazen ama o günüm çöp olmuş gibi hissediyorum, bunları kendime itiraf etmek bile vicdanımı sızlatıyor ama artık bunaliyorum akşama doğru ve hâlâ kalkmaz. Görende çok iyi vakit geçiriyoruz sanacak insan iki üç saat oturur tadında bırakır gider. Sus pus oturuyoruz bütün gün. Artık mesela bugün dayanamadım anne benim planım vardı arkadaşa gideceğim seni bırakalım mi ama kusura bakma falan dedim. Ben biliyorum bozuldu ama yok tamam kusurluk durum yok dedi belli etmemeye çalıştı. Bir başka odaya gittim geri geldim sayiklar duydum. Bana pis köpek diyor. Böyle sayikliyor. Bir işle uğraşıyorum fısır fısır kendi kendine konuşuyor dayanamadım anne ne konuşuyorsun kendi kendine duyamıyorum noldu ne diyorsun dedim. Hiç bişey yok dedi. Ben duydum bana pis köpek dedin dedim. Vallahi billahi demedim beni sinir etme bir daha gelmem buraya bak dedi. Bu arada sıkışınca yalandan yemin eder kendini kurtarmak için huyudur. Uzatmadim neyse gitti ama mutlu muyum böyle olduğu için asla değilim. Bıktım artık ne onunla.oluyor ne böyle oluyor. Gerçekten bazen diyorum sadece vicdan yükü bu kadar. Benimde evladım var korkuyorum böyle içimden düşünürken bile Allah beni de sınar diye ama gerçekten taaa çocukluktan iğrenç başladı herşey şimdi de olmuyor. Bir arkadaşım var annesiyle arkadaş gibi annesine balım kuşum bitanem diye hitap eder. Ben bir kere annecim demedim diyemedim içimden asla gelmedi. Bunu böyle hissetmeyi ben istemedim. Beni beddualarla büyüttü hakaret küfür dayak hepsi vardı . Şimdi minnoş minnoş olamam olamıyorum. O da ne halden anlar hiç on saat oturur valla geliyorum dediğinde sırf bu yüzden strese giriyorum. İki üç saat otur kalk git ama yok. Allah kimseye böyle anne evlat ilişkisi vermesin. İnşallah kendi evlatlarına çok iyi olur. Ona benzemekte çok korkuyorum.kimseye diyemiyorum içime atıyorum utanıyorum annemi mi anlatcam millete. Eşime bile bu kadar içten anlatamam utanıyorum
Bu saatten sonra olmaz zatwn gücü yetmediği için eskiden yaptıklarını yapamıyor yapsa bag tumden kopar biliyor
 
Bu saatten sonra olmaz zatwn gücü yetmediği için eskiden yaptıklarını yapamıyor yapsa bag tumden kopar biliyor
Bir tatli filmidir çevreye karşı sormayın. Sizi görse iki muhabbet eder gel nolursun bize gel misafirim ol der. Gelseniz ağırlar ne tatlı bir teyze dersiniz. Ama ben mesela bu yılışık tavırlarına bir ayar olurum ki anlatamam. Yalvarır gibi konuşur, ağzından bal.akar. ama bana o an geliyorlar. Resmen karakterinden nefret ediyorum. Bende aksine tepki mi geliştirdim bilmiyorum zamanla kimseye pas vermeyen fazladan değer vermeyen kendi halinde birine dönüştüm. Of ne kadar nefret ettiğim huy varsa sanki annemde toplanmış gibi.
 
