antıdepresan veya buna benzer ılac kullanan var mı aranızda??

merhaba ben kullandım doktor gözetiminde ve terapi seanslarıda gördüm be kendimi toparladım ama gel gelelim ilaca bağlı kaldım içmiyince uyuyamıyor ve kendimi zayıf his ediyordum. taki ablam bir gün onları atana kadar 1 hafta kendime gelemedim sanki sığındığım tek şeydi. bence önce dr. baş vur baktın olmadı ozaman ilaçla desteklersin dr. kontrolünde zaten bu tür ilaçlar sarı reçeteyle alınır.
 
Bu bünyeden bünyeye, ilaçtan ilaca, şikayetten şikayete değişebiliyor. Benim kullandığım ilaç kesinlikle bağımlılık yapmıyor. Ancak yoksunluk sendromu diye birşey var.

Kafana göre ilaca başlayıp bırakmama konusuna katılıyorum. Bu şekilde iyileşmişken daha kötü olanlar var. Dikkatli kullanılması lazım.[/QUOTE]

Doğrudur...İlaçtan ilaca değişiyodur...Evet yoksunluk sendromunu kısa bir süre yaşıyorsun ve rahatsız edici bir durum ...Ancak benim dr. um 3-4 haftaya yayarak ve her hafta biraz daha azaltarak bıraktırmıştı...Sanırım bu yöntem sayesinde bende çok ciddi sıkıntı yaratmadı...
 
Aslında en büyük etkisi tepkisizlik bence :) Yani hatırladığım kadarıyla tedaviye ilk başladığım ay daha önce çok öfkelendiğim , üzüldüğüm şeylere neredeyse tepkisiz kalıyordum...

yanı uyusmus gıbı bır hal alıyoruz sanırım..aslında cok da guzel bır sey degıl ama bagımlılık yapmıyorsa ve eger kı tedavı de edıyorsa neden bu kadar kotu olsun dıye dusunuyorum...huıysuz bır es ve bır kayınvalıdem var en guzelı tepkısız kalmam sanırım:2:
 
cok guzel dusnuyosunuz ama ne yazık kı 1seneden fazla oldu ama hala duzeltemedım bekletıkce daha da kotuye gıttım o yuzden beklemek benım ıcın belkı daha ktu olabılır..hafıfe alınacak ılac olmadıgı ıcın buazamana kadar bekledım acaba kendı cabalarımla duzeltebılırmıyım dıye ama etrafımdakı sorunlar cogaldıkca ben daha kotuye gıttım sorunlarımı da duzeltemedıgıme gore tek carem bu ılaclar dıye dusunuyorum:5:

canım inanki yazık etme kendine. bunlar çare değil insanı sadece uyuşturyo aptallaştırıyo sorunu çözmüyoki. yemen içmen değişiyo midemi bağırsağımı hep bozdu. deli gibi uyuyorum çok kilo aldıryo. dikkatin dağılıyo sosyal hayattan uzaklaşıyorsun beyninin içi bi tuhaf oluyo. en önemlisi bırakamıyorsun. şimdi bunun neresi çare? hangi sorununu çözüyoki, bütün bunları göze alabiliyormusun?
 
Doğrudur...İlaçtan ilaca değişiyodur...Evet yoksunluk sendromunu kısa bir süre yaşıyorsun ve rahatsız edici bir durum ...Ancak benim dr. um 3-4 haftaya yayarak ve her hafta biraz daha azaltarak bıraktırmıştı...Sanırım bu yöntem sayesinde bende çok ciddi sıkıntı yaratmadı...

Ben günde 2 den çeyreğe düştüm. Ama bazen yarıma yükselmek zorunda kalıyorum çünkü yemek yiyememeye başlıyorum. Açlık hissim kayboluyor hızla kilo veriyorum. Halsizlik uyuşukluk vs. oluyor mecburen yükseltiyorum.

yanı uyusmus gıbı bır hal alıyoruz sanırım..aslında cok da guzel bır sey degıl ama bagımlılık yapmıyorsa ve eger kı tedavı de edıyorsa neden bu kadar kotu olsun dıye dusunuyorum...huıysuz bır es ve bır kayınvalıdem var en guzelı tepkısız kalmam sanırım:2:

Bunu ilaçsız da yapabilirsin.
 
