Annemsiz Hayat..

Yine darmaduman oldum en ufak bir sözde en ufak bir şarkıda şiirde önce kokusu sonra hayalleri geliyor. 2 gün evvel doğum günümdü ve beni bu dünyaya getiren beni kendi bedeninde bu dünyaya hazırlayan yıllarca bıkmadan bakan o kutsal kadın yok. İsyan etmemek istiyorum ama benim hayatta olmama sebep olan insan yokken benim hala nefes alıyor olmam öyle zor ki. Biraz evvel çalışıyorken kulağımda kulaklık bir şiir çıktı ve beni benden aldı. Onca insanın içinde boğazımda koca bir düğüm ne yutkunabiliyorum ne konuşabiliyorum. Gözlerimden akanları görmesin kimse diye saklamaya uğraşıyorum. Dayanamıyorum yine konuşmasam yazmasam nefes alamıyor gibiyim.
 
Merhaba,

Annemi kaybettim ve onsuz hayatta kalmaya yaşamaya çalışıyorum. Hayat bir şekilde devam etse de Annemsiz yarımım adeta. Her an bir yerlerden gelecek beni eskisi gibi saracak sanıyorum ama o gelmiyor. Kokusunun kaldığı eşyaları koklamaya kıyamıyorum. Bir ay sonra sözleniyorum ve Annem yok yanımda. Onsuz her şey öyle zor ki.. mutluluğumda hüznümde yanımda olan oydu ilk koştuğum onun kollarıydı, aradığım oydu. Şimdi yok. Mutluluğum yarım kalıyor acılarım dinmiyor. En mutlu olduğum zamanlarda çıkarıp eşyalarını koklayarak paylaşıyorum mutluluğumu, zor anımda yine kokusuna sarılıp derman arıyorum. Bu acıya nasıl dayanabilirim bilmesem de nefes alıyorum istemsizce. Sözüm olacak kınam düğünüm olacak bir ailem olacak annemin en büyük hayaliydi bunlar ve o burada olamayacak. Bu süreci nasıl atlatacağım bilemiyorum. Bir başkasına nasıl Anne diye sesleneceğim bilmiyorum. Yapamam bunu sanmıyorum. O kelime annemle çıktı hayatımdan.
Bir akıl verin istiyorum benimle ortak yaşanmışlıkları olan var mı? Naptınız nasıl dayandınız?
Allah rahmet eylesin. Yazilarinizdan anladığım kadarıyla güçlü bir insansiniz. Yani kendinizi salmayip hayatınızı düzene sokmak bu acıya dayanmak için caba sarfediyorsunuz. Belki ben böyle yaoamazdim bu gücü bulamazdim kendimde.

Hep mutlu olmaya çalışın. Kimsenin sizi üzmesine izin vermeyin dik durun çünkü anneniz de sizin böyle olmanızı isterdi zaten.anneniz için her zaman mutlu ve güçlü olmaya gayret edin.
 
Allah rahmet eylesin. Yazilarinizdan anladığım kadarıyla güçlü bir insansiniz. Yani kendinizi salmayip hayatınızı düzene sokmak bu acıya dayanmak için caba sarfediyorsunuz. Belki ben böyle yaoamazdim bu gücü bulamazdim kendimde.

Hep mutlu olmaya çalışın. Kimsenin sizi üzmesine izin vermeyin dik durun çünkü anneniz de sizin böyle olmanızı isterdi zaten.anneniz için her zaman mutlu ve güçlü olmaya gayret edin.
Güçlü olmak zorundayım çünkü ama bir yandan da iyi hissetmiyorum kendime şaşırıyorum bazen hala annem var gibi hissediyorum sanki uzakta bir yerde gibi sonra gerçekle yüzleşince aynı acıyı baştan yaşıyorum. Hafızamı kaybetmiş gibi oluyorum. Dik duruyorum bedenim ayakta ama içimde hergün yok olan bir seyler var.
 
