Merhaba herkese. Benim bir arkadaşım var aynı şehirde değiliz. Kendisini seviyorum hiçbir kötülüğünü görmedim fakat birazcık rahat birisi. Mesela arayacaksa seni akşam arayacağım der veya geç saatlerde arar müsait olup olmadığımı sormaz. Ben de açmıyorum. Sonra eğer sen de uygun olursan konuşalım diyorum.Eskiye göre yine de oldukça törpüledi bu yönünü. Her akşam uyuyana kadar mesajlaşmak ister. Ben de elimden geldiğince yazmaya çalışıyorum. Haftasonları ise sabahtan geceye kadar neredeyse aralıksız yazar. Hızına yetişemiyorum. Dışarıdayken şu an şuradayım şunu yapıyorum der. Birkaç da yalanını yakaladım hatta mesela twitter da gördüğü şeyleri kendi başından geçmiş gibi anlattı çünkü ben de gördüm o tweetleri. Daha önce bir yerde çekip attığı fotoğrafın aynısını yine atıyor o gün başına gelmiş gibi. Unutuyor yani. Hiç gerek yok bunlara aslında.
Ben de genellikle akşamları yorgun oluyorum vs. söylüyorum. Çoğuna da yazacak cevap bulamıyorum. 2 gün yazmasam 3. günde yazıyorum. Ben kendisine kalbini kırmadan durumu izah ettim bak böyle olduğu zaman ben yoruluyorum, kendime vakit ayıramıyorum bu aralıkları biraz uzatalım hem sohbet edecek konularımız birikir hem de özlemiş oluruz gibi şeyler söylüyorum ama olmuyor. Şu anda da bazı sıkıntılarımın olduğunu bildiği halde buraya gelmek istiyor. Beraber gezecek ne enerjim var ne de moralim yerinde. O da bunu biliyor ama yine bana sormadan ben oraya geliyorum diyor. Geçenlerde ameliyatta hastam var moralim de bozuk haliyle. İzin aldım geliyorum yazmış.Tepem attı artık kırmamak için doğru düzgün cevap veremedim. Kalbini kırmadan nasıl konuşayım bilemedim daha önce işe yaramadı direkt gelme mi diyeyim şaşırdım açıkçası.
Ben de genellikle akşamları yorgun oluyorum vs. söylüyorum. Çoğuna da yazacak cevap bulamıyorum. 2 gün yazmasam 3. günde yazıyorum. Ben kendisine kalbini kırmadan durumu izah ettim bak böyle olduğu zaman ben yoruluyorum, kendime vakit ayıramıyorum bu aralıkları biraz uzatalım hem sohbet edecek konularımız birikir hem de özlemiş oluruz gibi şeyler söylüyorum ama olmuyor. Şu anda da bazı sıkıntılarımın olduğunu bildiği halde buraya gelmek istiyor. Beraber gezecek ne enerjim var ne de moralim yerinde. O da bunu biliyor ama yine bana sormadan ben oraya geliyorum diyor. Geçenlerde ameliyatta hastam var moralim de bozuk haliyle. İzin aldım geliyorum yazmış.Tepem attı artık kırmamak için doğru düzgün cevap veremedim. Kalbini kırmadan nasıl konuşayım bilemedim daha önce işe yaramadı direkt gelme mi diyeyim şaşırdım açıkçası.
Bunu yapan insanla sadece bu sebeple bile arkadaş olmazdım.
Birileri farkedene kadar kimseye bunlar ben degilim demiyordu. Neden boyle yaparlar bilmem.
. Yukarıda özellikle kırmak istemediğimi belirtmiştim ama bazen dayanılmaz oluyor hayatımda hiç tanımadığım görmediğim insanlar hakkında önemsiz şeyler anlatıyor. Birkaç kez patladım ben buna geçmişte istemeden. Alttan aldı hatta hiç kötü tepki vermedi. Böyle olunca vicdan azabı duydum baya. O yüzden dişimi sıkıyorum. Bildirimlerini sessize almak zorunda kaldım. Soğuk davranmak da işe yaramıyor. Yalan konusunda şöyle diyeyim ne boyutlarda söylüyor bilmiyorum ama bana söyledikleri en azından zararsız. Hani ciddi bir şeyini görürsem iş değişir tabi.