yanı uyusmus gıbı bır hal alıyoruz sanırım..aslında cok da guzel bır sey degıl ama bagımlılık yapmıyorsa ve eger kı tedavı de edıyorsa neden bu kadar kotu olsun dıye dusunuyorum...huıysuz bır es ve bır kayınvalıdem var en guzelı tepkısız kalmam sanırım:2:

Bence doğrusu bu değil....İnsanız neticede...İyiyede kötüyede tepki vermemiz çok doğal...Sonsuza kadar ilaçla tepkisiz kalamıyacağımıza göre tepkilerimizi kontrol edebilmeyi öğrenmek daha doğru bir çözüm gibi...Sanırım ben bunu kısmen başarabildim...
 
merhaba ben kullandım doktor gözetiminde ve terapi seanslarıda gördüm be kendimi toparladım ama gel gelelim ilaca bağlı kaldım içmiyince uyuyamıyor ve kendimi zayıf his ediyordum. taki ablam bir gün onları atana kadar 1 hafta kendime gelemedim sanki sığındığım tek şeydi. bence önce dr. baş vur baktın olmadı ozaman ilaçla desteklersin dr. kontrolünde zaten bu tür ilaçlar sarı reçeteyle alınır.

terapı seanslarını psıkolog da gordun degılmı??ben de bu yuzden bekledım hep ama ıste gecmeyınce mecbur geıtme lazım kacısım yok dedım ama ıste korkuyorum genede alıskanlık yapar dıye:26:belkıde sen ılac daha etkılı yuksek dozlu ılaclardı...cunku herkese aynı seyıu yapmıyor bazı arkadaslar cok rahat bırakmıslar bunyeden de fark edıyor sanırım..
 
Bence doğrusu bu değil....İnsanız neticede...İyiyede kötüyede tepki vermemiz çok doğal...Sonsuza kadar ilaçla tepkisiz kalamıyacağımıza göre tepkilerimizi kontrol edebilmeyi öğrenmek daha doğru bir çözüm gibi...Sanırım ben bunu kısmen başarabildim...

kontrol edeyım derken daha fazla kontrolden cıktı olmadı yanı elım ayagım tıtrıyor uyusuyor kendımı o kadar bıtkın hısssedıyorum kı....sanırım cozum bu drecede ılacsız olmıcaktır belkıde bu kadar beklemesydım olabıllırdı ama gec kalmısım sanırım..:2:
 
canım inanki yazık etme kendine. bunlar çare değil insanı sadece uyuşturyo aptallaştırıyo sorunu çözmüyoki. yemen içmen değişiyo midemi bağırsağımı hep bozdu. deli gibi uyuyorum çok kilo aldıryo. dikkatin dağılıyo sosyal hayattan uzaklaşıyorsun beyninin içi bi tuhaf oluyo. en önemlisi bırakamıyorsun. şimdi bunun neresi çare? hangi sorununu çözüyoki, bütün bunları göze alabiliyormusun?

Uyuşturup aptallaştırması kilo aldırması hepsi çok doğru...Ama bu depresyon öyle lanet bişey ki an geliyor minicik bir sorun çözümsüz bir bela gibi görünüyor insanın gözüne...Helede hayattan kopma derecesine getirdiyse insanı tek çare dr. gözetiminde ilaç kullanmak olabilir...En iyisi önyargısız bir şekilde işin uzmanına gitmek...
Tedavi sonrasında da muhakkak hayat tarzında ufak tefekde olsa değişiklikler yapmaya çalışmak lazım...Önceliklerimi yeniden gözden geçirmiştim ben mesela..Ve çalışmaya başladım...Kendime zaman ayırmak ve bir takım hobiler edinmek de işe yaradı...
 
Ben günde 2 den çeyreğe düştüm. Ama bazen yarıma yükselmek zorunda kalıyorum çünkü yemek yiyememeye başlıyorum. Açlık hissim kayboluyor hızla kilo veriyorum. Halsizlik uyuşukluk vs. oluyor mecburen yükseltiyorum.