Sizi o kadar iyi anliyorum ki..ben annemi 12 yasinda kaybettim.abime ve babama ben baktim annemin yerini alip onlarin eksiklerini tammlamaya calistim hep annem olsaydi dedm ama yok..bgun ona kavusacagmi dsnmekle yetindim hep.aradan kocamn on yil gecti bu sferd e abimi canimin dger parcasini kaybettim toparlanmak cok zor ben hala dusunur dusunur delirecek gbi olurum dgunumde kendimi hep eksik hssettim herseye kendim kosstrdum smdi hamileyim dogumumda yanmda annem olsun nasil isterdim bi bilseniz..abim yegenini nasil severrdi annem yanmda olsa herseyime kosardo dye dusunup duruyorm hep.ama Alah onlari bizden daha cok sevmis yanina almis.uzmeyin kendinizi insanoglu her seye alisiyo unutmuyo hep aci icinizde bitmiyo ama hayata da devam ediyosunuz.sabredin Allah tan savir isteyin..
 
Sizi o kadar iyi anliyorum ki..ben annemi 12 yasinda kaybettim.abime ve babama ben baktim annemin yerini alip onlarin eksiklerini tammlamaya calistim hep annem olsaydi dedm ama yok..bgun ona kavusacagmi dsnmekle yetindim hep.aradan kocamn on yil gecti bu sferd e abimi canimin dger parcasini kaybettim toparlanmak cok zor ben hala dusunur dusunur delirecek gbi olurum dgunumde kendimi hep eksik hssettim herseye kendim kosstrdum smdi hamileyim dogumumda yanmda annem olsun nasil isterdim bi bilseniz..abim yegenini nasil severrdi annem yanmda olsa herseyime kosardo dye dusunup duruyorm hep.ama Alah onlari bizden daha cok sevmis yanina almis.uzmeyin kendinizi insanoglu her seye alisiyo unutmuyo hep aci icinizde bitmiyo ama hayata da devam ediyosunuz.sabredin Allah tan savir isteyin..
Başınız sağolsun yaşadıklarınız sizin de çok zor Allah sabır versin. Rabbim daha fazla acı yaşatmasın bebeğinizle birlikte mutluluklar sizinle olsun. Anne ve abinize de rahmet diliyorum. :(
 
Başınız sağolsun yaşadıklarınız sizin de çok zor Allah sabır versin. Rabbim daha fazla acı yaşatmasın bebeğinizle birlikte mutluluklar sizinle olsun. Anne ve abinize de rahmet diliyorum. :KK43:
Amin sizin de basiniz sagolsun.yasadgmz surece daha bizi bekleyen bir suru sinav var siz gclusunuz zten ama hc kaybetmeyin o gcu...
 
Merhaba,

Annemi kaybettim ve onsuz hayatta kalmaya yaşamaya çalışıyorum. Hayat bir şekilde devam etse de Annemsiz yarımım adeta. Her an bir yerlerden gelecek beni eskisi gibi saracak sanıyorum ama o gelmiyor. Kokusunun kaldığı eşyaları koklamaya kıyamıyorum. Bir ay sonra sözleniyorum ve Annem yok yanımda. Onsuz her şey öyle zor ki.. mutluluğumda hüznümde yanımda olan oydu ilk koştuğum onun kollarıydı, aradığım oydu. Şimdi yok. Mutluluğum yarım kalıyor acılarım dinmiyor. En mutlu olduğum zamanlarda çıkarıp eşyalarını koklayarak paylaşıyorum mutluluğumu, zor anımda yine kokusuna sarılıp derman arıyorum. Bu acıya nasıl dayanabilirim bilmesem de nefes alıyorum istemsizce. Sözüm olacak kınam düğünüm olacak bir ailem olacak annemin en büyük hayaliydi bunlar ve o burada olamayacak. Bu süreci nasıl atlatacağım bilemiyorum. Bir başkasına nasıl Anne diye sesleneceğim bilmiyorum. Yapamam bunu sanmıyorum. O kelime annemle çıktı hayatımdan.
Bir akıl verin istiyorum benimle ortak yaşanmışlıkları olan var mı? Naptınız nasıl dayandınız?
 
