Annemle ipler kopma noktasinda...

Anneanne nasil bakmak zorunda degil ya?
Sagligi yerindeyse, sartlari uyuyorsa tabii ki anneanne ya da babaanne bakmali.
evli degilim ama cocugum olsa ve annem bakmasa gercekten kirilirdim.
bana zamaninda anneannem degil babaannem bakmis, anneannem hic yardimci bile olmamis. Annemle babam ayri olmasina babaannemle annem kanli bicakli olmalarina ragmen annem bu konuda annesine kizar babaanneme dua eder hala.
Bebegin annesi calisarak yeterince fedakarlik yapiyor zaten. Anneannenin annelik gorevi anneanne olunca son mu buluyor?
 
Canım cok güzel bir mesleğim vardı. İki ufakligim var. Bakıcıya da kiyamadim vermeye. Ne annemden, ne kayinvalidemden boyle birsey istemedim. Kendine güvenen cocuk yapsın dedim. Maddi olarakta zorlanıyorum. Kimse kendi torunu için bile hayatını bağlamak zorunda degil. Ki kayinvalidem gorumcemin bebegini 2.5 sene bakti, simdi kaynimin bebegine bakiyor. İnan bebek bakımı cok zor. Çalısmaya alışık insan cokta bunalıyor. Annen tam gezecek tozacak babanla, bir parça hayatını yasayacak. Mecbur degil kusura bakma ama bende bakmak istemezdim. ( kıyamam herhalde ama zaten eşimde baktirmaz. Seninde belki baban istemiyordur.)
 
Bi de bana derler lafı cimbizla çekiyorsun diye. Yazdığım seyden ayrımcılık olayını nasıl çıkardınız yahu? Konuyu açan amcamın oglu da olsa aynı şeyi yazardim. Sorumluluğun ağırlığından bahsettim ben.

Ayrica ca ben yerli yersiz neyi nasıl söyleyeceğimi bilirim.
 
Arkadaslar lutfen beni rahatlatin biraz jonu annem ve bebegimle ilgili
Ozetle annem bebegime bakmak istemiyor. Simdi bakmak zorunda degil tabi ki diyeceksiniz, haklisiniz da ama lutfen bi yorum yapin ben kirilmakta haksizmiyim.
Benim 6 aylik bi bebegim var. Kendim kamuda calisiyorum.
Bebegim 1,5 yasina gelene kadar ucretsiz izin alip bakmayi dusunuyorum ki ev kredimiz olmasina ragmen esimle cocugumuzun yetismesi icin boyle bir karar aldik. Biliyorsunuz zaten en fazla 2 sene ucretsiz alinabiliyo.
3 yasinda ise bebegimi kurumumuzun kresine vermeyi dusunuyorum, 3 yastan once almiyorlar.
Yani arada 1,5 sene gibi bir biosluk kaliyor.
Anneme gelince 49 yasinda butun cocuklari evli genc ve saglik sorunu olmayan birisi Allaha sukur.
Bizle ayni sehirde oturuyor ancak uzak sayilir. Babam ben ise giderken anneni birakir aksam da alirim diyor.
Bende anneme cok zor olmasin diye yanina yarim gun bir yardimci tutayim, yardimci temizligi yemegi yapsin anneme yardim etsin diyorum. hem her gun gelince cokta temizlik isi olmaz yemeklerini felan hazirlar diye dusunuyorum.
Ancak annem biz bu planlari yapar ken hic ses cikarmiyor. Ortamdan kaciyor. Zaten cokta konusulmadi ama en son halamla beraberken konu bebege gelince ben sakayla karisiki benim bebegime de kimse bakmak istemiyo halacim dedim.
Annem hic ses etmedi. Halamda ne yapacaksin deyince ben de 1,5 yasina kadar bakicam sonra bilmiyorum dedim.
Halamda iyi sonrada krese ver dedi.
Anladim ki bunu ona annem soyletti.
Tekrar ediyorum tabi ki bakmak zorunda degil ama 1,5 yil bu fedakarligi yapamaz mi?
Kendimi anneme karsi cok kirgin hissediyorum. Artik onunla gorusmek istemiyorum.
Lutfen bana bi akil verin de biraz rahatlayyim.

