Annemle ipler kopma noktasinda...

Anneannenin bakması iyi, hoşta belki bakmak istemiyor , belki sorumluluk almak istemiyor, belki bebek ağlamasını çekemiyor artık. Annenizde olsa kimseye zorla bebek baktıramazsınız. Başka bir çözüm yolu bulmalısınız.
 
Bak şuanda seninle hiç bi farkımız yok, ben de kamudayım sınavla girdim Öss de dereceyle ve burslu okudum emek verdim. Allah kısmet ederse çocuk sahibi de olmak istiyorum ama annem bakmak istemiyorum derse (ki azıcık empati varsa cidden üzülürsün ya annene de) inan gıkım çıkmaz. Evet belki kara kara düşünürüm ne olucak diye ama anneyi görmemek uzaklaşmak fln... Allah korusun ya!! Bana sorarsan ben bunları da bi anlık kırgınlıkla yazdığını düşünmek istiyorum. Anneyi görmemek kolay mı ya bu kadar :(

umarım dilediğiniz zaman bebek sahibi olursunuz .
bebeğiniz oldu varsayalım ,onu gözünüzden bile sakınıyorusunuz ,daha doğmadan ona öyle bağlanıyorsunuz ki akıl almaz derecede ,doğduktan sonra 1000 kat daha fazla ve izin bitti 4 ay sonra işe geri döndünüz ,o minicik bebek bir bakıcıda ,ne kadar iyi olursa olsun annene bırakır gibi için rahat hiçbir zaman olmayacak .hadi izni uzattın 1 yıl evdeydin diyelim ,1 yaşında daha yeni yürümeye başlamış ,her an gözün üstünde olan bir bebeği bıraktın bakıcıya yine için rahat değil anneye bıraktığın gibi ..
allah annemizi başımıdan ekisk etmesin ,annesi rahmetli olmuş yada çok uzakta olanlar,kreşe yada bakıcıya bırakmak zorunda olan annelerin tüm gün akılları hep evlatlarındadır emin olun ..
 
asıl büyük fedakarlığı bebeğin annesi yapıyor bana kalırsa ,onun geleceği için çalışıyor ,üstelik kamuda ,anneanneden 1,5 yıl istiyor altı üstü ,hem ondan yemek bulaşık istemiyorki yanına birde yardımcı tutacağım diyor .
ya merak ediyorum bu ahkam kesen arkadaşlar hem çalışıp hem çocukları bakıcıda olan arkadaşlar mı acaba ,empati yapabiliyorlarmı merak ediyorum..

Empati yapabildiğimiz için yazıyoruz bunları. Annelerimizi anlıyoruz, yazık hem çalışıp hem çocuk büyütmüşler sıralarını savmışlar diyoruz. Empati yapamayanlar zaten annelerini anlamakta güçlük çekiyolar. Ya ben cidden anlamıyorum annenize baktığınızda hiç mi içiniz acımıyo sizin?
 
Buradaki yorumlardan su sonuc cikiyo
Bakici var kres var parasini ver baktir cocugu annenle yapmadin
o zaman annemiz babamiz yaslanir hasta olursa da bakici var, yaslilar yurdu var
oraya mi gonderelim onlarin da bizden beklentileri yok mu

Bu yazdığını gerçekten bir evlat ve bir anne olarak samimi duygularla mı yazdın.
 
Bende 49 yaşındayım....2 çocuk büyüttüm...çalışmadım ev hanımıyım...çocuklarımı da çok seviyorum ve çok fedakar bir anneyim...onlar benim yaşam sevincim...gözümün nuru...ama gelgelelim torun bakmaya hiç sıcak bakmıyorum...kendimi bir bebeğin sorumluluğunu alacak kadar güçlü kuvvetli ve hazır hissetmiyorum...kızım nişanlı ve çalışıyor zaman zaman bunun muhabbeti geçince bende konu sahibinin annesi gibi sadece susuyorum... hiçbir şey söylemiyorum....kızın kalbini kırmak ta istemiyorum....sanıyorum ilerde böyle bir sorunla bizde karşılaşacağız...bazı arkadaşlarımı görüyorum torunlarını bakarken kadınlar 2 yılda göçtüler...ben de çok titiz ve hassas biriyim bu yükümlülük benim bütün hayatıma ipotek koyar gibi geliyor....benim kurslarım,arkadaşlarım eşimle gittiğim gezmelerim var....bilmiyorum valla ama tabii şöyle birşeyde olabilir yüzünü görünce kıyamam kimseye de güvenip bırakamam alır bakarım....bakıcağım deyince de en mükemmel şekilde bakarım...annenizinnde korkuları olabilir...ona küsmeyin...anlamaya çalışın ...çünkü bizim tam menapoz dönemimiz hassas ve alıngan oluyoruz...herşeyi konuşarak onu kırmadan izah etmeye çalışın derim...kolay gelsin.....
 
merak ettim çocuğunuz varmı ?