Bunu ilaçsız da yapabilirsin.

cook denedım ama olmadı daha da kotuye gıttı:5:belkı bu care olur
 
yanı uyusmus gıbı bır hal alıyoruz sanırım..aslında cok da guzel bır sey degıl ama bagımlılık yapmıyorsa ve eger kı tedavı de edıyorsa neden bu kadar kotu olsun dıye dusunuyorum...huıysuz bır es ve bır kayınvalıdem var en guzelı tepkısız kalmam sanırım:2:

beynindeki bi hormon az salgılanıyordur ya da çok, bu kimya ancak ilaçla düzeltilir ama kendi kendine aşabileceğin bişeyse kimyayla alakası yoksa bunu sana söylemeli doktor bence
 
kullanmadım ama bağımlılık yaptığını ve ilaç piyasasının bir tuzağı olduğunu düşünüyorum.
sonuçta 20 sene önce de insanların sorunları vardı ve bu ilaçlar yoktu.
o zaman nasıl ilaçsız başediyorduysak gene başedebiliriz.

kendini ve gerçekleri olduğu gibi görüp kabullenmen ve bunları açıkça konuşabilmen gerekir.
sorunlar hayatın bir parçası.
onlarla birlikte yaşıyoruz hepimiz.
acımı da çekerim sefamı da sürerim diyeceksin yani.
acı çekmemek diye bişey yok hayatta.
bi de,
kaderini seveceksin.
 
12 yıl önce ben gittiğimde endokrinoloji den tutunda kalbe kadar genel bir kontrol ve kan tahlilleri ardından Depresyon teşhisi kesin olarak kondu...Yani arkadaşın dediği gibi Serotonin hormonunda eksiklik görüldüğü kesinleştikten sonra antidepresan verdiler...Sanırım hala aynı yöntemler kullanılıyordur..
 
Uyuşturup aptallaştırması kilo aldırması hepsi çok doğru...Ama bu depresyon öyle lanet bişey ki an geliyor minicik bir sorun çözümsüz bir bela gibi görünüyor insanın gözüne...Helede hayattan kopma derecesine getirdiyse insanı tek çare dr. gözetiminde ilaç kullanmak olabilir...En iyisi önyargısız bir şekilde işin uzmanına gitmek...
Tedavi sonrasında da muhakkak hayat tarzında ufak tefekde olsa değişiklikler yapmaya çalışmak lazım...Önceliklerimi yeniden gözden geçirmiştim ben mesela..Ve çalışmaya başladım...Kendime zaman ayırmak ve bir takım hobiler edinmek de işe yaradı...

bence uzmana gitmek çare değil. hepsi aynı ilacı verip yolluyolar. bu çözüm değil. ama konu sahibi arkdşmız kararını vermiş sanırım gitmeyi istiyor. bişey söyleyemem allah şifa versin
 
12 yıl önce ben gittiğimde endokrinoloji den tutunda kalbe kadar genel bir kontrol ve kan tahlilleri ardından Depresyon teşhisi kesin olarak kondu...Yani arkadaşın dediği gibi Serotonin hormonunda eksiklik görüldüğü kesinleştikten sonra antidepresan verdiler...Sanırım hala aynı yöntemler kullanılıyordur..

kesinlikle
malesef hormonlarım düzelsin hormonlarım düzelsin diye kendi kendine telkinle hormonlar düzelmiyor
 
canım inanki yazık etme kendine. bunlar çare değil insanı sadece uyuşturyo aptallaştırıyo sorunu çözmüyoki. yemen içmen değişiyo midemi bağırsağımı hep bozdu. deli gibi uyuyorum çok kilo aldıryo. dikkatin dağılıyo sosyal hayattan uzaklaşıyorsun beyninin içi bi tuhaf oluyo. en önemlisi bırakamıyorsun. şimdi bunun neresi çare? hangi sorununu çözüyoki, bütün bunları göze alabiliyormusun?