Sağlık sorunu olmayabilir, genç te olabilir anneniz..ama bir bebeğin sorumluluğunu almak o kadar kolay değildir.
Bakmak zorunda değil çocuğunuza..
Bu konuda zorlamayın ve bence huzursuz etmeyin annenizi..

Neticede sizin çocuğunuz, annenize güvenip yapmadınız öyle değil mi?

Benim yeğenim de kreşte büyüdü, çıkışlarda aldı annem..Çünkü tüm gün bakacak gücü kendinde bulamadı..Anlayış göstermek gerek.
 
konu torun bakmaksa annemi tek geçerim...kadın 63 yaşında kardeşimin iki çocuğuna da bakıyor,okula götürüp getiriyor,biri öğlenci biri sabahçı,ayrı ayrı götürüyor getiriyor,beslenme listeleri annemde o hazırlıyor,anneleri karışmıyor bile,tatilerde bile geliyorlar babaanne biz açız diyorlar gelir gelmez,annem doyuruyor karınlarını,annelerinin yanından gelen çocukların...Anneleri çalışıyor.Annem de üç kuruş fazla kazansınlar da bir açıklarını kapatsınlar diye katlanıyorum diyor,sıkıntıları çok diyor...üstelik evde bekar bir oğlu ve kocası da var yani,ondan hizmet bekleyen...
 
Arkadaslar lutfen beni rahatlatin biraz jonu annem ve bebegimle ilgili
Ozetle annem bebegime bakmak istemiyor. Simdi bakmak zorunda degil tabi ki diyeceksiniz, haklisiniz da ama lutfen bi yorum yapin ben kirilmakta haksizmiyim.
Benim 6 aylik bi bebegim var. Kendim kamuda calisiyorum.
Bebegim 1,5 yasina gelene kadar ucretsiz izin alip bakmayi dusunuyorum ki ev kredimiz olmasina ragmen esimle cocugumuzun yetismesi icin boyle bir karar aldik. Biliyorsunuz zaten en fazla 2 sene ucretsiz alinabiliyo.
3 yasinda ise bebegimi kurumumuzun kresine vermeyi dusunuyorum, 3 yastan once almiyorlar.
Yani arada 1,5 sene gibi bir biosluk kaliyor.
Anneme gelince 49 yasinda butun cocuklari evli genc ve saglik sorunu olmayan birisi Allaha sukur.
Bizle ayni sehirde oturuyor ancak uzak sayilir. Babam ben ise giderken anneni birakir aksam da alirim diyor.
Bende anneme cok zor olmasin diye yanina yarim gun bir yardimci tutayim, yardimci temizligi yemegi yapsin anneme yardim etsin diyorum. hem her gun gelince cokta temizlik isi olmaz yemeklerini felan hazirlar diye dusunuyorum.
Ancak annem biz bu planlari yapar ken hic ses cikarmiyor. Ortamdan kaciyor. Zaten cokta konusulmadi ama en son halamla beraberken konu bebege gelince ben sakayla karisiki benim bebegime de kimse bakmak istemiyo halacim dedim.
Annem hic ses etmedi. Halamda ne yapacaksin deyince ben de 1,5 yasina kadar bakicam sonra bilmiyorum dedim.
Halamda iyi sonrada krese ver dedi.
Anladim ki bunu ona annem soyletti.
Tekrar ediyorum tabi ki bakmak zorunda degil ama 1,5 yil bu fedakarligi yapamaz mi?
Kendimi anneme karsi cok kirgin hissediyorum. Artik onunla gorusmek istemiyorum.
Lutfen bana bi akil verin de biraz rahatlayyim.