Annesizlik ... annemsizlik.... annemi okadar cok seviyorumki yillar once bile forumdaki ismimi zenolukadininkizi duye almisim. Ve yillar sonra siteye girdigimde yanimda zenolukadin artk yok olarak giriyorum.. ah be kardesim annemi kaybedeli tam 1 bucuk yil oldu. Okadar zor ki ama alisiliyor . Gecmiyor ama alisiyor. Kademe kademe... burnumun diregi sizlar lafi varya eger bi insan annesini yada cani gibi sevdigi bi insni kaybetmesse o tabiri anlamaz. Bende annemi dugunumden 13 gun sonra kaybettim. Hemde hic birseyi yokken. Hic bir Zaman isyan etmedim. Etmemde . Demissin ya kardesim anne nasil derim baskasina diye. Ne kdr iyide olsa diyemiyosun. Diyorsun amaa diyemiyorsunnn.. annemle anne arasindaki o cizgide bogusuyorsun.. kendini istemsiz engelliyorsun. Kayinvalideni cok seversin ama anne olarak goremezssin. Enazinda ilk yillarinda. İlerisi muamma.. amaa anne birileri anne dedikce kopuyor cigerin. Dayanamiyosun hemen yanliz kaldiginda basliyoraun aglamaya... azicik anneni istemsiz unutup hayata daldiginda yaptigin cok buyuk hataymis gibi bide kendine kiziyorsun.. cok zor annesiZlik cokk... derdini anlayan yok kocan dahi olsa yok..anne ya bu anneee. Onun gibi kim olur.. canimmm annemmm sensiz ikinci ramazan. Aklima deli gibi vurdun. Cok ozledim seni annemmmmmm . İnsan annesini kaybettiginde ölüme daha sicak bakiyor. Biliyorki öldugunde eger Allahta nasip ederse seni karsilayanin olacak. Annemm olucakkk.. canimin icin asiyemmm cok ozledim annem seni...
 
Allah rahmet eylesin başınız sağolsun..
çok zordur elbette yaşamadığımız için bilmiyoruz burdan bunları söylemek kolay sizin yüreğiniz yangın yeri gibi..
Ve ne dersek diyelim o yangını söndüremeyiz ama hafifletiriz belki..
Bol bol dua edin.
Tabi ki unutamazsınız ama acılar aynı kalmaz Rabbim onun sabrını verir , aynı kalsa ilk gün ki gibi düşünün insan dayanamaz.
Allah sabırlar versin.
 
Merhaba,

Annemi kaybettim ve onsuz hayatta kalmaya yaşamaya çalışıyorum. Hayat bir şekilde devam etse de Annemsiz yarımım adeta. Her an bir yerlerden gelecek beni eskisi gibi saracak sanıyorum ama o gelmiyor. Kokusunun kaldığı eşyaları koklamaya kıyamıyorum. Bir ay sonra sözleniyorum ve Annem yok yanımda. Onsuz her şey öyle zor ki.. mutluluğumda hüznümde yanımda olan oydu ilk koştuğum onun kollarıydı, aradığım oydu. Şimdi yok. Mutluluğum yarım kalıyor acılarım dinmiyor. En mutlu olduğum zamanlarda çıkarıp eşyalarını koklayarak paylaşıyorum mutluluğumu, zor anımda yine kokusuna sarılıp derman arıyorum. Bu acıya nasıl dayanabilirim bilmesem de nefes alıyorum istemsizce. Sözüm olacak kınam düğünüm olacak bir ailem olacak annemin en büyük hayaliydi bunlar ve o burada olamayacak. Bu süreci nasıl atlatacağım bilemiyorum. Bir başkasına nasıl Anne diye sesleneceğim bilmiyorum. Yapamam bunu sanmıyorum. O kelime annemle çıktı hayatımdan.
Bir akıl verin istiyorum benimle ortak yaşanmışlıkları olan var mı? Naptınız nasıl dayandınız?
Başınız sağolsun. Bende annemi 8 yıl önce kaybettim aynen sizin hissettiklerinizi hissettim bomboştum yarımdım nasıl dayanıcam diyordum nefes alamıyordum sürekli ağlama krizleri kötü günlerdi ama aradan 8 yıl geçmiş bile daha dün gibi yaşadıklarım. Alışıyorsunuz aklınızda güzel anılarınız kalıyor. Klişe olacak belki ama doğru olan bu "zaman herşeyin ilacı" Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun.
 
Allah rahmet eylesin başınız sağolsun..
çok zordur elbette yaşamadığımız için bilmiyoruz burdan bunları söylemek kolay sizin yüreğiniz yangın yeri gibi..
Ve ne dersek diyelim o yangını söndüremeyiz ama hafifletiriz belki..
Bol bol dua edin.
Tabi ki unutamazsınız ama acılar aynı kalmaz Rabbim onun sabrını verir , aynı kalsa ilk gün ki gibi düşünün insan dayanamaz.
Allah sabırlar versin.