Hayır yok önceki mesajlarda yazdığım üzere annem bakmaz baktırmam da çünkü kendisi babamla beraber emekliye ayrılarak güzel bi sahil şehrimize yerleştiler kafa dinliyolar. Birkaç yıl sonra hastalıkları başlamadan hayatın tadını çıkarmaya çalışıyolar. Ömürleri boyunca çalışıp dindiler. 2 çocuk büyüttüler. Annelerine babalarına baktılar. Parasız günler geçirdiler. Şimdi paraları da var. Sağlıklı geçirecekleri sayılı gün kalmış. Neden annemi yorayım?

2 yıllık evliyim. Çocuk düşünmüyorum zaten henüz. Doktoramı yapıyorum çünkü. Çocuğuma vakit ayıramam.
 
Empati yapabildiğimiz için yazıyoruz bunları. Annelerimizi anlıyoruz, yazık hem çalışıp hem çocuk büyütmüşler sıralarını savmışlar diyoruz. Empati yapamayanlar zaten annelerini anlamakta güçlük çekiyolar. Ya ben cidden anlamıyorum annenize baktığınızda hiç mi içiniz acımıyo sizin?

yahu annem bebek bakalı 35 sene olmuş ,
kızım okula gidiyor ,hafta sonu gelince annem başlıyo aramaya ,hadi getirmiyormusun kuzumu ,koyun koyuna uyuycaz ,hafta sonu 2 gün bende haberim olsun diyor ,e şimdi ben bu kadına bakarken niye içim sızlasın ,onların aşkını göürnce kıskanıyorum ..annem derki sizi büyütürken anlamadım bişey küçüktüm ,torun bambaşkaymış der ,3 torun büyüttü 4.yü bekliyor ..
 
umarım dilediğiniz zaman bebek sahibi olursunuz .
bebeğiniz oldu varsayalım ,onu gözünüzden bile sakınıyorusunuz ,daha doğmadan ona öyle bağlanıyorsunuz ki akıl almaz derecede ,doğduktan sonra 1000 kat daha fazla ve izin bitti 4 ay sonra işe geri döndünüz ,o minicik bebek bir bakıcıda ,ne kadar iyi olursa olsun annene bırakır gibi için rahat hiçbir zaman olmayacak .hadi izni uzattın 1 yıl evdeydin diyelim ,1 yaşında daha yeni yürümeye başlamış ,her an gözün üstünde olan bir bebeği bıraktın bakıcıya yine için rahat değil anneye bıraktığın gibi ..
allah annemizi başımıdan ekisk etmesin ,annesi rahmetli olmuş yada çok uzakta olanlar,kreşe yada bakıcıya bırakmak zorunda olan annelerin tüm gün akılları hep evlatlarındadır emin olun ..

Amin hepimize hayırlısıyla nasip etsin!

Benim yaşayacaklarım bunlar olucak zaten, annem üzerine düşeni yapmış, ben doğduğumda hastaneden istifa etmiş yıllar sonra göreve dönmüş, he göreve döndüğünde hala sorumluluğumuzu attığı yaşlarda değildik. Buna rağmen bu yaşta hala didiniyo hastanede çalışıp duruyo akşama kadar. Emekliliğine de az kaldı. Dediğim gibi benim yaşayacaklarım zaten bunlar olucak, aklım kalıcak o olucak bu olucak. Ama bunları bilerek giricem malesef bu yola. Anneme yazık çünkü ya, kadın ömrünü adamış yazık, adanma sırası bende :(
 
yahu annem bebek bakalı 35 sene olmuş ,
kızım okula gidiyor ,hafta sonu gelince annem başlıyo aramaya ,hadi getirmiyormusun kuzumu ,koyun koyuna uyuycaz ,hafta sonu 2 gün bende haberim olsun diyor ,e şimdi ben bu kadına bakarken niye içim sızlasın ,onların aşkını göürnce kıskanıyorum ..annem derki sizi büyütürken anlamadım bişey küçüktüm ,torun bambaşkaymış der ,3 torun büyüttü 4.yü bekliyor ..