Dediğiniz gibi anneler bakmak zorunda değil bence de..
Allah korusun ama düşünün.. ya hem sizin hem de eşinizin anneleriniz olmasaydı.? doğal olarak kreşe verecektiniz.
Hem anneniz sabah gelip, akşam gidecek.. bir de yardımcı tutacaksınız..
Bu kadar masraf yerine, yeni doğan bebekleri bile kabul eden kreşleri araştırıp, oraya bırakabilirsiniz.
Bir arkadaşım, doğumdan 6 ay sonra işbaşı yapıp, çalıştığı işyerinin kreşine bırakmıştı.
"Yeni melekler", "1-3 yaş" ve "3-6 yaş" gibi 3 yada 4 bölümü vardı yanlış hatırlamıyorsam.
Ne annenize sıkıntı olur, ne evinize yabancı biri girer, ne de aklınız kalır. En temiz çözüm bu bence..
 
Son düzenleme:
aynısını benim ablam da yaşadı.
çıktı işinden paşa paşa kendi baktı çocuğuna.
dediğin gibi bakmak zorunda değil, o artık ununu elemiş eleğini asmış.
biraz kafa dinleyip kendine zaman ayırmak istiyor olabilir.
malum o yaşta artık kafa kaldırmayabilir bu çok doğal bişey.
benim bile şu yaşta çocuk gürültüsünü kafam kaldırmıyor, herkes bakamaz çocuk.
annen de seni kırmadan dolaylı olarak anlatmak istiyor.
bakıcı tut sen en iyisi.

Katılıyorum bu mesajınıza,ama genede sanki bir buçuk sene fedakarlık edebilir kızı için.
 
benim annemin ellerini ayaklarını öpeyim ben o zaman...:38:
5 senedir abimin çocuklarına bakıyor..ben de taşındım aynı ile geçen yıl doğum yaptım..şimdi öğleden önce onunkilere bakıyor 2 çocuk..öğleden sonra benim evime geliyor 1 yaşındaki kızıma bakıyor..üzülüyorum annemi yoruyoruz diye ama kendisi diyor bu çocuklar olmasa ben ne yapacam sıkıntıdan patlıyorum evde diye...Rabbim sağlık versin anacıma...
her anne bir olmadığı gibi her annanne de bir olmaz tabi ..benim annem bundan zevk alıyor..gezmeyi tozmayı,dedikodulu ortamları sevmez o sebepten konukomşuya da girip çıkmaz..
seneye kızım biraz daha büyümüş olacak eşimle ders programlarımızı ayarlayıp beraber bakabiliriz diye düşünüyoruz..kıyamıyorum anneme..
siz de kırılmakta haklısınız ben de olsam kırılıırdım içten içe..
ama yapacak bir şey yok...şimdiden sağdan soldan iyi bakıcı aramaya başlayın..evinize de kamera sistemi yerleştirin..içinize sinöiyorusa ücretsiz izin almak yerine özel kreşler,bakım evleri var onlara bakın..
sağlıkla büyütün bebeğinizi
 
Siz, siz olun ; annenize kızmayın.neticede kadıncağız yıllarca size bakmış,buyutmuş,okutmuş.kendince nedenleri olabilir.bakmak isterse bakar,ama bakmiyor diye de suçlamak saçma.kafasını dinlemek istiyor olabilir.sizin tahammül düzeyinizle, o yaştaki bir kadının tahammülü aynı olamaz.olmaz.yıllarca uğraşmış,didinmiş.üç günlük ömrü kalmış,onu da bebek tırıvırısıyla geçirmek istemiyor olabilir.başka anneanneler babaanneler bakıyor olabilir.dünyada herkes birbirinin aynısı değil. tabi ki baksaydı çok daha hoş olurdu,sizin de işiniz kolaylaşırdı.suçlayacak mısınız onu bu yüzden?bu yıllarca size bakmış olan anneninizi kötü mü yapacak? Ve siz görüşmek istemiyorsunuz bu kadınla bebeğinize bakmıyor diye? Madem bu kadar arada deredeydiniz, sorumluluğu üstlenemeyecektiniz keşke bebek yapmayı erteleseydiniz.şunun farkına varmalı yetişkin bireyler; ebeveyn zamanı geldi, yaşım geçiyor diye olunmamalı.bu sorumluluğu her koşulda taşıyabilecekse kişi bebek sahibi olmalı kanımca.50 yaşındaki kadından medet umup onu suçlayacağınıza, çuvaldızı kendinize batırsanız ailenizin geleceği için daha hayırlı olur. Yıllarca kahrınızı çekmiş anneyle, çocuğunuza bakmıyor diye görüşmeyi kesmek istiyorsunuz.ve siz de bir evlat büyüteceksiniz bu kafa yapısıyla öyle mi?
 