Annemle hiç sağlıklı ilişkim olmadı bir sürü sebep var tek tek anlatılmaz uzun. Neyse evlendim evlenince daha bir değere binersiniz ya bir tık öyle oldum. Ama bağ yok sadece benden yana vicdanen iyi olsun aman uzmeyeyim ,vicdanen yanına gideyim vicdanen evime çağırayım böyle hissediyorum yapacak birşey yok. Oturup iki kelam edemeyiz. Ben giderim iki saat oturur evime dönerim. O gelir kalkmak bilmez. Sabah gelir akşam gider bazen ama o günüm çöp olmuş gibi hissediyorum, bunları kendime itiraf etmek bile vicdanımı sızlatıyor ama artık bunaliyorum akşama doğru ve hâlâ kalkmaz. Görende çok iyi vakit geçiriyoruz sanacak insan iki üç saat oturur tadında bırakır gider. Sus pus oturuyoruz bütün gün. Artık mesela bugün dayanamadım anne benim planım vardı arkadaşa gideceğim seni bırakalım mi ama kusura bakma falan dedim. Ben biliyorum bozuldu ama yok tamam kusurluk durum yok dedi belli etmemeye çalıştı. Bir başka odaya gittim geri geldim sayiklar duydum. Bana pis köpek diyor. Böyle sayikliyor. Bir işle uğraşıyorum fısır fısır kendi kendine konuşuyor dayanamadım anne ne konuşuyorsun kendi kendine duyamıyorum noldu ne diyorsun dedim. Hiç bişey yok dedi. Ben duydum bana pis köpek dedin dedim. Vallahi billahi demedim beni sinir etme bir daha gelmem buraya bak dedi. Bu arada sıkışınca yalandan yemin eder kendini kurtarmak için huyudur. Uzatmadim neyse gitti ama mutlu muyum böyle olduğu için asla değilim. Bıktım artık ne onunla.oluyor ne böyle oluyor. Gerçekten bazen diyorum sadece vicdan yükü bu kadar. Benimde evladım var korkuyorum böyle içimden düşünürken bile Allah beni de sınar diye ama gerçekten taaa çocukluktan iğrenç başladı herşey şimdi de olmuyor. Bir arkadaşım var annesiyle arkadaş gibi annesine balım kuşum bitanem diye hitap eder. Ben bir kere annecim demedim diyemedim içimden asla gelmedi. Bunu böyle hissetmeyi ben istemedim. Beni beddualarla büyüttü hakaret küfür dayak hepsi vardı . Şimdi minnoş minnoş olamam olamıyorum. O da ne halden anlar hiç on saat oturur valla geliyorum dediğinde sırf bu yüzden strese giriyorum. İki üç saat otur kalk git ama yok. Allah kimseye böyle anne evlat ilişkisi vermesin. İnşallah kendi evlatlarına çok iyi olur. Ona benzemekte çok korkuyorum.kimseye diyemiyorum içime atıyorum utanıyorum annemi mi anlatcam millete. Eşime bile bu kadar içten anlatamam utanıyorum
Çözüm şu, önce annenize sakin kalmaya çalışarak içinizi dokeceksiniz. Tabiki anneniz sakince dinlemeyip sacmalayacak. Sonra siz bagirarak derdinizi anlatmaya devam edip telefonu kapatacaksiniz.
Akabinde anneniz etraf ile haber Salacak kalbim ağrıyor kalp krizi mi yok tansiyonum düştü hastanelere gidip yatak döşek yatacak. Sonra baktı sizden yüz bulamıyor iyileşecek ve sizi arayip ılımlı alttan alarak konuşacak siz de nasılsın iyimisin kısa yüzeysel sohbetle telefonu kapatacaksiniz. Bir yıl o aramadan siz aratmayacak ararsa da ya acmayacak ya da yüzeysel konuşmaya devam edeceksiniz. Bu şekilde bir mesafe ile yaşayacaksınız.

Malesef nereden bildiğimi sormayın.
Bu benim tercihim ve acılı da olsa memnunum. Diğer türlü bedenim ile ruhum çakışıyordu ve kendime gelemiyordum her iletişimdi. Bu halimden memnunum. İyi değiliz ama olabilecek en iyi seviye zaten ancak bu kadra olur.