Özlemek, sevmek başka tüm sorunluluğunu yüklenmek başka. Anneniz haftaiçi gezmelere, kurslra, günlere gitmiyor mu? Bunlardan onu alıkoymak yaşlı kadını depresyona sokar. Yoksa 1 hafta yollarsın kalır hasret giderirler o başka..
 
Bende 49 yaşındayım....2 çocuk büyüttüm...çalışmadım ev hanımıyım...çocuklarımı da çok seviyorum ve çok fedakar bir anneyim...onlar benim yaşam sevincim...gözümün nuru...ama gelgelelim torun bakmaya hiç sıcak bakmıyorum...kendimi bir bebeğin sorumluluğunu alacak kadar güçlü kuvvetli ve hazır hissetmiyorum...kızım nişanlı ve çalışıyor zaman zaman bunun muhabbeti geçince bende konu sahibinin annesi gibi sadece susuyorum... hiçbir şey söylemiyorum....kızın kalbini kırmak ta istemiyorum....sanıyorum ilerde böyle bir sorunla bizde karşılaşacağız...bazı arkadaşlarımı görüyorum torunlarını bakarken kadınlar 2 yılda göçtüler...ben de çok titiz ve hassas biriyim bu yükümlülük benim bütün hayatıma ipotek koyar gibi geliyor....benim kurslarım,arkadaşlarım eşimle gittiğim gezmelerim var....bilmiyorum valla ama tabii şöyle birşeyde olabilir yüzünü görünce kıyamam kimseye de güvenip bırakamam alır bakarım....bakıcağım deyince de en mükemmel şekilde bakarım...annenizinnde korkuları olabilir...ona küsmeyin...anlamaya çalışın ...çünkü bizim tam menapoz dönemimiz hassas ve alıngan oluyoruz...herşeyi konuşarak onu kırmadan izah etmeye çalışın derim...kolay gelsin.....

Geçmiş olsun diyeyim size öncelikle, biz de üstümüze düşeni layığıyla yaparız inşallah. Arkadaşlar söylemek istediğim bu, çalışan evlenen insan yapmak istediği herşeyi emekliliğine erteler. Biz bile emekliliğe sene hesaplar oluyoruz bazen ya.
 
Hayır yok önceki mesajlarda yazdığım üzere annem bakmaz baktırmam da çünkü kendisi babamla beraber emekliye ayrılarak güzel bi sahil şehrimize yerleştiler kafa dinliyolar. Birkaç yıl sonra hastalıkları başlamadan hayatın tadını çıkarmaya çalışıyolar. Ömürleri boyunca çalışıp dindiler. 2 çocuk büyüttüler. Annelerine babalarına baktılar. Parasız günler geçirdiler. Şimdi paraları da var. Sağlıklı geçirecekleri sayılı gün kalmış. Neden annemi yorayım?

2 yıllık evliyim. Çocuk düşünmüyorum zaten henüz. Doktoramı yapıyorum çünkü. Çocuğuma vakit ayıramam.

Hayır herkes fedakarlık diye tutturmuş. Fedakarlık dediğin budur yani. Anne fedakardır falan saçmalamışsınız. Anne fedakarsa çıksın işten o zaman. Anane mecbur değil demek istemiş arkadaş. Ayrıca işten çıkmaktan daha kolay yolları var bildiğiniz üzere. Bakıcı gibi. Herkes bakıcı tutuyor. Bence anane ve babaneden daha dsiplinli oluyor ayrıca. Ananeler çok şımartıyo

doktoranızı çalışmak için yapıyorsunuz değilmi ,güzel bir gelecek iyi bir kazanç için ne kadar güzel
şu kırmızı ile yazdıklarınız ..
''anne fedakarsa çıksın işten o zaman'' siz çıkarmıydınız işten, bunca uğraştan sonra ?

''Ayrıca işten çıkmaktan daha kolay yolları var bildiğiniz üzere. Bakıcı gibi. Herkes bakıcı tutuyor'' bu sözde size ait,bunu lütfen bir beyaz kağıda yazın ,buzdolabına asın ,çocuğunuz olduğunda tekrar okumanızı tavsiye ediyorum

sevgiler
 
yahu annem bebek bakalı 35 sene olmuş ,
kızım okula gidiyor ,hafta sonu gelince annem başlıyo aramaya ,hadi getirmiyormusun kuzumu ,koyun koyuna uyuycaz ,hafta sonu 2 gün bende haberim olsun diyor ,e şimdi ben bu kadına bakarken niye içim sızlasın ,onların aşkını göürnce kıskanıyorum ..annem derki sizi büyütürken anlamadım bişey küçüktüm ,torun bambaşkaymış der ,3 torun büyüttü 4.yü bekliyor ..