Son düzenleme:
Yani bakmak zorunda değil evet.
Ama 1,5 yıl yavrunun yavrusuna bakmak da bu kadar eziyet gibi görülmese yani ?
Belli bir süre çünkü .
Ben anneanne olsaydım, seve seve bakardım.
O değil, arkadaşımın çocuğu var, işim gücüm olmasaydı her gün bıraksa bakarım yani..
Benim annem benim bebeğime bakmayıp, uğraşamam filan deseydi burdaki birkaç arkadaşın başına gelen gibi.
Ben çok bozulur ve kırılırdım. Çok ağlardım yani hatta.
1,5 yıl çocuk kreşte olacak, çok minikken daha. Nasıl gönlü razı olucak ?
Kızının aklı da işteyken bile çocuğunda olucak.
Herkese zorluk yani.
Anne olmak işte kolay değil. Bir ömür sürüyor yani ...​
 
Canım sakin bir sekilde konus annenle , belki bakmak istememesinin geçerli bir sebebi vardır , belki onu dinleyince hak verirsin , en azından kırgınlığın geçer
Hem belki bakmamasi daha hayırlısıdir kim bilir, ben annemin bakmasını istemem mesela, cok pimpirikli , sabırsız ve panik bir insan. Bakicimiz cok daha sakin ve aklım evde kalmıyor ise gidince
 
Bence bakmak zorunda diye bişey yok ya:@ analık büyütüp evlendirtikten sonra bitiyomu evim kira demişsiniz bi ömür bakmasınıda istememişsiniz üstune yardımcıda tutucam demişsiniz tamamiyle bencillik bence yaşını aldı diye elini kolunu çocuğundan çekecek diye bişey yok yavrusunun yavrusuna insan seve seve bakar yaa kırılmakta haklısınız bence ...
 
benim annemin ellerini ayaklarını öpeyim ben o zaman...:38:
5 senedir abimin çocuklarına bakıyor..ben de taşındım aynı ile geçen yıl doğum yaptım..şimdi öğleden önce onunkilere bakıyor 2 çocuk..öğleden sonra benim evime geliyor 1 yaşındaki kızıma bakıyor..üzülüyorum annemi yoruyoruz diye ama kendisi diyor bu çocuklar olmasa ben ne yapacam sıkıntıdan patlıyorum evde diye...Rabbim sağlık versin anacıma...
her anne bir olmadığı gibi her annanne de bir olmaz tabi ..benim annem bundan zevk alıyor..gezmeyi tozmayı,dedikodulu ortamları sevmez o sebepten konukomşuya da girip çıkmaz..
seneye kızım biraz daha büyümüş olacak eşimle ders programlarımızı ayarlayıp beraber bakabiliriz diye düşünüyoruz..kıyamıyorum anneme..
siz de kırılmakta haklısınız ben de olsam kırılıırdım içten içe..
ama yapacak bir şey yok...şimdiden sağdan soldan iyi bakıcı aramaya başlayın..evinize de kamera sistemi yerleştirin..içinize sinöiyorusa ücretsiz izin almak yerine özel kreşler,bakım evleri var onlara bakın..
sağlıkla büyütün bebeğinizi