Bizde küçükken ihmal edilme ve erkek evlat seviciliği vardı.
Sizinki gibi pis k9pek dememiştir yani. Sizin anneniz daha beter duruyor.
 
Çok can sıkıcı birşey. Eminim allaaahh diye açmıştır ağzını. O da evlatlarından bulsun falan demiş olabilir. Kendim için yaşamak istiyorum, saatlerce vakit geçirmekten sıkılıyorum bütün günü geçtim iki üç gün bunaltim geçmiyor. Suratım beş karış dayanamadım ağladım eşime yansıttık berbat ya ne kadar berbat. Görseniz mükemmel anne elindekini bölüşür. Kendine alır bana da alır ama içim eziliyor ya keşke biraz olsun muhabbet etmekten zevk alsam. Ne şanslı insanlar var aileleriyle iyiler, haliyle kurdukları yeni ailede sağlam oluyor. Ben birşey beceremiyorum hayatımda. Doğdugum aile, kurduğum aile meslek vs. Bazen diyorum ben neden nefes alıyorum ne için herşey çok kötü gibi geliyor
Ailesiyle iyi olan çok az insan var türkiyede malesef. Kabul edelim o nesil anne babalığı beceremedi. İhmal desen var evlat ayrımı desen ülkede evlat ayırmayan görmedim. Elalem ne der diye zaten benliğimizi eze eze bitiremediler. Çocuk yetiştirmeye dair yaltiklari yapmak zorunda oldukları ne varsa başımıza kaktilar. Seni okuttum diye bir laf yahu. Çocuğunu okutmak zorundasın heleki zaten başarılı olup kendi kendine okuyanlara bu lafı demelerine inanamıyorum cidden. Ha bitti mi bitmez hep bir maddi manevi beklenti olsun duygu sonurusu olsun yine bitmez onları ovmen lazım siz ne kadar iyi ebevenlynlersiniz diye. Velhasıl yalnız olmamakla birlikte asıl çoğunluğun bir parçasısiniz
 
Bir tatli filmidir çevreye karşı sormayın. Sizi görse iki muhabbet eder gel nolursun bize gel misafirim ol der. Gelseniz ağırlar ne tatlı bir teyze dersiniz. Ama ben mesela bu yılışık tavırlarına bir ayar olurum ki anlatamam. Yalvarır gibi konuşur, ağzından bal.akar. ama bana o an geliyorlar. Resmen karakterinden nefret ediyorum. Bende aksine tepki mi geliştirdim bilmiyorum zamanla kimseye pas vermeyen fazladan değer vermeyen kendi halinde birine dönüştüm. Of ne kadar nefret ettiğim huy varsa sanki annemde toplanmış gibi.
El iyisidir işte.
Ama samimi değildir.
Bunu bilirsiniz
Bende sizinle aynı durumdayım.
Küçükken döve döve hakaret kıyamet büyüttü
Evlenince numaradan iki iyi olmaya çalıştı zaten hep benden bi beklenti.
Sıkışınca ben kötü bi insan oluyorum kavga ettik diye bana en son sen böyle olduğun için Allah sana çocuk yüzü göstermicek dedi.
Mesafe koydum kız kardeşimin düğünü var diye görüştüm oralarda da sahte sahte tavırlar şimdi yine mesafeliyim dün bişe sormak için aradım bi ton acındırdı kendini sonrada ‘bin kere hizmet ettiğin,bi kere hizmetini görmeyen evlat utansın ‘ gibi bişey paylaşmış 😂
3 tane daha kızı var ve kendisi gencecik 48 yaşında,köpek gibi para harcar evine on kere koltuk takımı almıştır her sene değiştirir 3 4 tane masa var şuan evinde ama para pul diye kendini acındırır durur gariban çilekeş rolü oynar ve karşısındaki tüm hayatını bırakıp onun istediklerini yapsın onun derdiyle dertlensin ister.
Ama benim kendi evime bi kupaya 250 lira verdim diye bi ton laf eder.
Halbuki kendi evinde çamaşır kurutma makinasından airfreye kadar bende olmayan bi dünya elektronik eşya var ve her istediğini her gördüğünü aldırmak ister.
Artık benim de midem bulanıyo manipülasyonculuğundan narsistliğinden.
Anne gibi insan bi derdine çare düşünmez bana sorunlarından bahsetme seni okuttuk ettik bi faydanı mı gördün der direkt.
 
