ayrı ülkelerde yaşadığımız halde internette tanışıp, ortak bir noktada buluşup, ilk görüşte aşık olmuştuk birbirimize. otuzlara yaklaştığımız halde o benim, ben onun ilk gerçek aşkıydık. uzun yıllar bir kere bile aceba demeden yürüttük. sonra kendimizi kavuşma konusunda çaresiz hissettiğimiz bir anda, başkalarını biraz fazla dinlediğimiz için, saçma sapan nedenlerden, birbirimizi ilk defa yalancı olarak suçlayarak ayrıldık. yıllarca hiçbir konuda fikir ayrılığı yaşamadığımız halde tek bir kavgada sırf dolduruştan ayrıldık... hatta öyle bi noktada o kadar da pis bi şekilde ayrıldık ki birbirimizi sevsek bile bir araya gelmek imkansızmış gibi görünüyo bazen... ama o her ne kadar ilişki bitti artık seni sevmiyorum dese de onunla her istediğimde orada hazır olması, benimle konuşmayı kabul etmesi açık bir kapı varmış hissi uyandırıyo bende... Evet arkadaşlar uzak mesafe ilişkisi çok ama çok zor... ama ben ondan önce veya sonra kimseye bu derece aşık olamadım... 2 sene geçti ayrılalı hislerimde hiçbişe değişmedi... biraz cesur olabilsem (aile vs faktöründen ötürü) onu yeniden kazanmak için elimden geleni yapardım hatta, belki o da aynı nedenle hayatımıza devam etmeye çalışalım diyo onu da bilemem
sadece şunu tavsiye edebilirim, çok seviyorsanız o uzakta da olsa ona çok güvenin ve araya kimseyi sokmayın ve biraraya gelme konusunda mutlaka ayakları yere basan bi planınız olsun.
sevgiler