ayni benim anacigimda oyle ablamin cocuklarina yillarca bakdi halen daha buyudukleri halde annem kosturur pesinde simdi kardesimin iki tane ikizine bakiyor telefonda ararim yorgunlukdan zor konusuyor artik yaslandi ablamin cocuklarina bakarken gencdi saglikliydi simdi bel fitigi gunlerce yatiriyor kardesime demis 3 gun bakayim 2gun krese ver yikkmis ortaligi ablaminkilere bakdin benimkilermi zor geldi bana anlatiyor derdini zavalli annem seninkilere hic bakamadim diyor valla benim icin senin su sesin bile kiymetli annem canin sagolsun yeter diyorum :43:kardesim bide kendini savunuyor ablama gelince soyle boyle bana gelince naz yapiyor diye ne nazi anacigim gercekden hasta ama anlamak istemiyor kardesim konu sahibi arkadas anneanne bakmiyor diye kirilip uzulmeyin inan onlar bizleri yetistirirken cogu seyden yoksun kaliyorlar zaten bunu yasayarak ogrendim 3 tane evladim var yasadigim zorluklari bir allah birde ben bilirim anneniz ister baksin ister bakmasin kirilmayin darilmayin
 
Canim Allah yardimcin olsun benim eltim 50 yasinda oglunun ikizleri oldu onlarda kredile ev aldilardi eltim huysuZ kocasina ragmen 4 yasina kadar bakti yardimcida istemedi bebeleri uyutuncak yemeklerini bile yapardi sabah namazi kalkar esinin yemegini yapar sonra torunlarina giderdi krese verdirmedi ben evde oturuym evlatlarimda hem kredi odesin hem bir milyar kres parasi versin derdi .tabi bakmak zorunda degil ama ne biliyim anne ane
bakiciya vermeye gonlu nasil razi olur gerci daha bir seneden fazla var o zamana kadar degisir fikirleri
 
kırılmaya hakkınız yok bence.
çocuk sorumluluğu zor iş gerçekten, anne olarak bile
insanın dayanamadığı zamanlar oluyor.
gönül işi bu, kimi 60 yaşında seve seve bakar, kimi 40 yaşında bakmak istemez.
buna hakkı da var bence.
aynı durumu şuan benim annem de yaşıyor.
kardeşimin ilk çocuğuna annem baktı, ikincisinde özellikle uyardı bak ben bakamam
ikincisine diye, o zamanlar hamile bile değildi.
bile bile ikinciyi yaptı, şimdi anneme yükleniyor yine, çocuğuma bak çalışayım diye,
evet maddi durumları sıkıntılı ama annem de artık kaldıracak durumda değil,
çocuk demek bağlanmak demek, bütün hayatınız çocuğa bağlı olacak.
annanelerde hak vermek lazım, onlarında kendilerine göre düzenleri var,
gitmek istedikleri yerler var, rahat etmek istiyorlar artık,
herkeste herşeyi aynı derecede kaldıramaz, torunlarına bakan annaneler daha kıymetli değil
örnek veren arkadaşlar olmuş ama, bakacak durumu yoksa hakkıdır ,kırılamazsınız bence.
 
2universite bitirmis 7senelik calisma hayatini elinin tersiyle itip cocuguna bakan bir anne olara annenizin bakmak istememisni cok normal karsiliyorum gencliklerinde zaten hic kendileri ici yasamamis evlatlari ici herseyi oteleyen insanlarin yasliliklarinda rahat etmeye haklari oldugunu dusunuyorum annemde kayinvaldemde gerekcelerini anlattiliar ve ben ikisinede hak verdim bazi arkadaslar bir bucuk sene bakiversin falan demisler sizin hayatinizda kisa gorunen o sure yas ilerledikce insanlara daha degerli gorunuyor evlatlariyiz diye onlarin hayatindan almaya hakkimiz yok cocugumuzu annelerimize hicbir faydasi olmamistir zira okuduk evlendik hic onlara yardimci olamadik hic karsilik beklemedilerki simdi evladiniza bakmiyor diye annemle gorusmek istemiyorum demek cok dogru gelmedi bana sizi buyuten okutan o is imkanini size saglayan dolayli yoldan aileniz enbastada anneniz
 
arkadaşlar ne kadar gaddar şeyler yazmışınız bazılarınız alt tarafı 1.5 yıl baksın diyor bir annane bunu yapamaz mı hadi hasta olsa tamam ! bakma zorunluluğuna gelince tabiki bu isteğini dile getirip üstüne yıllarca almamak isteyebilir ama alt tarafı 1.5 yıl 5 aylık kızım 9 aylık olduktan sonra anneme bırakıcam üstelik anne 61 yaşında el kadar bebeğe bakıcı mı baksın annem mi üstelik benim ki yıllarca bakacak öyle 1.5 yıl falan değil
 
