Yok olmuyor, aynı odada 15 dakika dahi birlikte oturamıyoruz ne kadar üzüldüğümü tahmin bile edemezsiniz, zaten babasız büyüdüm bir ebeveyn yok olan annemde bu. Yaptığı kendi aleyhine olan hiçbir şeyi hatırlamayan (! "bir rahatsızlığı yok yaşı genç sayılır) hayır öyle bir şey olmadı dçsen hastasın deyip konuyu kendine çevirir hani fil gibi bir hafızam olmasa yav acaba olurum ama her benim haklı çıkıcağım konuda bunu yapıyor. Haksızlığa gelemiyorum çıldırıyorum tüm bağlarımı kopartıp görüşmesemmi diyorum var mı böyle annesiyle hiç görüşmeyen? Sonra yarın birgün pişman olmaktan korkuyorum ama böyle ikimiz i çi nde çok daha yıpratıcı
Sabır...
