Tamam o zaman ben seni anlamıyorsam gel anlamamı sağla birlikte aile danışmanına gidelim hatamı anlamış olurum de. bu sayede terapilere katılırsa aslında o hatasını anlar bence
ya ayrıl kestir at diyemiyorum çünkü emek nedir ilişkide iyi biliyorum.Herşeye tamam demekle.. yok bunu giy giyme buraya gitme..
Bu gibi sözlerini dinleyerek kaldırmışsın totosunu
Kendini hayatın merkezi sanıyor bu adam... ona sen ne mal olduğunu gösterde görsün..
Kimse kimsenin hayatına bu derece el koyamaz.. çalışıyormusunuz. adam seni resmen eziyor aşağlıyor
Döverim ben böyle adamı
Tamam o zaman ben seni anlamıyorsam gel anlamamı sağla birlikte aile danışmanına gidelim hatamı anlamış olurum de. bu sayede terapilere katılırsa aslında o hatasını anlar bence
Ya istemediğin biriyle niye zorla evleneceksin ki? Şaka gibi, ne o seni arıyor soruyor, ne sen onu. Ama aileler düğündü eşyaydı hepsini halledecek, bir bakacaksın adamla aynı evde aynI odadasın. Bu mudur olay?Evet kızlar başlıktanda anlayacağınız üzere cok büyük bir aptallık yaptım, kaptırdım kendimi gidiyorum.. Bir çoğunuz kınayacak biton laf edecek ama lütfen o yorumlarınızı kendinize saklayın, keza gerçekten içinden çıkabileceğim bir durum olsa yazmazdım buraya..
Daha önceki konumda nişanlımla olan sorunumuzdan ve bitirdiğimden bahsetmiştim. üzerinden bikaç ay geçti, bu sürede bir kez buluştuk ailelerle beraber göz göze dahi gelmedik, yani o derece nefret etmişiz birbirimizden, ama ailelerin evden cenaze çıkmış modlarından ve sanırım birazda alışkanlıktan dolayı kesip atamadık herşeyi.yani daha doğrusu artık hiç konuşmuyoruz, mesajlaşmıyoruz, görüşmüyoruz. aileler görüşüyo konuşuyo, işte güya ev bakılıyo eşyalar alınıyo, ses cıkaramıyorum cesaret edemiyorum.. istemiyorum diye avaz avaz ağlamak istiyorum ama sanki birisi ağzımı kapatıyo.. hastalandım kaç gün yattım evde, kimse derdimi dinlemedi, ben mutlu değilim onunla demeye çalıştığım an sanki herkes ağız birliği yapmış gibi, ''aa olur öyle şeyler nişan döneminde böyle sorunlar olur kızım saçmalama siz evleneceksiniz!'' dediği için daha da içinden çıkılmaz bi hal aldı durumum..Dediği lafları hazmedemiyorum, sevemiyorum, ısınamıyorum tekrar.. ve işin içine bi anda şüphede girdi, acaba dedim neden bana böyle davranıyo.. bi anda profil fotoları değişti, nişanlı durumunu gizledi, face sifresini değiştirdi, kuşkularım iyice arttı..
İşta herşey bundan sonra başladı...
Sahte bi face hesabı açtım, güya onu yakalayacaktım ve herkese gördünüzmü bakın beni aldatmış, halen onun arkasındasınız siz ama bakın bakın görün diye gözüne sokacaktım herkesin, çünkü beni aldattıgından emindim..Bikaç gün uğraştım ona yazdm sahte hesaptan falan cevap vermedi, neyse o şüpelendiğim kızı aradım buldum ama onunda hesabı gizliymiş ekleyemedim..o adresi artık kapatayım diye düşünürkeen bi anda bi arkadaşlık isteği geldi bana, fotolarına baktım hergün işe gidip gelirken aynı otobüse bindiğimiz çocuk,ama benim olduğumu bilmiyo.. Allah allah nasıl olurki falan dedim kabul ettim, azıcık konuştuk, ama ben herseyı anlattım, nişanlı olduğumdan vs bahsettim o da konuşmamızın doğru olmayacagını, bunu bilmeden eklediğini söyledi.. haklısın dedim ama beni dinlemesi, derdime çözümler arıyo olması beni cezbetmişti.. Ertesi gün yine bi kriz anında yazdım, beni yanlış anlama ama sanırım dostluğuna ihtiyacım var, haftalardır gülmeyi unutmuşum ben, seninle konusunca farkına vardım dedim.. O da ne zaman istersem benim yanımda olacağını ama aksi bi durumda asla nişanlımla karşı karşıya gelmek istemediğini söyledi. Yani bizim arkadaşca konuştuğumuzu sadece ikimiz biliyoruz bunun açıklamasını ona yapamayız ve o haksızken bizim bu yaptığımızla haklı durumuna düşecek dedi.. 3 4 gün konuştuk ve onunla konuşmak bana o kadar iyi geliyoduki, espiriler yapıyodu güldürüyodu beni..
Dün akşam bi anda bana nişanlımı sordu, içinin rahat etmediğini, 3. kişi gbi hissettiğini söyledi.. bende eğer öyle hissediyosan konuşmayalım dedim, ben sana çok alıştım bunun kararını sen ver dedi..