Arkadasim duygularima tercuman olmussun
Allah omur verirse benim bebgim de buyuyecek ama herkes de yaptigi ile kendini ortaya koyuyor iste

Buradaki yorumlardan su sonuc cikiyo
Bakici var kres var parasini ver baktir cocugu annenle yapmadin
o zaman annemiz babamiz yaslanir hasta olursa da bakici var, yaslilar yurdu var
oraya mi gonderelim onlarin da bizden beklentileri yok mu

Şu iki yorumunu görene kadar ılımlı bakıyodum ama yok yani ben senin annen olsam ve şu düşünceni az buçuk ucundan sezsem çocuğunu bırak senin yüzüne bile bakmaz feci gönül koyardım sana.

Seni bu yaşa getirmiş, okutmuş, evlendirmiş, hastalığında başını beklemiş "annen" için nasıl oluyo da "herkes yaptığı ile kendini ortaya koyuyor" diyebiliyosun. Ne kadar çirkin şu yazdıkların özür dilerim ama fazlaca da nankörce.
____________________

Biz 3 kız kardeşiz ben 23, ablam 24, küçük olan 10 yaşında. Annem 45 yaşında bi'kadın. Evlenene kadar köydeymiş ve kolay bi'çocukluk geçirmemiş ordan da genç yaşta evlenmiş ve hep çalışmış. Çocuk da baktı parayla şimdi hala 80 yaşındaki bir komşumuza bakıyo.

Genç mi derseniz annem 60 yaşındaki kadınla birdir. Okadar yoruldu ki artık yarın öbür gün torunu olsa sanırım asla dillendiremem. Niye yazıyorum "ay yaşı genç 49 daha sanki 60 yaşında" diyenleriniz olduğu için... Emin olun annem 45 yaşında ama kaldıramaz ne kafası ne sağlığı. Ben çocuğu yapıp bakmak zorunda annelik fedakarlıktır dersem bu kadın ne zaman gün yüzü görecek?

Anne diye bu kadar da bi'canın üstüne çullanmak bencillik bence. Kızıyosunuz ama eliniz bollaşıncaya kadar erteleyip, işten çıkmak zorunda kalırsam halledebilirmiyiz diye düşünmeniz gerekiyodu çocuk fikri gündeme geldiğinde... İşin sonunu da düşünecektiniz. Anne olacaksanız malesef tek başınıza olduğunuzu varsayarak çözüm üretmek zorundasınız. Anne zaten annelik vazifesini yerine getirmiş torununa bakmadığı için bu onu kötü bi'insan yapıyosa evladının gözünde, asıl bu evladını kötü bi'evlat yapar.

Sizin düşünceyle bakarsam ablamla yaşlar yakın olduğu için çocuklarımız peşpeşe olsa annem sanırım kaç yaşına kadar daha fedakarlık yapacak sonra da zaten bastonuyla ne gün yüzü görecekse görür değil mi? Zaten 3 kızının çocuğuna baksa -ne de olsa bakmak zorundaymış anneymiş fedakar olmak zorundaymış- yandı benim annem.

Üstelik sizin olayda anneanne sizin eve gelecekmiş her gün her gün şuan yakınımda bunu yapmak zorunda kalan bi'babanne var ve dehşet yoruluyo kadın oysa oğlum-kızım çocuk için hemen acele etmeyin ikinizde çalışmak zorundasınız derken sana mı sorucaz deniliyodu bıyık altından.
Annelik fedakarlık deyip bunu çocuğun annesi olmayan anneanneden beklemek biraz tuhaf sanki:44:
 
Son düzenleme:
Back
X