El iyisidir işte.
Ama samimi değildir.
Bunu bilirsiniz
Bende sizinle aynı durumdayım.
Küçükken döve döve hakaret kıyamet büyüttü
Evlenince numaradan iki iyi olmaya çalıştı zaten hep benden bi beklenti.
Sıkışınca ben kötü bi insan oluyorum kavga ettik diye bana en son sen böyle olduğun için Allah sana çocuk yüzü göstermicek dedi.
Mesafe koydum kız kardeşimin düğünü var diye görüştüm oralarda da sahte sahte tavırlar şimdi yine mesafeliyim dün bişe sormak için aradım bi ton acındırdı kendini sonrada ‘bin kere hizmet ettiğin,bi kere hizmetini görmeyen evlat utansın ‘ gibi bişey paylaşmış 😂
3 tane daha kızı var ve kendisi gencecik 48 yaşında,köpek gibi para harcar evine on kere koltuk takımı almıştır her sene değiştirir 3 4 tane masa var şuan evinde ama para pul diye kendini acındırır durur gariban çilekeş rolü oynar ve karşısındaki tüm hayatını bırakıp onun istediklerini yapsın onun derdiyle dertlensin ister.
Ama benim kendi evime bi kupaya 250 lira verdim diye bi ton laf eder.
Halbuki kendi evinde çamaşır kurutma makinasından airfreye kadar bende olmayan bi dünya elektronik eşya var ve her istediğini her gördüğünü aldırmak ister.
Artık benim de midem bulanıyo manipülasyonculuğundan narsistliğinden.
Anne gibi insan bi derdine çare düşünmez bana sorunlarından bahsetme seni okuttuk ettik bi faydanı mı gördün der direkt.
Çözüm yok , insanın içinde vicdani bir yük. Birde yaşım ilerledikçe anlıyorum pskilojim bozulmuş bazı şeyler yer etmiş beni istemediğim bir insana dönüştürmüş. Gergin sınırlı bir insanım hiç sevmem böyle insanları ama tam böyle biri oldum. Cıvıl cıvıl biriydim biraz olsun gitti herşey üst üste binince gitti ve gerçekten eşim içinde çekilmez depresif gergin biriyim ona da yazık
 
Çok iyi anlıyorum sizi. Bizim nesil zaten yana yakıla psikologa gidiyor ya da gitme ihtiyaci duyuyor. Benim annem de daha ellisinde başladı yaslandik ettik. Ne kadar saçma bir motivasyon halbuki. Şimdi çok şükür yurtdisindayim. Burada elli genç, yetmismeş ortayas, doksanbes ve üstü yaşlı.

Yetmisbeslikler o kadar enerjik ve neseliki. Tabiki bizim üst nesil Türkiye'de stresle yetişti biz de öyle . Kıyaslamak doğru olmaz. Ama demek istediğim biri yetmisbesinde şu kitabı okuyayım arkadaşımla buluşup hoşsohbet kültür bahçe hobi konuşayım eşimle karavan tatili yapayım vs derdinde. Bizimkiler çocuklar bana baksın etrafa somurtup durayım benle ilgilendiler derdinde. Elde etse ne olacakki. Anneannem kirbesinde dedem ölünce dayımın evine gitti yattı bir yatağa. Yengem baktı. Duran ağrıyor bilmem ne dedi anneannem halbuki gayet iyiydi. Ve sonunu söyleyeyim hala o yatakta oturur yatar. Hala hastalık diye söylenir doktora götürülür iyi der doktor ve ne oldu şuan seksenbes yaşında. Boşa giden bir Ömür. Kendine baktırdım da ne fayda dağların yılların gitti boş yere. Ama hedef hep aynı . Derin bir sosyolojik saçmalıklar silsilesi olan bir ülke velhasıl. O nesil sayesinde hepimiz psikolojiye kendimizi verdik resmen. Çocuklarımızı yetiştirirken farkındalık geliştirmek için çaba harcıyor diğer yandan yahu ben de böyle bir çocuktum bana niye o ilgi gösterilmedi diyor insan.
 