Rabbim dagina gore kar yagdiriyor. Kimsenin acisi dayanilmaz deil amaa unutulmaz ve alisilmaz.. Allah ölmüş annelerimize bu guzel gecenin hürmetine rahmett ve bereket eylesin icindede benim canm annecigimin.. hayatta kalan annelere ise saglik sihat ihsan etsin...
 
Rabbim dagina gore kar yagdiriyor. Kimsenin acisi dayanilmaz deil amaa unutulmaz ve alisilmaz.. Allah ölmüş annelerimize bu guzel gecenin hürmetine rahmett ve bereket eylesin icindede benim canm annecigimin.. hayatta kalan annelere ise saglik sihat ihsan etsin...
Aminnnn
Rabbim tüm ölmüşlerimize rahmet versin..
 
Annesizlik ... annemsizlik.... annemi okadar cok seviyorumki yillar once bile forumdaki ismimi zenolukadininkizi duye almisim. Ve yillar sonra siteye girdigimde yanimda zenolukadin artk yok olarak giriyorum.. ah be kardesim annemi kaybedeli tam 1 bucuk yil oldu. Okadar zor ki ama alisiliyor . Gecmiyor ama alisiyor. Kademe kademe... burnumun diregi sizlar lafi varya eger bi insan annesini yada cani gibi sevdigi bi insni kaybetmesse o tabiri anlamaz. Bende annemi dugunumden 13 gun sonra kaybettim. Hemde hic birseyi yokken. Hic bir Zaman isyan etmedim. Etmemde . Demissin ya kardesim anne nasil derim baskasina diye. Ne kdr iyide olsa diyemiyosun. Diyorsun amaa diyemiyorsunnn.. annemle anne arasindaki o cizgide bogusuyorsun.. kendini istemsiz engelliyorsun. Kayinvalideni cok seversin ama anne olarak goremezssin. Enazinda ilk yillarinda. İlerisi muamma.. amaa anne birileri anne dedikce kopuyor cigerin. Dayanamiyosun hemen yanliz kaldiginda basliyoraun aglamaya... azicik anneni istemsiz unutup hayata daldiginda yaptigin cok buyuk hataymis gibi bide kendine kiziyorsun.. cok zor annesiZlik cokk... derdini anlayan yok kocan dahi olsa yok..anne ya bu anneee. Onun gibi kim olur.. canimmm annemmm sensiz ikinci ramazan. Aklima deli gibi vurdun. Cok ozledim seni annemmmmmm . İnsan annesini kaybettiginde ölüme daha sicak bakiyor. Biliyorki öldugunde eger Allahta nasip ederse seni karsilayanin olacak. Annemm olucakkk.. canimin icin asiyemmm cok ozledim annem seni...
Rabbim hepsinin mekanlarını cennet eylesin. Ne geçiyor acısı ne alışabiliyorum ve evet kimse anlamıyor. Anlasınlar da istemiyorum bu acıyı tatmayan anlamaz çünkü ve bu acıyı düşmanım dahi olsa tatsın istemem. Ufacık bir çocuğun annesine seslenmesini öpmesini kıskanacağım ve hıckıra hıçkıra ağlayacağım aklıma gelmezdi. Her duamda kendimden çok dilimde Annem. Rabbim bu dünyasında gülmeyi nasip etmedi belki ama diğer dünyasını cennet bahçesi eylesin. Kader mi hayat mı bizim sınavımız mı bilmem ama çok ağır oldu çok.. insanın annesi ölür mü ya anne bu annee..
 
