Sanırım sütüm de stresten olmadı. İlk 35 gün annemlerde kaldım, sonra kayınvalidemle kayınpederim elazığdan gelince evime geçmek zorunda kaldım. Ama inan annemden ayrılacağım çocuğa kendim bakmak zorunda kalacağım artık diye neredeyse ağır depresyona girdim. Gece uyuyamayınca, gazı olunca, ağlayınca ben de ağlıyordum. Uykusuz kaldıkça ''ben bu çocuğa bakamıyorum bakamayacağım çocuğu neden yaptım der hale geldim. beşiğini sallamayı bıraktığımda uyanıp ağlardı (hala öyle çoğu kez). Tuvalete bile gidemezdim. Şimdi kendi lehime çevirmeye çalışıyorum bazı şeyleri. Stresten uzaklaşmaya biraz da tadını çıkarmaya çalışıyorum zor olsa da. Evet beşiğini hala sürekli sallıyorum ama sallarken sevdiğim bir tv programını izleyebiliyorum. Kendime bir sütlü kahve yapıp kitap okuyabiliyorum. Beşik sallarken internette takılabiliyorum. Bebeğimin bir kaç dakika ağlamasını göze alarak ihtiyaçlarımı görüyorum. Karnını doyurup gazını çıkartıp bezini değiştirdikten sonra eğer uykusu yoksa, kendi yatağımın üstüne sarmadan koyuyorum 10-15 dk sessiz sessiz etrafı inceliyor. O esnada tüm evi süpürdüğüm bile oldu benim. Mızmızlanmaya başladığı için biraz yalapşap oldu ama neyse :)
gece 1 de yatıyorum kızımda en gec 11 de uyuyo ve sabah 8 veya 8:30 gibi kalkıyoruz 7 saat uyuyorum ve bu 7 saatte kac kere kalkıp uyandıgımı hatırlamıyorum bile gerisini sen düşün yani:)
ev işlerinide kendim yapıyorum bu aralar biraz daha zor 1 gün durup 1 gün komple ev temizliyorum(emeklemeye basladık o yuzden)
iş yemek konusuna gelince pilim bitiyo
Yakın bir zamana kadar seninle aynı durumdaydım. Kızım erken ve çok küçük doğdu ( 2.400 g). Gördüğümde ilk söylediğim cümle ''çok küçük ben buna bakamam'' oldu. Elma kadar kafası vardı.
Şu an bebeğim halamda, ona bıraktım, ev işi yapayım azıcık diye. Evi süpürüp ben de gideceğim yanına.
Ama şu var ki bebeğin oldu diye kendi zevklerini de ihtiyaçlarını da hiçe sayma lütfen. İlle de bebeğim dedikçe depresyona girmek kaçınılmaz oluyor inan. Sıkılmışsan evde bırakacak kimsen yoksa al bebeğini koy bebek arabasına dolaş. Bebeklerin büyük kısmı arabada gezmeyi sever. Çevremde sevmeyen bebek yok benim. Eşine de vakit ayırmaya çalış onu da ihmal etme, onu mutlu görmek seni de mutlu edecektir. Bebekten fırsat kalmıyor diye düşünme, uyuduğu 5 dakikayı bile değerlendirebilirsin, bırak evin işi kalsın, eşin daha önemli. Bebeği eşine bırakıp bir süreliğine, akşam da olsa elzem işlerini yaparsın.
Ben şimdi kendimi daha iyi hissediyorum. Şükür eskisi gibi ağlamıyorum. Ben üzerimdeki stresi attıkça bebeğim daha rahat oluyor sanki.
Bu benden naçizane bir öneri. :)
Oyun halısı da artık oyalamıyor. Bebek arabası normalde evde durmuyor, artık eve çıkarıp ona koyacağım biraz, en azından iş yaptığım yere götürürüm diyorum. Biri varken düzen sağlamak cidden zor çünkü insan rahata alışıyor. Oyun halısı da artık oyalamıyor. Bebek arabası normalde evde durmuyor, artık eve çıkarıp ona koyacağım biraz, en azından iş yaptığım yere götürürüm diyorum. Biri varken düzen sağlamak cidden zor çünkü insan rahata alışıyor, çözüm bulmaya çalışmıyor.
) oysa sonradan anladim ki ceyda sonucta bebek, bugun uyumadi mi, yarin bayilip uyuyacak, bugun kaka yapmadi mi, yarin yapacak, yarinda mi yapmadi, obur gun yapacak..arkadasimin kizi 1 hafta kaka yapmadi biliyor musun?aklimizi kaybettik. 4 aylikti etrafa bakacagim diye emmeyi azaltmis su alamamis kabiz olmus.dr su ver dedi.sonra kaka yapiverdi. )) O yuzden rahat olmaya calis. Senden iyi kimse bakamaz bebisine. Eninde sonunda duzeni saglayacaksin, sen en iyisini isteyen ve hak eden guclu bir insansin, annesin cunku. gece 1200 kere kalkar. Her uykudan once ve gece boyunca emer. Bana uygun bir duzen mi? Hayir ama ben de ona gore yapiyorum planlarimi, o uyurken is yapmak yerine o uyurken uyuyup o uyanikken is yapiyorum, birilerine birakmak mumkun olmadigindan fizan da olsa yanimda goturuyorum. Zor ama imkansiz degil)). Ve ellerini cok iyi kullandigi icin istediklerini anlatiyor bebisler bu aylarda, ac mi anlatir, neresi agriyor anlatir o yuzden ilk aylar duzen kurmak gercekten zor bitanem. Biraz buyusun daha o leb demeden Corumu anlayacaksin. Az sabreeet gercekten az kaldi. Guzel gunleer gercekten coook yakinda...)