Demek ki annenizin hayattan başka bi beklentisi yokmuş şuanda. Ama bazı insanların vardır. Bunu anlamak bu kadar zor mu? İşte empati asıl burda. Benim başka beklentim yok, annemin de olmadı? Ama benim ya da öbürünün varmış ve bizi büyütmek için ertelemişler. Olamaz mı ?
 
Bende 49 yaşındayım....2 çocuk büyüttüm...çalışmadım ev hanımıyım...çocuklarımı da çok seviyorum ve çok fedakar bir anneyim...onlar benim yaşam sevincim...gözümün nuru...ama gelgelelim torun bakmaya hiç sıcak bakmıyorum...kendimi bir bebeğin sorumluluğunu alacak kadar güçlü kuvvetli ve hazır hissetmiyorum...kızım nişanlı ve çalışıyor zaman zaman bunun muhabbeti geçince bende konu sahibinin annesi gibi sadece susuyorum... hiçbir şey söylemiyorum....kızın kalbini kırmak ta istemiyorum....sanıyorum ilerde böyle bir sorunla bizde karşılaşacağız...bazı arkadaşlarımı görüyorum torunlarını bakarken kadınlar 2 yılda göçtüler...ben de çok titiz ve hassas biriyim bu yükümlülük benim bütün hayatıma ipotek koyar gibi geliyor....benim kurslarım,arkadaşlarım eşimle gittiğim gezmelerim var....bilmiyorum valla ama tabii şöyle birşeyde olabilir yüzünü görünce kıyamam kimseye de güvenip bırakamam alır bakarım....bakıcağım deyince de en mükemmel şekilde bakarım...annenizinnde korkuları olabilir...ona küsmeyin...anlamaya çalışın ...çünkü bizim tam menapoz dönemimiz hassas ve alıngan oluyoruz...herşeyi konuşarak onu kırmadan izah etmeye çalışın derim...kolay gelsin.....

Cok guzel yazmissiniz tesekkur ederim
tabii ki annemi de anliyorum
Ama konu bebek olunca sanki cok fedakarlik istemiyorum gibi geliyor
Burdaki arkadaslar yargiliyor ama beni anneme sorsaniz inanain cok iyi soyler biz onla cok yakinizdir ben o ne istese yaparim
yine de bana yardim etmiyormus gibi hissediyorum
 
Özlemek, sevmek başka tüm sorunluluğunu yüklenmek başka. Anneniz haftaiçi gezmelere, kurslra, günlere gitmiyor mu? Bunlardan onu alıkoymak yaşlı kadını depresyona sokar. Yoksa 1 hafta yollarsın kalır hasret giderirler o başka..

özlemek değil ki mevzu ,okula başlayınca kadın ağlamaktan heder oldu ,benimle kalmayacak artık diye ,o büyüttü kızımı 1,5 yaşından 5 yaşına kadar ,aynı evi aynı yatağı paylaştılar ..ve dediğiniz gibi tüm sorumluluğunu yüklendi annem ..
annem yaşlı da değil üstelik 53 yaşında ..
 
Hayır herkes fedakarlık diye tutturmuş. Fedakarlık dediğin budur yani. Anne fedakardır falan saçmalamışsınız. Anne fedakarsa çıksın işten o zaman. Anane mecbur değil demek istemiş arkadaş. Ayrıca işten çıkmaktan daha kolay yolları var bildiğiniz üzere. Bakıcı gibi. Herkes bakıcı tutuyor. Bence anane ve babaneden daha dsiplinli oluyor ayrıca. Ananeler çok şımartıyo

doktoranızı çalışmak için yapıyorsunuz değilmi ,güzel bir gelecek iyi bir kazanç için ne kadar güzel
şu kırmızı ile yazdıklarınız ..
''anne fedakarsa çıksın işten o zaman'' siz çıkarmıydınız işten, bunca uğraştan sonra ?

''Ayrıca işten çıkmaktan daha kolay yolları var bildiğiniz üzere. Bakıcı gibi. Herkes bakıcı tutuyor'' bu sözde size ait,bunu lütfen bir beyaz kağıda yazın ,buzdolabına asın ,çocuğunuz olduğunda tekrar okumanızı tavsiye ediyorum

sevgiler

Sevgili eylül,

Gerilere gidersen onu neden yazdığımı anlarsın. Anne fedakardır torununa baksın demişler. Fedakarlıkla yürüyosa bu işler konu sahibi işten çıksın o zaman. Konusahibimizin annesi hayatında yapacağı tüm fedakarlıkları yapmış zaten. Bundan sonra ne yapılması gerektiğine konu sahibi karar vericek.