Merhaba,

Annemi kaybettim ve onsuz hayatta kalmaya yaşamaya çalışıyorum. Hayat bir şekilde devam etse de Annemsiz yarımım adeta. Her an bir yerlerden gelecek beni eskisi gibi saracak sanıyorum ama o gelmiyor. Kokusunun kaldığı eşyaları koklamaya kıyamıyorum. Bir ay sonra sözleniyorum ve Annem yok yanımda. Onsuz her şey öyle zor ki.. mutluluğumda hüznümde yanımda olan oydu ilk koştuğum onun kollarıydı, aradığım oydu. Şimdi yok. Mutluluğum yarım kalıyor acılarım dinmiyor. En mutlu olduğum zamanlarda çıkarıp eşyalarını koklayarak paylaşıyorum mutluluğumu, zor anımda yine kokusuna sarılıp derman arıyorum. Bu acıya nasıl dayanabilirim bilmesem de nefes alıyorum istemsizce. Sözüm olacak kınam düğünüm olacak bir ailem olacak annemin en büyük hayaliydi bunlar ve o burada olamayacak. Bu süreci nasıl atlatacağım bilemiyorum. Bir başkasına nasıl Anne diye sesleneceğim bilmiyorum. Yapamam bunu sanmıyorum. O kelime annemle çıktı hayatımdan.
Bir akıl verin istiyorum benimle ortak yaşanmışlıkları olan var mı? Naptınız nasıl dayandınız?
Çok üzüldüm :( mekanı cennet olsun annenizin gerçekten çok zor , annem 10yasındayken annesini 14. Yaşındayken babasını kaybetmiş çocuk yasta kalmış hem öksüz hem yetim :( 16 yasında evlendirmişler babaannemden çekmediği kalmadı 4 gelinden hep annemi dışladılar yetim öksüz diye sahip çıkacağı yerde bi darbede babaannem ve dedemden görmüş .. Anneme bazen sorarım nasıl dayandın diye kızım der iyki aklım ermiyomuştu o zamanlar yoksa kaldıramazdım der , her şeyin ilacı zaman kendi çocuklarını z olduğu zaman belki biraz hafifler acınız Rabbim yardımcınız olsun
 
Çok üzüldüm :KK43: mekanı cennet olsun annenizin gerçekten çok zor , annem 10yasındayken annesini 14. Yaşındayken babasını kaybetmiş çocuk yasta kalmış hem öksüz hem yetim :KK43: 16 yasında evlendirmişler babaannemden çekmediği kalmadı 4 gelinden hep annemi dışladılar yetim öksüz diye sahip çıkacağı yerde bi darbede babaannem ve dedemden görmüş .. Anneme bazen sorarım nasıl dayandın diye kızım der iyki aklım ermiyomuştu o zamanlar yoksa kaldıramazdım der , her şeyin ilacı zaman kendi çocuklarını z olduğu zaman belki biraz hafifler acınız Rabbim yardımcınız olsun
Allah razı olsun. Tüm annelerin mekanı cennet olsun.
 
Mesajı gözyaşlarıma hakim olamayarak okudum. Ne kadar da çok ortak nokta var hastalıkla mücadele etmek o o acıları yaşarken görmek nasıldır bilmem Allah rahmet eylesin. Ben annemi ansızın kaybettim bazen diyorum iyi ki hasta deģildi çekmedi vadesi dolmuş ecel geldi ve gitti. 4 saat once telefonda konuşup gülüp şakalaştığım annemi 4 saat sonra evde buz gibi olmuş uyurken buldum. Sarıldım uyan dedim duymadı. Ellerini ısıtamadım o benim ellerim üşüme nefesiyle ısıtırdı ben ısıtamadım. Sonra ellerimle yıkadım pamuklara sardım yerine emanet ettim. Yaşadıklarım bir bir geldi gözüm önüne. Dayanmak inanmak öyle zor ki. Rabbim yardımcımız olsun. Annelerimizin mekanını cennet eylesin.
iş yerindeyim aglıyorm biri görecek diye esneme numarası yapıyorum
ALLAH SABIR VERSİN hepinize
kimlerin annesi ölmediki bir sekilde dayanılıyor sanırım(yaşanılıyor)
ama çokkk zor bişey baskada bişey diyemiyorum
 
Rabbim hepsinin mekanlarını cennet eylesin. Ne geçiyor acısı ne alışabiliyorum ve evet kimse anlamıyor. Anlasınlar da istemiyorum bu acıyı tatmayan anlamaz çünkü ve bu acıyı düşmanım dahi olsa tatsın istemem. Ufacık bir çocuğun annesine seslenmesini öpmesini kıskanacağım ve hıckıra hıçkıra ağlayacağım aklıma gelmezdi. Her duamda kendimden çok dilimde Annem. Rabbim bu dünyasında gülmeyi nasip etmedi belki ama diğer dünyasını cennet bahçesi eylesin. Kader mi hayat mı bizim sınavımız mı bilmem ama çok ağır oldu çok.. insanın annesi ölür mü ya anne bu annee..

Kelimeler boğazımda tıkandı.. Başınız saolsun.. Çok ama çok üzgünüm :(
 
Back
X