Ben de perişan durumdayım.Bebeğim 5 gün sonra 2 ayını dolduracak.Doğumdan beri annem yanımda ve ben hiç bir şeyi oturtamadım. Geceleri 3-4 saatlik uykuyla duruyorum.Gece bi uyanıyo tekrar uykuya dalması 2 saati buluyor.Yatıyorum 1-2 saat sonra tekrar uyanıp aynı döngü yine.Gündüz o uyusunda yatayım diyorum ama gündüzleri de kuş uykusu uyuyor bizimkisi.Uyutuyorum yatırıyorum 10 dk. sonra uyanıyor.Çok karşı çıkmama rağmen sağolsun anneannesi kucakta pışpışlayarak uyutmaya alıştı.Yatırınca uyanıyor kucak istiyor ağlıyor.Sabah 6-7 gbi uyandıktan sonra hep kucağımda.Akşama kadar saçım başım dağınık,üstümde pijamalar, bazen kahvaltıyı öğlen 12 de ancak yapabiliyorum.Duşa bile giremiyorum çoğu günler.Bıyıklar, kaşlar pala oldu maşallah,Kuaföre de gidemiyorum tabi.Evi b.k götürüyor.Heryer dağınık.Toplamaya fırsat bulamıyorum.Geçen gün akşam eşime verdim azıcık baksında evi süpüreyim diye 5 dk sonra ağlıyo diye getirdi verdi kucağıma.Süpürge falan kaldı ortada.Annemde yaşlı yapamıyor yoruluyor.İki kişide olsak yetişemiyoruz.O gidinc ne olacak bilmiyorum.Çok kötü durumdayım.Pisikolojimde bozuldu.Bende burda birilerinden pratik fikirler bulurum diye bir umut dolaşıyorum.Ayyy çok uzun yazmışım...Birazdan uyanır yine bizimki.İnşallah sonra yine bakabilirim bu sayfaya.[/QUOT
bende yalnız benim bebeğimde problem var sanıyodum ama yazını okuyunca yalnız olmadığımı gördüm. bizimde 10 gün sonra iki ay dolacak.benim ilk 20 gün annem yanımdaydı sonra hep yalnız kaldım. inan yalnızken de çok zor oluyo tuvalete bile koşa koşa gidip geliyorum. geldiğimde bizimki yine ağlıyo oluyo. sorunumuz aynı seninle 2-3 saat uğraşıyorum uyusun diye ancak 10 dk uyuyup uyanıyo.bizimki beşikte sallanmaya çok alıştı. uyumasada sürekli sallamamızı istiyo yoksa ağlıyo. acaba doymuyo mu diye kuşkulanıyorum. ne eve bakabiliyorum ne kendime saçlarımı boyatıcam nasıl gidicem çocuğu kime bırakıcam diye kara kara düşünüyorum.en azından annen yanındaymış şükret canım.ne zaman düzene giricez merak ediyorum
bende yalnız benim bebeğimde problem var sanıyodum ama yazını okuyunca yalnız olmadığımı gördüm. bizimde 10 gün sonra iki ay dolacak.benim ilk 20 gün annem yanımdaydı sonra hep yalnız kaldım. inan yalnızken de çok zor oluyo tuvalete bile koşa koşa gidip geliyorum. geldiğimde bizimki yine ağlıyo oluyo. sorunumuz aynı seninle 2-3 saat uğraşıyorum uyusun diye ancak 10 dk uyuyup uyanıyo.bizimki beşikte sallanmaya çok alıştı. uyumasada sürekli sallamamızı istiyo yoksa ağlıyo. acaba doymuyo mu diye kuşkulanıyorum. ne eve bakabiliyorum ne kendime saçlarımı boyatıcam nasıl gidicem çocuğu kime bırakıcam diye kara kara düşünüyorum.en azından annen yanındaymış şükret canım.ne zaman düzene giricez merak ediyorum
Allah yardımcınız olsun bayanlar ben hamileyim öyle bilgi olsun diye okudum ve cok korktum bide ben uykuya düşkün bir insanım bari en azından doğumdan önce bol bol uyuyayım
ben hala bizimkini sallıyorum ne zaman uyuycak bilmiyorum sabah 6 dan beri uyanığız.bakalım doktora gidince artık belli olur doyup doymadığı. bu arada bende saçlarımı kendim boyasammı diye düşünüyorum doğrusu.benimki sadece emiyo ozamanda acıkması iki saati bulmuyo. kuaförde boya işleride baya zaman alıyo napsam bilemedim.emzirirken boyatmak sakıncalı yazıyo bazı yerlerde de iyice kafam karıştı.ay sabah sabah (diycem ama farketmeden öğlen olmuş) beni güldürdün allah ta seni güldürsün