Eğer bir gün çocuk yapmaya karar verirsek eşimle annemi izmirden istanbula çocuk bakmaya getirtemeyeciğim gibi kayınvalidemi de ankaradan getirtemeyeceğim. Mecburen bakıcı tutacağım. Yani buzdolabına falan asmama da gerek yok.

Kimse annesini bebeğine bakmıyor diye suçlayamaz. Bir evlat bu kadar bencil olmamalı.
 
Demek ki annenizin hayattan başka bi beklentisi yokmuş şuanda. Ama bazı insanların vardır. Bunu anlamak bu kadar zor mu? İşte empati asıl burda. Benim başka beklentim yok, annemin de olmadı? Ama benim ya da öbürünün varmış ve bizi büyütmek için ertelemişler. Olamaz mı ?

anneciğim standart türk kadını ,hayattan tek beklentisi çocuklarının geleceği mutluluğu ve sağlığı ,tüm annelerin olduğu gibi ,bende bir anneyim ve benimde hayattan beklentim ailemin eşimin ve evladımın sağlık huzur ve mutluluğu,başka bir isteğim olamaz..
 
özlemek değil ki mevzu ,okula başlayınca kadın ağlamaktan heder oldu ,benimle kalmayacak artık diye ,o büyüttü kızımı 1,5 yaşından 5 yaşına kadar ,aynı evi aynı yatağı paylaştılar ..ve dediğiniz gibi tüm sorumluluğunu yüklendi annem ..
annem yaşlı da değil üstelik 53 yaşında ..

Annenizin kişisel zevki çocuk bakmak olabilir de konu sahibinin annesinin daha farklı beklentileri var hayattan. Bu torununu sevmeyeceği anlamına da gelmiyor. Peki anneniz çocuğunuza bakmasa ipler kopma noktasına geldi der miydiniz?
 
anneciğim standart türk kadını ,hayattan tek beklentisi çocuklarının geleceği mutluluğu ve sağlığı ,tüm annelerin olduğu gibi ,bende bir anneyim ve benimde hayattan beklentim ailemin eşimin ve evladımın sağlık huzur ve mutluluğu,başka bir isteğim olamaz..

Bir annenin hayattan başka beklentileri olması kötü bir şey mi?
 
Sevgili eylül,

Gerilere gidersen onu neden yazdığımı anlarsın. Anne fedakardır torununa baksın demişler. Fedakarlıkla yürüyosa bu işler konu sahibi işten çıksın o zaman. Konusahibimizin annesi hayatında yapacağı tüm fedakarlıkları yapmış zaten. Bundan sonra ne yapılması gerektiğine konu sahibi karar vericek.

Eğer bir gün çocuk yapmaya karar verirsek eşimle annemi izmirden istanbula çocuk bakmaya getirtemeyeciğim gibi kayınvalidemi de ankaradan getirtemeyeceğim. Mecburen bakıcı tutacağım. Yani buzdolabına falan asmama da gerek yok.

Kimse annesini bebeğine bakmıyor diye suçlayamaz. Bir evlat bu kadar bencil olmamalı.

bende bir kaç mesaj önce annesi rahmetli olmuş yada çok uzakta olanlar ve bakıcıya bırakmak zorunda olanlara allah kolaylık versin demiştim ,siz şimdi bu kadar rahat söylüyorsunuz ya ,bundan kolay ne var bakıcıya veririm olur biter diye ,işte o zaman o kadar kolay olmayacak bunu belirtmek istedim .neyse uzatmanın manası yok anne olmadığınız için anlamanız çok zor beni ..siz yinede tavsiyemi dikkate alın
sevgiler ..
 
anneciğim standart türk kadını ,hayattan tek beklentisi çocuklarının geleceği mutluluğu ve sağlığı ,tüm annelerin olduğu gibi ,bende bir anneyim ve benimde hayattan beklentim ailemin eşimin ve evladımın sağlık huzur ve mutluluğu,başka bir isteğim olamaz..

İşte bu sizsiniz. Bu sizi bizden daha iyi veya daha fedakar kılmaz. Kendiniz dediniz annem standart Türk kadını diye. O halde bu sizi sadece "standart Türk kadını" kılar. Kötü mü ? HAYIR. Siz öylesiniz öbürü standardın dışıdır. İnsanların istekleri farklı olabilir, bu anlayamıyosak empatiden bahsetmicez!!
 
Back
X