Bi anda bende, o halde beni engelle yoksa yine bi kriz anımda sana yazarım çünkü seninle sohbet etmek bana iyi geliyo, kendi hayatım bu kadar karışıkken seninkinide karıştırmak istemem dedim.. O da inan bana doğrusu bu, bigün tamamen ayrılırsan ya da ne zaman bana ihtiyacın olursa bana ulaşabilirsin dedi.. Engelledi ve bitti..
Ve ben öyle kötüyümki.. Bunun adı ne ? aşk veya hoşlantı değil kesinlikle, çünkü aylar sonra birinin benimle ilgilenmesinden etkilendm ben, ve yüzyüze konuşmadığım bi insandan hoşlanmış olamam, ki nisanlıyım (!)
Büyük boşluğa düştüm yine, bikaç gündür gülen yüzüm yine düştü.. Napacağım bilmiyorumi evlenmek istemiyorum asla, ama ailemden korkuyorum.. Ve bana onun dostluğu çok iyi geliyo.. Deli gibi ona ulaşmak istiyorumUmarım anlamışsınızdır beni, darmaduman bi piskolojiyle yazdım.. Lütfen gerçekten beni anlayan kişiler yorum yapsın, kızıp aşağılayacaklar değil..
boğulma... sen iyiysen herşey iyi 
Evet tesadüf mü? Bunu ben de anlamadım açıkçası.
Biz varızya kızz...
Dışarda bulamazsın.. burda ki gibi destek..
Evet kızlar başlıktanda anlayacağınız üzere cok büyük bir aptallık yaptım, kaptırdım kendimi gidiyorum.. Bir çoğunuz kınayacak biton laf edecek ama lütfen o yorumlarınızı kendinize saklayın, keza gerçekten içinden çıkabileceğim bir durum olsa yazmazdım buraya..
Daha önceki konumda nişanlımla olan sorunumuzdan ve bitirdiğimden bahsetmiştim. üzerinden bikaç ay geçti, bu sürede bir kez buluştuk ailelerle beraber göz göze dahi gelmedik, yani o derece nefret etmişiz birbirimizden, ama ailelerin evden cenaze çıkmış modlarından ve sanırım birazda alışkanlıktan dolayı kesip atamadık herşeyi.
İşta herşey bundan sonra başladı...
Sahte bi face hesabı açtım, güya onu yakalayacaktım ve herkese gördünüzmü bakın beni aldatmış, halen onun arkasındasınız siz ama bakın bakın görün diye gözüne sokacaktım herkesin, çünkü beni aldattıgından emindim..Bikaç gün uğraştım ona yazdm sahte hesaptan falan cevap vermedi, neyse o şüpelendiğim kızı aradım buldum ama onunda hesabı gizliymiş ekleyemedim..o adresi artık kapatayım diye düşünürkeen bi anda bi arkadaşlık isteği geldi bana, fotolarına baktım hergün işe gidip gelirken aynı otobüse bindiğimiz çocuk,ama benim olduğumu bilmiyo.. Allah allah nasıl olurki falan dedim kabul ettim, azıcık konuştuk, ama ben herseyı anlattım, nişanlı olduğumdan vs bahsettim o da konuşmamızın doğru olmayacagını, bunu bilmeden eklediğini söyledi.. haklısın dedim ama beni dinlemesi, derdime çözümler arıyo olması beni cezbetmişti.. Ertesi gün yine bi kriz anında yazdım, beni yanlış anlama ama sanırım dostluğuna ihtiyacım var, haftalardır gülmeyi unutmuşum ben, seninle konusunca farkına vardım dedim.. O da ne zaman istersem benim yanımda olacağını ama aksi bi durumda asla nişanlımla karşı karşıya gelmek istemediğini söyledi. Yani bizim arkadaşca konuştuğumuzu sadece ikimiz biliyoruz bunun açıklamasını ona yapamayız ve o haksızken bizim bu yaptığımızla haklı durumuna düşecek dedi.. 3 4 gün konuştuk ve onunla konuşmak bana o kadar iyi geliyoduki, espiriler yapıyodu güldürüyodu beni..
Dün akşam bi anda bana nişanlımı sordu, içinin rahat etmediğini, 3. kişi gbi hissettiğini söyledi.. bende eğer öyle hissediyosan konuşmayalım dedim, ben sana çok alıştım bunun kararını sen ver dedi..
Bi anda bende, o halde beni engelle yoksa yine bi kriz anımda sana yazarım çünkü seninle sohbet etmek bana iyi geliyo, kendi hayatım bu kadar karışıkken seninkinide karıştırmak istemem dedim.. O da inan bana doğrusu bu, bigün tamamen ayrılırsan ya da ne zaman bana ihtiyacın olursa bana ulaşabilirsin dedi.. Engelledi ve bitti..
Ve ben öyle kötüyümki.. Bunun adı ne ? aşk veya hoşlantı değil kesinlikle, çünkü aylar sonra birinin benimle ilgilenmesinden etkilendm ben, ve yüzyüze konuşmadığım bi insandan hoşlanmış olamam, ki nisanlıyım (!)
Büyük boşluğa düştüm yine, bikaç gündür gülen yüzüm yine düştü.. Napacağım bilmiyorumi evlenmek istemiyorum asla, ama ailemden korkuyorum.. Ve bana onun dostluğu çok iyi geliyo.. Deli gibi ona ulaşmak istiyorum