pekı napımm tatlım ben:5:bu soyledıklrını hıc de kolay degıl cok korkuyorum ama baska ne yapabılırım kı bende bılemıyorum...kullansam bı dert kullanmasam bı dert....calışsam callısamıyorum cunku esım ıstemıyo onun sacma kıskanclıklarından dolayı..neymıs kendı yerımızde olabılırmıs ya pekı ne zaman olcak bu...ben daha kotu olunca mı:5:napıcam yaa
 
bence uzmana gitmek çare değil. hepsi aynı ilacı verip yolluyolar. bu çözüm değil. ama konu sahibi arkdşmız kararını vermiş sanırım gitmeyi istiyor. bişey söyleyemem allah şifa versin

karar veremıyorum veremedıgım ıcın herkezden fıkır alıyorum canım..bu yuzden cozum arıyorum yanı gıtse daha mı ıyı olur yoksa kendım nasıl cozebılrım dıye..işin içinden cıkamıyorum...bebegım oldugu ıcın bır kat dha fazla dıkkat etmem gerkıyo
 
kullanmadım ama bağımlılık yaptığını ve ilaç piyasasının bir tuzağı olduğunu düşünüyorum.
sonuçta 20 sene önce de insanların sorunları vardı ve bu ilaçlar yoktu.
o zaman nasıl ilaçsız başediyorduysak gene başedebiliriz.

kendini ve gerçekleri olduğu gibi görüp kabullenmen ve bunları açıkça konuşabilmen gerekir.
sorunlar hayatın bir parçası.
onlarla birlikte yaşıyoruz hepimiz.
acımı da çekerim sefamı da sürerim diyeceksin yani.
acı çekmemek diye bişey yok hayatta.
bi de,
kaderini seveceksin.

tabıkıde herkesın kendıne gore sorunları var mutlaka oyledır ama benı ste artık sefamı suremıyorum anlatabılıyormuyum yanı eskıden kucuk bır seyden mutlu olan bırı olarak sımdı o yaptıgım seyden hıc zevk almıyorum,kendımı cok mutsuz,cok gergın hıssedıyorum artık sadece psıkologık olarak degıl fızıksel anlamda da etkılenmeye basladım vucudumda tıtremeler basladı uyusmalar basladı sınırlı oldugum zaman...o yuzden dedım artık bıseyler yapmalıyım dıye:5:
 
pekı napımm tatlım ben:5:bu soyledıklrını hıc de kolay degıl cok korkuyorum ama baska ne yapabılırım kı bende bılemıyorum...kullansam bı dert kullanmasam bı dert....calışsam callısamıyorum cunku esım ıstemıyo onun sacma kıskanclıklarından dolayı..neymıs kendı yerımızde olabılırmıs ya pekı ne zaman olcak bu...ben daha kotu olunca mı:5:napıcam yaa

Bu arada ben 42 yaşındayım :) Eşimde hep öyle derdi ve diye diye de en sonunda kendi işimi açtım..Ve 10 yıl kendi işimde çalıştım...Oğlum üniv. sınavına girecek ve ben sektör değiştirme niyetinde olduğum için Mart ta kapattım işyerimi..Ne zaman olacak biliyomusun...Sen kendine iyice güven duyduğun ve eşine de bunu hissettirdiğin zaman sorunlar çözülüyor...
Kullanman gerekip gerekmediğine ne sen ne bizler karar verebiliriz. Ben bunun için doğru adresin işinin uzmanı olan bir psikyatrist olduğunu düşünüyorum...Sadece şunu bil hayat saçma sapan şeyleri kafaya takamayacak kadar kısa...Tadını çıkarmanın çaresini bul bence...(Bundan kastım gez toz eğlen değil tabiki...)
 
Ben kullandım hem de pek çok ilacı.Uyku bozukluğum var, bunun getirisi olarak sinir hat safhadaydı.
Doktorlarım birçok ilaç denedi fakat bazılarında ölü gibi 3 gün uyuduğumu bilirim.
En son doktorum desyrel diye bir ilaç verdi, diğer ilaçlara göre farklılığı hem hafif oluşu hem kişiyi rahatlaması.
Yaklaşık 6 ay aralıksız kullandım hem de kötü, psikolojimin bozuk olduğu bir dönemdi.
Açıkcası bana mucize gibi gelmişti, hem rahatlattı, hem korkularımla yüzleşmemi sağladı hem de dünya yansa umurumda olmadı.
İlk hedefim kendimle ilgilenmek oldu.
Kilo da aldırmadı, sadece biraz ağızda kuruluk ve bol su tüketimi gerektirdi.Ne ölü gibi uyuttu ne de algılarımı kapadı.Sadece bir gevşeme bir rahatlık sağladı.
Hala arada isterim doktoruma gitsem de verse diye:)))
 
Back
X