Çok can sıkıcı birşey. Eminim allaaahh diye açmıştır ağzını. O da evlatlarından bulsun falan demiş olabilir. Kendim için yaşamak istiyorum, saatlerce vakit geçirmekten sıkılıyorum bütün günü geçtim iki üç gün bunaltim geçmiyor. Suratım beş karış dayanamadım ağladım eşime yansıttık berbat ya ne kadar berbat. Görseniz mükemmel anne elindekini bölüşür. Kendine alır bana da alır ama içim eziliyor ya keşke biraz olsun muhabbet etmekten zevk alsam. Ne şanslı insanlar var aileleriyle iyiler, haliyle kurdukları yeni ailede sağlam oluyor. Ben birşey beceremiyorum hayatımda. Doğdugum aile, kurduğum aile meslek vs. Bazen diyorum ben neden nefes alıyorum ne için herşey çok kötü gibi geliyor
Kendin için yaşamak istiyosan yaşayacaksın. Gerçekten bak yanındakini ya da yanında olmayanı umursamadan. Sana verilenlerle tutunacaksın. Çok insan var kök ailesinde problem yaşayan yalnız değilsin. Kendini bunalıma sürükleme lütfen. Hem bir evladın da varmış çok şükür 😊
 
Çok iyi anlıyorum sizi. Bizim nesil zaten yana yakıla psikologa gidiyor ya da gitme ihtiyaci duyuyor. Benim annem de daha ellisinde başladı yaslandik ettik. Ne kadar saçma bir motivasyon halbuki. Şimdi çok şükür yurtdisindayim. Burada elli genç, yetmismeş ortayas, doksanbes ve üstü yaşlı.

Yetmisbeslikler o kadar enerjik ve neseliki. Tabiki bizim üst nesil Türkiye'de stresle yetişti biz de öyle . Kıyaslamak doğru olmaz. Ama demek istediğim biri yetmisbesinde şu kitabı okuyayım arkadaşımla buluşup hoşsohbet kültür bahçe hobi konuşayım eşimle karavan tatili yapayım vs derdinde. Bizimkiler çocuklar bana baksın etrafa somurtup durayım benle ilgilendiler derdinde. Elde etse ne olacakki. Anneannem kirbesinde dedem ölünce dayımın evine gitti yattı bir yatağa. Yengem baktı. Duran ağrıyor bilmem ne dedi anneannem halbuki gayet iyiydi. Ve sonunu söyleyeyim hala o yatakta oturur yatar. Hala hastalık diye söylenir doktora götürülür iyi der doktor ve ne oldu şuan seksenbes yaşında. Boşa giden bir Ömür. Kendine baktırdım da ne fayda dağların yılların gitti boş yere. Ama hedef hep aynı . Derin bir sosyolojik saçmalıklar silsilesi olan bir ülke velhasıl. O nesil sayesinde hepimiz psikolojiye kendimizi verdik resmen. Çocuklarımızı yetiştirirken farkındalık geliştirmek için çaba harcıyor diğer yandan yahu ben de böyle bir çocuktum bana niye o ilgi gösterilmedi diyor insan.
Aynen öyle kısa ve özet...
 
Back
X